YENİ BİR GÜN YENİ MUTLULUKLAR (ZeyKer)

2.Bölüm

1 Hafta Sonra
C: Ee abicim napıyoruz ?
K: Nabıyoruz Can?
C: Abicim sen her yeni gelenle uğraşmıyor musun? Zeynepte yeni geldi. Yani diyorumki yapmıcakmıyız bişeyler?
K: Can sen gerizekalı mısın?
C: ...
K: Tabiki bir planım var. Ama zamanı gelince.
C: E anlat abi.
K: Ben Zeynep'e yakın davranıcam. Binevi arkadaş dost gibi. Onu koruyan biri gibi gözükücem. Sonraaa...
C: Sonrası malum abi tamam anlaşıldı. E ne zaman başlıyoruz?
K: Ben sana haber edicem.
Tam Kerem onu söylerken Barış ve Zeynep yan yana kantinde inerler. Bir masaya otururlar. Barış içecek birşeyler almak için kalkar. Kerem onları yan yana gördüğü zaman içi yanmaya başlamıştı. Bu neydi? Kıskançlık mıydı? Hayır hayır. Kesinlikle değildi. Üstelik yeni gelen bir kıza karşı. Cebinden hemen telefonunu çıkardı ve Ufuk'u aradı. Zeynep Yılmaz ile ilgili herşeyi öğrenmesini istedi. Telefonu kapattıktan sonra tekrar gözlerini Zeynep ve Barış'a çevirdi. İkisi çok eğleniyo gibi görünüyordu. Kahkahaları daha onların masasından duyuluyordu. Tam Kerem kalkacakken birden kapıdan Melis göründü ve kalkmaktan vazgeçti. Melis'de Barış ve Zeynep'in yanına oturdu.
M: Merhaba ben Melis. Sen de yeni gelen kız Zeynep olmalısın.
Z: Merhaba. Evet ben oyum. Tanıştığıma memnun oldum Melis.
M: Bende canım. Ee Barış napıyosun?
B: (Barış Melis'ten hoşlanıyordur) İyiyim Melis sen nasılsın?
M: İyiyim bende. Neyse benim halletmem gereken bi işim var. Müdürün yanına gitmem lazım. Hoşçakalın.
B: Aa bende müdürün yanına gidicektim. Zeynep bu seferlik beni bağışla.
Z: Tabiki Barış. Hoşçakalın.
Zeynep kahvesini yudumlamaya devam ederken birden karşısına oturmuş ona bakan Kerem'i görünce kahvesini püskürttü.
K: Sen her karşına oturana kahve mi püskürtürsün?
Z: Hayır canım. Ama öküz görünce püskürtürüm.
K: Senin ağzından hiç iyi kelime çıkmaz mı?
Z: Çıkmaz!
K: Belli oluyor.
Z: ...
K: Ee bu hafta sonu napıyosun?
Z: Hiçbişey.
K: Beraber bi yerlere gidelim mi?
Z:(şaşkınca) Sen ve ben mi? Haha güldürme beni!
K: Neden çok mu şaşırdın? Biz takılamaz mıyız?
Z: Yok ondan değilde. Ne biliyim senden bunları duymak şaşırtttı doğrusu.
K: Gevelemeyi bırakta gelir misin gelmez misin?
Z: Bakarız.
K: İyi o zaman sen bana numaranı ver. Ben seni ararım.
Z: Peki. 054........
K: Okey. Bay
Z: Bay.
Kerem planı başlatmaya karar vermiştir. Şimdilik herşey yolundaydı.

Okuldan Sonra
U: Kerem Bey istedikleriniz.
K: Tamam sağol Ufuk.
Kerem dosyayı alıp okumaya ve kafasına kazımaya başladı. Okurken sık sık şaşırmıştı. Çünkü ortak bir çok yanları vardı.

Hafta Sonu
Kerem planını yürütmek istiyordu. Yapacakları şimdiden hazırdı. Dayanamayıp Zeynep'i aradı.
K: Aa şey Alo
Z: Kimsin sen be?
K: Kızım sakin ol. Ben Kerem.
Z: Bak kardeşim bu şakayı yapan 100. kişisin yeter artık. Kimsem bulucam seni!
K: Zeynep sakin ol. Ben Kerem. Kerem Sayer.
Zeynep o ismi duyunca buz kesilmişti.
Z: Aa pardon Kerem ya akşamdan beri birisi ben Kerem diye arayıp arayıp duruyoda onuda sen zannettim. Gerçekten pardon.
K: Önemli değil. Numaramı kaydette yine sapık sanma beni.
Z: Tamam kaydederim. Sen neden aradın beni?
K: Aa şey bişeyler yapalım mı bugün?
Z: Olur.
K: Tamam seni bir saat sonra alırım.
Z: Peki.
Zeynep ilk defa ne giyeceğini bilmiyordu. O hiçbir zaman ne giysem diye düşünmezdi. Eline geçeni giyerdi. Gerçi nereye gideceklerinide bilmiyordu. Spor giyinse bara giderlerse olmaz. En sonunda banyoya girmeye karar verdi. Çıktıktan sonra ne giyeceğini bulurdu. Banyodan çıkmış saçlarını kurutmuştu. En sonunda ne giyeceğine karar vermiş spor şık olmuştu. Tam maşasıyla kıvırcıklarını düzeltirken telefonuna mesaj geldi. Mesaj Kerem'dendi. Aşağıda bekliyorum yazmış. Öküz. Ya ben hazır değilsem? diye geçirdi içinden. Biraz daha oyalanıp aşağı indi.
Z: Ee nereye gidiyoruz?
K: Süpriz. Atla bakalım.
Keremin gözleri hala Zeynep'teydi. Bu kadar güzel olacağını hiç düşünmemişti. Zeynep bunu farkedip lafa atıldı.
Z: Anladım canım da eğer biraz daha bana bakarsan kaza yapıcaksın.
K: Bak bak baak. Kendimizi fazla mı beğenmişiz ne?
Z: Valla ben değilim de sen öylesin galiba öküzcüğüm.
K: Ama olmuyor böyle. Hep öküz hep öküz!
Z: Hımm. İyi o zaman bende sana hımmm kas yığını derim.
K: Kas yığını? Bunu sevdim bak.
İkiside gülmeye başlar. Geldikleri yeri görünce Zeynep çok şaşırmıştı. Çünkü daha önce pek geldiği söylenemezdi. Ama Zeynep lunaparkı çok severdi. Acaba Kerem bunu nerden biliyor diye içinden geçirmiştir. Dayanamayarak sormaya karar verdi.
Z: Sen benim lunaparkı sevdiğimi nerden biliyosun?
K: Ee olsun o kadar. Çünkü ben Kerem Sayer'im.
Z: Adını ezberletmeye falan mı çalışıyorsun. Ağzında bi laf "Ben Kerem Sayer'im" "Ben Kerem Sayer'im"
K: Uzatmayı bırakta ilk hangisine binelim?
Z: (çocukça) Dönmedolapaa
K: Tamam hadi bilet alalım.
Biletleri alırlar ve dönmedolapa binerler. Kerem Zeynep'in yükseklik korkusu olmasına rağmen dönmedolapa binmesine şaşırmıştı. Kerem önceden adama tembihlemişti. DönmeDolap iki kez döndükten sonra en tepede durduracaktı onları. Böylece Zeynep'e bir adım daha yaklaşacaktı. Dönmedolap dönmeye başladığında Zeynep isteksizce Kerem'in kolunu sıkmaya başladı. Kerem dayanamayıp gülmeye başladı.
Z: Ne gülüyosun be?
K: Sanaa.
Z: Bana mı neden?
K: Farkediyor musun bilmiyorum ama eğer biraz daha kolumı sıkarsan kolum morarıcak.
Zeynep birden kızarmıştı. Kerem bunu anlamış olacak ki hemen lafa atıldı.
K: Tamam tamam. Gel yanıma.
Zeynep Kerem'in yanına oturmasıyla dönmedolapın en üstte durması bir oldu.
BÖLÜM SONU