kidnapped by one direction

Hs 37

*9 maanden zwanger*
Ik ben nu 9 maanden zwanger, en morgen is de dag dat ik ga bevallen. Ik moet alvast naar het ziekenhuis komen, dus pakken ik en Louis de tas in. Ik pak eigen kleding, kleding voor de baby en mijn toilettas. Ik ben bang, heel bang voor de bevalling. Gister kon ik er haast niet van slapen, en nu zit het nog steeds in mijn hoofd. Als de tas klaar is, tilt Louis hem op en lopen we naar beneden. Ik ben wel blij als ik ben bevallen, dan kan ik weer normaal lopen en staan. 'Zullen we maar is gaan?' Vraagt Louis, terwijl we doorlopen naar de hal. Ik knik, en trek mijn schoenen en jas aan. Ik haal de deur van het slot, en loop naar buiten. Louis trekt de deur weer achter zich dicht, en gooit de tas achterin de auto. We stappen de auto in, en rijden naar het ziekenhuis

Als Louis de auto heeft geparkeerd, stappen we uit. Louis pakt de tas uit de achterbak, en ik pak zijn hand vast en samen lopen we naar binnen. Als we binnenkomen, ruik ik meteen de geur die in een ziekenhuis rondzwerft. Die geur vind ik echt kut, en kriebels van spanning komen in mijn buik vrij. Ik ga alvast op een stoel zitten, en Louis meld me aan. Deze 9 maanden gingen echt snel voorbij, soms te snel. Maar deze 9 maanden had ik zeker met niemand anders dan Louis willen beleven. Louis word een geweldige vader, ondanks dat hij er waarschijnlijk niet veel zal zijn omdat hij dan op tour is. 'Ben jij Liv Smith?' Hoor ik iemand tegen me zeggen, ik kijk de kant op waar het geluid vandaan komt. Ik kijk naar een zuster, in de 30. Ze heeft lang donkerblond haar, en blauwe ogen. Ze draagt haar hele make-up voorraad op haar gezicht, en heeft wel een heel mooi figuur. Ik knik naar haar, en ze begeleid ons naar een kamer in het ziekenhuis. 'Dit is je kamer, voor de komende dagen' zegt ze vriendelijk, en ze legt nog wat andere dingen uit. Als de vrouw weer weg is, ga ik op bed liggen. Louis ploft neer op de stoel naast me, en wrijft met zijn handen over zijn gezicht.

Na een paar uur wachten, en een echo is het etenstijd. Het ziekenhuis eten is echt niet lekker, alsof iemand even dacht van hé laat ik is mijn avond eten uitkotsen, en iemand anders er van te Laten eten. Als de zuster aankomt met het eten, bedanken Louis en ik haar en beginnen we te eten.

Na de helft van het eten op te hebben gegeten, leg ik het weg. 'Als ik nog een hap neem, kots ik alles er weer uit' zeg ik, terwijl ik goed op bed ga liggen. Louis moet lachen, en eet zelf rustig verder. 'Hoe eet jij dat op?' Zeg ik verbaasd, als hij bijna zijn hele bord leeg heeft gegeten. 'Uhmm gwn eten' zegt Louis lachend, en zet zijn bord op een kar die neer is gezet in de kamer. Als de zuster binnenkomt, neemt ze de borden weer mee.

Het is al laat, en ik besluit om te gaan slapen. Ik trek mijn pyjama aan, en ga in het bed liggen. 'Welterusten lieverd, en tot morgen' zegt Louis, en hij drukt een kus op mijn lippen. 'Slaaplekker' zeg ik terug, en ik schenk hem een glimlach. Als Louis de kamer heeft verlaten, sluit ik mijn ogen en val ik inslaap met de gedachte dat ik morgen moeder ben

Heey lieve lezers,
Hoe is het met jullie, met mij wel goed alleen heel moe. De derde klas is zwaar, en vermoeiend. Zoveel te onthouden voor je pta's enzo, echt word er helemaal gek van. Trouwens in welke klas/groep zitten jullie, laat me ff weten in de comments ben ik wel benieuwd naar.
Dag schatjes
Xx Rinske