YENİ BİR GÜN YENİ MUTLULUKLAR (ZeyKer)

6.Bölüm

Zeynep açmak ve açmamak arasında gidip gelsede ayıp olucağını düşündüğü için açmaya karar verir.
Z: Alo.
K: Alo. Şeyy... Zeynep ben..
Z: Evet sen?
K: Bak ben gerçekten özür dilerim.
Z: Ne için?
K: Sabah ki şey.. şey için
Z: Kerem anlamıyorum ne için?
K: Hani sabah ö-öptüm ya seni o yüzden.
Z: Sen özür dilenicek birşey yapmadın.
K: Ama sen kızdın bana?
Z: Şey.. Kerem benim sana söylemem gereken önemli birşey ama telefonda olmaz. Beni gelip alır mısın?
K: Okey. Yarım saat sonra ordayım. Bay.
Kerem'in planını devreye sokması lazımdı. Hemen Can'ı aradı.
K: Alo Can. Herşey tamam. Bir saat sonra herkesi Beykoz'daki çiftlik evine topla.
C: Abi emin misin? Bence yapmayalım.
K: Can sen gerizekalı mısın? Ne diyorsam onu yap!
C: Tamam abi hadi kapat.
Kerem hazırlanıp Zeynep'i almaya gider. Zeynep ise hazırlanmış çoktan onu bekliyordur. Ama Kerem bilmiyordur Zeynep'in planı onun canını daha fazla sıkacak.

-Flashback-
Y: Alo Zeynep.
Z: Aa Yağmur nasılsın?
Y: Bırak şimdi onu bunu. Hani sana anlatmıştım ya biz Canla sevgiliyiz diye. Hatta sana Kerem her yeni gelenle oyun oynar demiştim. Ben şüphelendim ve Can'a sordum. Zor da olsa öğrendim. Onların planı varmış. Kerem sana yakın davranacakmış. Hatta seni bugün çiftlik evine götürecek ama sorun o ki bütün okul orda olacakmış. O sana sevdiğini söyleyecekmiş. Sonra seni öpücekmiş falan filan.
Zeynep bişi yapmalısın!
Z: Yağmur emin misin? Kerem öyle birşey yapmaz!
Y: Zeynep sen çok yenisin. Emin ol yapar. Alo.. Alo Zeynep. Dıt dıt dıııttt...
-Flashback Son-

Zeynep dışarıda bekleyen Kerem'i gördü ve hemen aşağı indi.
Z: Merhaba Kerem. Benim hep takıldığım bir mekanım var. Oraya gidelim. Sessiz sakin bir yer.
K: Iıı şeyy.. Ben seni daha güzl bir yere götürücem. Çif..
Z: Dur tahmin ediyim. Çiftlik evine dimi? Hatta bütün okul orda dimi? Ben bunları nerden mi biliyorum? Gerçekten bunun hiçbir önemi yok! Ama sen Kerem Sayer'sin dimi? Hiçbir zaman yenilmezsin. Hep plan yapar. Kusursuzca uygularsın ve hiçkimse bunu bozamaz dimi? Ben sana güvenmiştim Kerem. Dedim ki bu iyi biri. Yapmaz öyle birşey. Ama noldu? Zeynep Yolmaz bunu bozdu. (Gözlerinden yaşlar süzülür)
K: Zeynep.. Ben gerçekten çok öz..
Z: Özür dilersin dimi? Hep sıkışınca özür dilersiniz zaten. Eğer sende birazda olsa hatırım varsa sakın bir daha karşıma çıkma. Şimdi git o zengin züppelere de söyle 'Zeynep Yılmaz planımı bozdu' de.
Kerem aniden arabasına biner ve son gazla oradan uzaklaşır. Zeynep ise koşmaya başlar. Sahile kadar koşar ve en sonunda bir banka oturur. Ağlamaya başlar.
Z: Neden Kerem? Neden yaptın bunu? Önce ilk öpücüğümü çaldı. Sonra da kalbimi. Neden?
Kerem ise kendini bir bara atmış durmadan içiyordur. Yanına gelen bir sürü boya küpü kızıda yanından kovmuştur. Ama bu son gelen kıvırcık siyah saçlı kızı kovamamıştır.
K: Zeynep.. Zeynep çok özür dilerim.
X: Zeynep mi? O da kim?
K: Affettim de! Seni affettim de!
X: Ben daha fazla bu saçmalığa dayanamıcam. Gidiyorum ben!
K: Gitme. Zeynep... Gitme. Nolur gitme...

Gece
Kerem içtikçe içiyordur. Zeynep ise zorda olsa eve dönmüş ve kendini yatağına atmıştır. Boş boş duvara bakıyordur. Birden kapının yumruklanmasıyla Zeynep irkilmişti. Puflarını giyerek merdivenlerden aşağı indi. Kapıyı açtığında karşısında gördüğü kişi ile bütün tüyleri çoktan dikilmişti bile.
BÖLÜM SONU