kidnapped by one direction

Hs 28

Pov Liv
*4 dagen later*
P.o.v Liv
Vandaag word Daan weer opgehaald, we hebben al zijn kleren en speelgoed al in zijn tas gedaan. Louis is ondertussen bezig om het bedje weer in te klappen, en ik ben Daan zijn ontbijt aan het klaarmaken. Ik haal zijn flesje uit de magnetron, en loop naar de box toe. Ik haal Daan uit de box, en ga met hem op de bank zitten. Daan heeft zijn flesje leeg, en ik zet hem op het kleed. Ik was snel het flesje af, en stop het weer in de tas. Ik maak snel voor mijzelf ook een ontbijt, en eet het snel op. Als de deurbel gaat, loop ik naar de deur en doe hem open. 'Hey Astrid, kom binnen' zeg ik, als ik haar zie staan. Ze loopt naar binnen, en ik sluit de deur weer. Als we de woonkamer binnen komen, loopt ze door naar Daan en tilt ze hem op. 'Is het goed gegaan?' Vraagt ze terwijl ze Daan over z'n hoofd aait. 'Ja het ging heel goed' zeg ik terug, 'Mooizo, echt heel erg bedankt dat jullie wouden oppassen' zegt Astrid terug. 'Geen probleem het was heel leuk' zeg ik terwijl ik de tassen naar buiten breng. Als alles in de auto zit, en Daan in het zitje zit krijg ik nog een knuffel van tante Astrid en dan stapt ze de auto in en rijd ze weg. Ik en Louis lopen weer terug naar binnen, en ik loop door naar boven om me aan te kleden. Als ik aangekleed ben, loop ik weer terug naar beneden. 'Wat zullen we vandaag gaan doen?' Vraag ik aan Louis, en plof naast hem op de bank neer. 'We kunnen naar een pretpark, met de rest het is perfect pretpark weer' zegt Louis, terwijl hij zijn telefoon al pakt. Ik vind het prima, en Louis belt iedereen op. Jammer genoeg hadden Liam en zayn al plannen, dus gaan we nu alleen met Niall, Louise, Harry, lauren, ik en Louis. We pakken onze jassen van de kapstok, en lopen naar buiten. Louis doet de deur opslot, en we stappen de auto in. Als we een flits zien, zuchten we diep. We hebben ineens steeds meer last van paparazzi, geen idee hoe ze aan ons adres zijn gekomen. Louis start de auto, en we rijden naar het pretpark. Als we er zijn, is er haast niemand omdat Paul heeft gezorgd dat het pretpark helemaal leeg is. Het is inmiddels ookal 6 uur, dus normaal zou die al dicht zijn. Als iedereen er is, lopen we het pretpark binnen. De jongens rennen meteen als een stelletje kleuters naar de achtbanen, terwijl dat wij er achter aan lopen. Ze hebben altijd een energie boost als ze bijelkaar zijn, terwijl dat ze als ze alleen zijn best wel rustig zijn.

Als we alle attracties hebben gehad, lopen we weer het pretpark uit. We hebben ook bedacht dat we met z'n allen gaan eten. 'Waar zullen we eigenlijk gaan eten?' Vraagt lauren, 'we kunnen naar de wok' zegt Louise, 'OMG JAAA' zeg ik terug, 'waarom zo enthousiast over de wok' vraagt Harry lachend. 'OMDAT ZE DAAR GWN LEKKERE ONGEZONDE DINGEN HEBBEN OM LEKKER DIK VAN TE WORDEN, PARTYYY' zeg ik enthousiast terug, en ik stap de auto in. Iedereen lacht, en stappen ook hun auto's in. Louis start de auto, en we rijden naar de wok.

Als we er zijn parkeren we de auto's, en lopen naar binnen. We lopen richting een 6 persoons tafel, en we nemen plaats. Louise, ik en lauren rennen meteen al op de pannenkoeken af die je daar zelf kan maken. Natuurlijk zijn wij weer zo eigenwijs om de instructies niet te volgen, en gieten we teveel beslag in het apparaat. Dus toen overstroomde de boel, en lag alles wat ook op die tafel stond eronder. 'Misschien moeten jullie een keer hersenen gaan zoeken' zucht Harry terwijl hij naar de troep kijkt. We lachen, en we vragen een ober of we een doek kunnen krijgen om het op te ruimen. Als alles weer schoon is, en alle pannenkoeken wel goed zijn gelukt kunnen we weer terug naar de tafel. Als iedereen aan het toetje begint, ren ik naar de chocolade fontein en gooi het halve bakje aardbeien op mijn bord. Ik pak een stokje en doe daar wat aardbeien aan, en ik hou hem onder de fontein. Als ik niet op zit te letten, hou ik mijn hand ietsje te dicht bij en komt er gloeiend hete chocolade op mijn hand. 'AUUU' schreeuw ik keihard terwijl ik probeer te zoeken naar iets om het te koelen, geschrokken rent Louis naar me toe en als hij het ziet moet hij toch wel lachen. 'niet lachen, niet grappig' zeg ik terug, terwijl ik met een servetje de chocolade van me hand afveeg. 'Jeeej een brandwond' ik Zucht diep, want het begint al veel pijn te doen. De brandwond is aardig groot, en prikt dus verschrikkelijk. Als iedereen een toetje heeft gehad, rekenen we Af en lopen we weer terug naar de auto's. Ik geef iedereen een knuffel, en stap dan bij Louis in de auto. 'HET WAS GEZELLIG, ZIE JULLIE SNEL WEER DOEIII' schreeuw ik nog, en dan rijd Louis weg.

Als we weer thuis zijn, smeer ik wat zalf op de brandwond en besluit ik om naar bed te gaan omdat ik heel moe ben. Ik poets mijn tanden, en haal mijn make-up eraf. Ik stap mijn bed in, en ben zo moe dat ik al snel inslaap val.

Heey lieve lezertjes van me, weet dat ik heel veel van jullie hou<3
Ja ik weet het, het duurde weer lang tot een nieuw hoofdstuk, maar ik had deze paar weken haast geen tijd door school en in de vakantie had ik het ook druk en ook niet zon zin. Maar nu is er weer een nieuw deel, en ik hoop dat jullie het een beetje een leuk deel vinden. Als jullie nog wat ideeën hebben, voor bij dit boek laat het zeker even weten in de comments! Trouwens hebben jullie nog vakantie, of moeten jullie alweer naar school? Ik moet helaas wel weer naar school, en het is echt zwaar kut. Ik kwam maandag namelijk achter dat ik vandaag een Duits so had, en ik had nog niet geleerd. Dus ik moest alles in 1 dag leren, maar ik kan geen Duits dus ik dacht dat ik hem helemaal zou gaan verkloten. Maar dat viel reuze mee, want ik wist er 3 niet en 2 woorden heb ik waarschijnlijk fout gespeld dus ik ben best wel tevreden🤗 morgen Engels toets☹️ maar ik ga nu echt slapen want het is nu 23.30 als ik dit schrijf en ik moet echt gaan slapen. Byee lieve lezers van me❤ ik vind het super tof dat jullie me boek lezen✨
Byeeee
Dikke knuffel van mij🤘🏻