YENİ BİR GÜN YENİ MUTLULUKLAR (ZeyKer)

1.Bölüm

Yeni bir gün yeni mutluluklar diyerek gözlerini açtı Zeynep. Bugün içinde sebebini bilmediği bir mutluluk vardı. Sanırım yeni okulunda ilk günü olacağı için heyecanlıydı. Acaba yeni okulunda onu neler bekliyordu. Zeynep asi ve içi dışı aynı bir kızdı. Aklına geleni düşünmeden söylerdi. Bu yüzden pek arkadaşı olmazdı Zeynep'in. Aklındaki düşüncelerden kurtularak kalktı ve banyoya gidip yüzünü yıkadı. Sonra dolabının karşısına geçerek özenle ütülenmiş olan formalarını aldı. Ütüsünü bozmamaya özen göstererek giydi ve koşarak aşağıda annesinin hazırlamış olduğu mükemmel kahvaltı sofrasının başına oturdu.
Z: Günaydın annecim
D: Günaydın kuzum. heyecanlı mısın bakalım?
Zeynep bir yandan birşey atıştırmaya çalışıyordu.
Z: Aman neden heyecanlı olacakmışım ki? Alt tarafı yeni okula başlıycam. Neyse ben çıkıyorum annecim. Görüşmek üzeree.
D: kızım bişey yemedin. Otur biraz daha ye!
Z: Yedim yedim. Hadi bay bayy.
D: Tamam deli kızım. Kendine iyi bak.
Zeynep otobüs durağına gelmişti. Fakat otobüs gelmek bilmiyordu. En sonunda koşmaya karar verdi. Annesi Jale Teyzesinden adresi almıştı. Çantasına koyduğu küçük kağıdı buldu ve koşmaya başladı. Okula geldiğinde sanki müdürü öldürmüş gibi herkes Zeynep'e bakıyordu. Zeynep alışıktı. Çünkü çok kez okul değiştirmişti. Üstündeki bakışlara aldırmadan Jale Teyzesinin odasını aramaya koyuldu. Okul çok büyüktü. Kaybolmaktan korkuyordu. Yanından geçen bir kızı durdurdu ve sormaya karar verdi.
Z: Merhaba.
X: Merhaba.
Z: Ben okula yeni kayıt oldum. Acaba Jale Tey... Jale Hoca'nın odası nerde?
X: İkinci katın sol taraftaki ilk oda. Bu arada ben Yağmur.
Z: Bende Zeynep. Tanıştığıma memnun oldum.
Y: Bende canım. Görüşürüz.
Z: Görüşürüz.
Zeynep en sonunda Jale Teyzesinin odasını bulabilmişti. Kapıyı tıklayarak içeri girdi. Jale zaten Zeynep'i bekliyordu.
J: Zeynep
Z: Jale Teyze. Merhaba. Nasılsın?
J: İyiyim Zeynepcim. Sen nasılsın?
Z: İyiyim bende. Sınıfımı öğrenmeye geldim.
J: Bir dakika bakıyım. Immm senn 12/E sınıfındasın canım.
Z: Çok teşekkürler Jale Teyzem.
J: Zeynepcim okulda teyze yok. Hoca diyceksin.
Z: Aa evet. Neyse ben sınıfıma gidiyim. Bu arada çıkışta beraber bizim eve gidiyoruz. İtiraz yok.
J: Peki deli kız. Hadi sınıfa.
Zeynep sınıfını aramaya koyulmuştu. Bir türlü bulamıyordu. Zeynep düşünceleriyle boğuşurken uzun saçlı bir çocukla çarpışmıştı.
Z: Aa şey... Ben çok özür dilerim. İyi misin?
X: İyiyim. Sorun değil.
Z: Ya ben çok özür diliyorum. Gerçekten.
X:(hafif sırıtarak) Gerçekten sorun değil. Sen yenisin galiba.
Z: Evet. 12/E sınıfını bulmaya çalışıyorum.
X: Aa sen benimle aynı sınıftasın. Gel hadi beraber gidelim. Bu arada ben Barış.
Z: Bende Zeynep.
B: Tanıştığıma memnun oldum.
Z: Bende.
Zeynep ve Barış sınıfa gelmişlerdi. Şans eseri Barış'ın önündeki sıra boştu. Sırasına çantasını koydu ve oturdu. Etrafı incelemeye başladığında sabah adını hatırlayamadığı kızında o sınıfta olduğu gördü. Sanırım o kızda Zeynep'in önünde oturuyordu. Yağmur Zeynep'in önündeki sıraya oturdu.
Y: Merhaba Zeynep. Sen bu sınıfta mısın?
Z: E.. Evet. Sen önümde oturuyorsun sanırım.
Y: Evet canım. Ama sanırım sen benim adımı hatırlayamadın.
Z:(çekinerek) Çok mu belli oluyo?
Y: Sanırım. Bu arada adım Yağmur.
İkiside gülmeye başlarlar ki sınıfa yeşil gözlü hafif turuncu saçlı ve kendisine iki beden küçük gelen gömlekli bir çocuk gelir. Zeynep pek umursamaz ama içinden de ne hoş çocuk diye geçirmiştir.
Z: Yağmur bu çocuk kim?
Y: O Kerem Sayer. Okulun sahibi. Yani sahibinin oğlu. Belanın teki. Sataşmanı pek önermem.
Z: O belaysa bende belayım.
İkiside güler. Zeynep hafif bir karaltı hissetmiştir. Kafasını yukarı doğru çevirdiğinde ona kızgın bir şekilde bakan yeşil gözlü çocuğu görür. Acaba dediğimi mi duydu derken çocuk lafa atılır.
K: Yağmur ne o bugün neşen yerinde. Sende yeni gelen kız olmalısın.
Z:(Yağmur tam lafa atılacakken) Ne o insanların gülmesi hoşuna mı gitmiyor. Ayrıca evet yeni gelen kızda benim. Bir sorun mu var?
K: Yağmur anlaşılan atarlı kızımız benim kim olduğumu bilmiyor. İstersen sen bir anlat.
Z: Hayır canım. Anlattı. Kerem Sayermişsin. Belaymışsın. Sataşmıycskmışım.
K: Bak ne güzel iştee. O zaman napıyosun? Uslu uslu susuyosunn.
Z: Hadi canım ya. Sen kendini ne zannediyosun?
K: Birşey zannettiğim yok CANIM. Neyse seninle fazla bile muhattap oldum. Bi daha karşıma çıkarsan olacaklardan ben sorumlu değilim.
Kerem sınıftan çıkar.
Z: Seninle daha çok karşılaşacağız Kerem Sayer. Benden çekeceğin var.
BÖLÜM SONU