Bana Git Deme(Tamamlandı)

10.BÖLÜM

Üç adam masanın etrafına oturmuş durum değerlendirmesi yapıyordu. Leo Eda'nın nerede olduğunu bildiği için rahatken Giovanni ve Benito bu konuşmada telaşlı olan taraftı. Benito hem gelini hem de torunu için endişeliyken Giovanni bu endişeyi yalnızca bebeği için yaşıyordu. Henüz kucağına almadan onu kaybedemezdi. Bir kez bile olsa o bebeği kucaklayacaktı.

"Ne yazık ki olayın Mısırlı ile ilgisi yok. Geçen günkü olaydan sonra tüm adamlarını toplayıp Mısır'a gitti. Bir süre ortalıkta olmaz."

"Peşimde başka birisi var mıydı? " diye sordu Giovanni.

"Hayır." diyerek yanıtlayan Leo oldu.

"Bugün telefonla konuşurken dinledim onu. Nasıl oldu bilmiyorum ama onun dilini anladım. Kiminle konuşuyorsa Eda'yı yanına çağırdı. Eda da hamileyken ona gidemeyeceğini söyledi. Ona sen gel dedi. Sonra ben içeri girince de telefonu kapattı."

"Bununla ilgili bir şey mi olduğunu düşünüyorsun?" dedi babası.

Giovanni onaylayarak başını sallayınca Leo atladı. "Sanmıyorum."

"Bana sürekli şunu savunmaktan vazgeç!" diye sesini yükseltti Giovanni. "Benden gizli sevgilisiyle konuşuyordu işte."

"Gio at şu fikri kafandan. Öyle bir şey yok. Ne ben ne de bir başkası onun sevgilisi olamaz. Onun tek sevgilisi sensin." dedi Leo, artık patlayarak. "Böyle iğrenç şeylerle onu yargılama. O senin için ailesini arkasında bırakıp ülkesini terk etti. Sırf seninle olmak için." Leo Giovanni'nin yüzünde bir değişiklik bekledi. Ancak Giovanni de değişen bir şey yoktu.

"O zaman şu an nerede?"

Leo ikilemde kalmış söyleyip söylememe arasında kalmıştı. Söyleseydi Eda ona bir daha güvenmeyebilirdi. Söylemezse de Giovanni'yi bu aptal düşüncesinden vazgeçiremeyecekti. Bu yüzden "Benim evimde." diyiverdi bir solukta.

Giovanni'nin kaşları çatıldı. "Ne işi var senin evinde?" dedi sesindeki tekinsiz tınıyı saklamaya gerek görmeden.

"Senin tedaviyi reddettiğini öğrenince yıkılmış. Bana geldi."

Giovanni aheste bir şekilde oturduğu sandalyeden kalktı. "Sana geldi öyle mi? Gidip onu alayım öyleyse." dedi tekdüze bir sesle. Leo'ya bu konuda asla güvenmiyordu. Karısını ona bırakamazdı.

"Otur şuraya Gio. Bırak birkaç gün bende kalsın, dinlensin. Onu çok yoruyorsun."

Giovanni iki eli ile masaya dayanıp Leo'nun üzerine eğildi. "Benim karım neden senin evinde kalıyormuş."

"İlkel bir adammış gibi konuşmayı kes Gio." diyerek konuşmanın ortasına girdi Benito.

Giovanni hem babasına hem de Leo'ya son kez baktıktan sonra evden çıkmak üzere harekete geçti. Bir zamanlar fotoğrafta gördüğü gibi sevgiyle sardığı kadını Leo'ya bırakacak değildi. Üstelik o kadın kendi çocuğunu taşıyordu.
Antonio'yu da yanına alarak on beş dakikalık mesafedeki Leo'nun evine geldi. Antonio arabada beklerken Giovanni binaya girdi. Leo'nun zilini çaldı. Birkaç saniyeden daha fazla geçen süreden sonra evdeki yardımcı kadın kapıyı açtı. Bu kadını hatırlıyordu. Ara sıra Leo'nun evine gelir çeki düzen verirdi.
"Bay Giordano sizi burada görmeyi beklemiyordum. Hoş geldiniz." dedi ellili yaşlarında olan kadın.

"Eda'ya geldiğimi haber ver."

Yaşlı kadının "Peki." diyip çekilmesinin hemen ardından "Ne oldu?" diyen Eda göründü kapının arkasından.

"Bir şey olduğu yok. Eve gidince olacak. " dedi tehditle parmağını sallayarak. Tavırlarının ona yabancı olduğunu farkında değildi adam. Giovanni Giordano asla eşine parmak sallayan bir adam değildi. Bu Giovanni öylesine yabancıydı ki... Karısı onu tanımıyordu. Giovanni'den boşanıp başka bir adamla evlenmiş gibiydi. Ancak o zaman kocası böyle vahşi biri olurdu.