YENİ BİR GÜN YENİ MUTLULUKLAR (ZeyKer)

18.Bölüm

B: Birşey mi oldu?
Z: Aa... Yok birşey. Keyfim yok sadece.
K: Az önce bana çığırırken keyfin gayet yerindeydi.
J: Aa canim. Ama sen gelmezsen olmaz.
Z: (dudak büzerek) Ayy canimm. Senin üzülmene dayanamam ben ama gerçekten gelemem.
B: Tamam o zaman gitmeyiz.
Z: Barış saçmalama! Sen git.
B: Sen gelmezsen bende gitmem.
K: Ya Barış, Zeynep saçmalamayın. İkinizde geliyorsunuz. Konu kapandı.
B: Sevgilim?
Z: Of... Tamam tamam. Bakarız.
B: Akşam alırım seni. Tamam mı?
Z: (gülümser) Tamam canım.

Zeynep Ev
Zeynep okuldan geldiği gibi ilk önce annesinin yanına gidip akşam için izin koparmaya çalışıyordu.
Z: Ya annecim. Bak Barış'la gidicem. Yine o getirir beni eve.
D: Kızım olmaz diyorum. Nel olduğu belirsiz kişilerin yanında.. Aa olmaz. Anneye karşılık verme.
Z: (masumca) Yaa annee. Nolur bak. Hem Barış'ı tanıyorsun sen. Çok iyi çocuktur Barış.
D: Barış'a güveniyorum ama diğerleri...
Z: (lafa atılır) Anne diğerleride benim okul arkadaşlarım. Öyle kötü insan yok.
D: (biraz düşünür) Eğer 12'yi bir geçsin.....
Z: (annesini öper) Canım annem benim. Tamam söz. Ama sende benim saçıma bir el atarsın artık.
D: Deli kızım benim. Tamam tamam. Sen bir duşa gir. Sonra yaparız birşeyler.
Z: (gülerek) Ben kaçtım.
Zeynep hemen yukarı çıkar. Güzelce duşunu alır. Saçlarını kurutur ve gardolabının karşısına geçer. Onun gece kıyafetleri çok olmadığı için seçmesi çok zor olmadı. En güzel kıyafetini seçti. Kıyafetine uygun ayakkabı, çanta ve takılarınıda ayarladı. Herşeyi hazırdı. Sadece saçı kalmıştı. Koşarak aşağı indi.
Z: (bağırarak) Anneeee saçççç.
D: Tamam sen maşa ve tokaları hazırla geliyorum.
Z: Tamammm.
Zeynep maşasını prize takar ve ne kadar tel tokası varsa hepsini bir kutu içine koyarak annesine hazır eder. Tam o sırada Demet içeri girer.
D: Hazır mı kuzum?
Z: Evet annecim. Herşey hazır.
D: Nasıl bir model istiyosun bakalım?
Z: Çok abartı olmasın. Şöyle dağınık birşeyler. Amann kafana göre takıl işte anne.
D: Hımm. Tamam başlayalım bakalım.
Demet ilk önce Zeynep'in kıvırcıklarını belirginleştirir. Sonrada onları hafif hafif toplamaya başlar. Sonucunda ortaya güzel bir saç çıkar.
D: Nasıl oldu?
Z: Süperr. Çok teşekkür ederim ama makyaj?
D: Tamam onuda ben hallederim. Sen ilk önce elbiseni giyde gel.
Z: Hemen giyip geliyorum.
Zeynep kıyafetini giyer ve gelir. Demet çok abartı olmayan hafif bir makyaj yapar.
D: İşte bittii..
Z: Süper oldu Demet Sultan. Çok teşekkür ederim annem benim...
D: Olduysa ne mutlu.
Z: Hemde süper oldu.
D: Benim işlerim var. Gerisini sen halledersin artık.
Z: Tamam tamam. Ben hallederim.
Zeynep takılarını takar. Ayakkabılarını giyer. Çantasına rujunu vs. koyar. Telefonunu eline alır ve saate bakar. Barış hemen hemen gelmek üzereydi. Son kez rujunu tazeledi ve telefonuna gelen mesajla aşağı indi. Zeynep aşağı indiğinde Barış gözlerini Zeynep'ten alamıyordu.
B: Ze-Zey-Zeynep.
Z: Efendim?
B: Ç-ço-çok gü-güzel ol-olmuşsun.
Z: Teşekkür ederim. Sende çok yakışıklı görünüyorsun.
B: Te-teşekkür ederim. Hadi atla arabaya. Geç kalmayalım.
Z: Peki.
Zeynep ve Barış arabaya binerler ve 5 dakika sonra Keremlerin evine varırlar ve arabadan inerler.
B: Elimi tutacak mısın?
Z: Yani sonuçta herkes bizi sevgili biliyor. Buna mecburuz.
B: Hadi ver o zaman elini.
El ele tutuşurlar ve içeri girerler. İçeri girdiklerinde herkesin gözü Zeynepteydi. Zeynep ise bunu farketti ve fazla bakınmamaya çalıştı.
Z: Barış herkes bize bakıyor.
B: Bize değil sana bakıyorlar.
Z: Saçmalama. Şu kızlara bak! Seni yiyecekmiş gibi bakıyorlar.
B: Melis hariç!
Z: O çok pişman olacak. Buna inan.
B: Sanmıyorum ama neyse.
Kerem ise gözlerini hala Zeynep'ten alamıyordu. Kimse onu farketmediğini sansada Barış bunun farkındadır.
B: Zeynep Kerem hala sana bakıyor.
BÖLÜM SONU