Bana Git Deme(Tamamlandı)

30.BÖLÜM

Daha önce hiç bu kadar yıkılmış hissetmemişti Eda. Giovanni onu kovduğunda, istemediğini söylediğinde, kızına kadar uzanan sivri cümlelerine rağmen bir sebebi var diye düşünmüştü. Ama şu son birkaç gündür gördüğü şeyler için bir neden yoktu. Aldatmanın aması, fakatı, nedeni, açıklaması olmazdı çünkü. Hangi insan aldatılmayı kabul edip susabilirdi? Kim hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam edebilirdi? Güven bir kez sarsılınca devam eden ilişki ne kadar sağlam olurdu?

Eda şimdi odasında bunu düşünüyordu. Üst üste birbirinin devamı gibi gelişen olaylardan sonra öylece devam edemezdi. Kafasında milyon tane soru dönüp duruyordu. Ne yazık ki bu soruları ne kendi yanıtlayabiliyor ne de yanıtlayacak birini tanıyordu. Derin bir nefes çekip 'Önce sakin olmalıyım.' dedi. Öfkesine yenik düşüp zararlı çıkmak istemiyordu. Onun tanıdığı adam böyle bir şey yapmazdı.

Öyle güzel seven adam nasıl bunu yapardı? Aralarında geçen aşka sevgiye nasıl yazık ederdi?

***

"Adama bak! Bir de üste çıkıyor. Karaktersiz!"

Normalde bu tarz tepki vermezdi Eda. Susar filmini izlerdi. Filme eleştiriler Giovanni'den gelirken o filmin bitmesini beklerdi. Ama bu sefer öyle sinirlenmişti ki tepkisini dile getirmekten geri duramamıştı. "Bir şey söylemeyecek misin?" diye heyecanla bakışlarını Giovanni'ye çevirdiğinde onun kendisine bakmakta olduğunu gördü. O bakışlardan utanınca tekrar filme odaklanmaya çalıştı. Elini alnına götürüp kaşırken çaktırmadan Giovanni'ye baktı. Hala aynı ifadeyle bakmaya devam ediyordu. "Bir şey mi oldu?" diye sorunca cevap alamadı. Bazen Giovanni'ye sinir oluyordu. Bin kere söylemişti öyle bakma diye. Utandığını bildiği için böyle yapıyordu.

Giovanni filmi izlerken canı sıkılmıştı. Ancak sevgilisi filmi heyecanla takip ediyordu. Kolları arasından çıkıp filmdeki erkek karaktere laf atarken öylesine güzeldi ki onun olduğu yerde ondan başka şeye bakmak mantık dışıydı. Bir de ona bakıldığını hissedip utanması yok muydu? O zaman baktıkça bakası geliyordu. Üzerine neden baktığında dair sorular sorunca alıp içine sokmak istiyordu. Canına katmak, canında var olmak istiyordu.

Eda "Hala öyle bakıyorsun." dedikten sonra kalkacakken Giovanni izin vermedi. "Öyle bakıyorum. Çünkü seni seviyorum." dedi. Utangaç bir gülümseme Eda'nın yüzüne yerleşirken Giovanni için karşı konulamaz bir manzara ortaya çıkarıyordu. Sıcak ve samimi gülümsemesi aşkı gibi kalbinden içeri süzülüyor oradaki yerini her gün biraz daha sağlamlaştırıyordu.

***

O günler yaşanırken aklında başka biri mi vardı? Ama davranışları ve sözleri sahiciydi. Yalan olduğu ya da olabileceğini hiç düşünmemişti. Hiçbir çelişkili hareketi olmamıştı. Gözlerini kaçırdığı ya da yalan söylediğini hissettirecek hiçbir davranışı olmamıştı. Tüm bir zincirin halkaları gibi önüne gelen şeyler yalandı öyleyse. Ne düşüneceğini şaşırmıştı. Biraz uyusa ve beynini kemiren düşüncelerden kurtulsa iyi olurdu.

Aynı anlarda Giovanni olduğu yerde kalmış telefonun ekranında gördüğü fotoğrafı zihninden tekrar geçiriyordu. Daha önce tek başına fotoğrafı gönderilen sarışın kızla birlikte bu sefer fotoğraf karesinde kendisi de vardı. Yan yana oturmuş poz vermişlerdi. Anladığı kadarıyla diğer tarafta oturan biri daha vardı. Ancak o kırpılmıştı. Ne yazık ki fotoğrafı inceleyecek yeterli zamanı olmamıştı. O sıralar karısının ateş saçan sözlerini sindirmeye çalışmıştı. Bir kez daha pişmanlığını dile getiren karısının sitemleri yüreğindeki en kuytu noktalara hasar vermişti.