İlk Davam: Kuyu Prensesi

Bölüm 8

Yutkunurken gözlerini kapadı ve yanaklarından göz yaşı taneleri akan genç kıza gerçekleri anlatamamanın verdiği hüzün kapladı yüreğini.

Gözlerini açtıktan sonra derin bir nefes aldı ve dudaklarını ıslattı. Gözlerini kaçırmadan gözlerine baktı.

"Hatırlamıyor musun?"

Genç kız dudaklarını büzerek bakışlarını yere indirdi. Elleriyle yorganı sıkarken gözlerini kapadı. Derin bir nefes alarak tekrar gözlerini açtığında yanaklarına akmakta olan yaşlar hızlandı.

"Hatırlamıyorum."

"Korkma ben her zaman yanındayım. Adın Ceylin, babanın adı Serdar, annenin adı Nesibe. Başına bazı olaylar geldiğinden dolayı şuanda buradasın. Tam manasında olayları anlatamam lakin hafızan yerine geldiğinde senin bana anlatacağın çok fazla şey var küçük hanım. Şimdi yatağına uzan ve benden habersiz odandan dışarıya çıkma. Zaten polis memurları kapıda bekliyor. "

Ayağa kalktı ve kapıya doğru gitti. Kapıyı açtıktan sonra hafifçe arkasını döndü ve kıza baktı. Derin bir nefes aldıktan sonra kapıyı açtı ve dışarıya çıktı. Kapıyı kapattıktan sonra sırtını kapıya yasladı ve gözlerini kapadı. "Seni bu kadar değerli kılan ne?"

Gömleğinin sol cebinden çıkardığı defterin ön yüzünde yazan yazıyı okudu: "İLK DAVAM." Nefesini yavaşça verirken defterin yanına konumlandırılmış kalemi çıkardı ve yanına ekledi: "Kuyu Prensesi..."

Büşra'nın odasına gitmek için adımlarını atmaya başladıktan sonra defterine yazmayı unuttuğu bilgiler geldi. Elindeki defterin sayfalarını araladı ve:

Aslan dövmesinin altında Latince sayılar ve bir yazı bulunan muhtemelen kızı kaçıranlardan biri. Aslan İngilizleri temsil eden hayvan sembolü olduğundan dolayı muhtemelen İngilizler... Kızı öldürmediklerinden dolayı muhtemelen cinayeti başkaları işledi. Belirsizlik sürüyor. Latince yazı ve sayılar :

"Fotoğrafını çekmeliydim..." Kendisine sitemlice söylediği kelimeler başında ağrıya neden oldu. Gözlerini sımsıkı kapadı ve dişleriyle üst dudağını kıstırdı.

"British principatum coronam! "

Sessizce dudaklarından çıkan harfleri tek tek düşünerek bir daha söyledi:"British principatum coronam!" Kalemi parmakları arasında sıkıştırırken öfkeyle gözlerini açtı:

British principatum coronam! Sayılar: 11234

"Burada neden böyle duruyorsun? İnsanlar sana bakıyor görmüyor musun?"

Sol kaşını hafifçe havaya kaldırdıktan sonra abisinin yüzüne baktı. Derin bir nefes aldıktan sonra defteri sol cebine tekrardan koydu. Abisinin yanından geçerken başını hafifçe sol tarafa çevirdi:

"Ben eve geçiyorum sende güvenlik görevlilerini yolla. Kız sana emanet gözün gibi koru.Bu arada uyandı ve hafızasını gerçekten de yitirmiş."

Giden kardeşine öfkeyle bakan Bilal tıslarcasına nefeslerini verdi. Büşra'yı çağırmak için telefonu cebinden çıkardı ve numaralara tuşladı.

"Alo, kız uyandı bir bakar mısın?"

Boran dışarıya çıktığında yağan kar tanelerinin yüzüyle buluşmasını izlercesine bir müddet durdu. Ağrıyan başını ovalarcasına elini saçlarına daldırdı ve hızlıca geri çekti. Derin bir nefes aldıktan sonra ceketinin önünü kapadı ve ellerini cebine koydu.

Taksi çağırdıktan sonra gelen araca bindi ve adresi söyledi. Gölbaşına vardıktan sonra ücreti verdi ve evin bahçesinden içeriğe girdi. Evin kapısını görünce kaşlarını çattı ve dişlerini sıktı.

Koşarak evin içerisine girdi ve bodrum kapısının da dış kapıdan farksız olduğunu görünce az çok tahminde bulundu. Öfkeyle merdivenlerden inerken ışığın açık olduğunu gördü. Merdivenlerin bitiminde durdu ve yerde ki kanları görmesiyle çatık olan kaşları gevşedi. Telefonu sağ cebinden çıkardıktan sonra rehberden abisini aradı:

"Artık bu evde kalamayız. Ve ek olarak sakın buraya gelmeyin."

Abisinin cevabını beklemeden telefonunu kapadı ve son basamağa oturdu. Baş ağrısı artarken ne yerdeki kanlara bir açıklama getire biliyor nede adamın ortadan kaybolmasına...

"Kim bir cesedi taşımak için okadar uğraşır ki?"