YENİ BİR GÜN YENİ MUTLULUKLAR (ZeyKer)

28.Bölüm

K: Zeynep ben..
Z: İçeri geç. Biri görmesin.
İçeri geçerler. Zeynep ve Kerem yan yana otururlar.
Z: (soğuk bir şekilde) Neden gitmedin?
K: Gidemedim.
Z: Neden?
K: Çünkü kendime bile itiraf edemediğim bir duygudan dolayı.
Z: Nasıl bir duygu bu?
K: Karışık. Hemde oldukça. Mesela birinin yanında görüuorum seni. O kişiyi öldüresiye dövmek istiyorum. Sonra seni başkasına gülerken görüyorum. O zamanda...
Z: Dur tahmin edeyim. Benden nefret ediyorsun.
K: Aynen öyle.
Z: (gülümseyerek) Aynıları bende de oluyor desem fazla mı tesadüf olmuş olur?
K: Tesadüf olmaz. Aşk olur. Zeynep ben senden çok... Nefret ediyorum.
Z: Bende ... Bende senden. Hemde çok..
Sarılırlar.
Z: Ya gitseydin ne yapardım ben?
K: Gitmedim... Burdayım... Bak...
Z: Rüya değil dimi?
K: Değil güzelim. Gerçek.. Yaşadığımız, yaşayacağımız herşey gerçek...
Z: Beni nasıl kendine aşık ettin?
K: Beni nasıl kendine bağladın?
Yaklaşırlar ve öpüşmeye başlarlar. Zeynep birden ayrılır.
K: Noldu güzelim?
Z: Hayır Kerem olmaz. Yapamayız!
K: Neden?
Z: Jane...
Kerem, Jane lafını duyunca büyük bir kahkaha atar.
Z: Noldu? Neden gülüyorsun?
K: (kahkaha atarak) Sen... Bizi... Gerçekten...
Z: Kerem birşey anlamıyorum.
K: Tamam dur bir sakinliyim.
Kerem sakinleşir.
Z: Seni dinliyorum.
K: Biz Jane'le gerçekten sevgili değildik.
Z: Na-nasıl?
K: Oyundu işte...
Z: Adi.. Bana inat yaptın dimi?
K: Yoo onuda nerden çıkardın? Jane istedi..
Z: Eminim ki öyledir.
K: Gel buraya.
Sarılırlar.
K: Sen veya Ben yokuz artık. "Biz" varız güzelim. Artık hiçbirşey umrumda değil. Bizden başka.
Z: Biz..
K: Evet biz.. İkimiz... Zeyker.
Z: ZeyKer mi?
K: Evet Zeynep Kerem. ZeyKer.
Z: Çok yaratıcıymışsın.
K: Ayrıca çok yakışıklı, çok karizmatik ve çok çekiciyim.
Z: Kereeemmmm..
K: Zeyneepppp...
Z: Başka kıza baktığını görürsemmm...
K: Ne yaparsın?
Z: Seni doğduğuna pişman ederim.
K: Nasıl yapacakmışsın o işi?
Z: Aynen böyle.
Zeynep telefonunu eline alır. Mert yazan kişiye tıklar ve arar. (O sırada Zeynep büyük bir hızla Yağmur'un adını Mert diye değiştirmiştir.)
Z: Alo Mert merhaba.
K: Zey-Zeynep kapa şu telefonu!
Y: Alo Zeynep iyi misin?
Z: Çok iyiyim Mertcim. Sen nasılsın?
Y: Zeynep ne Mert'i?
K: Başlatma Mert'ine. Kapa şu telefonu dedim!
Z: Yarın akşam buluşsak olur mu?
K: Ne? Ne buluşması? Zeynep yeter. Tamam dur.
Y: Tamam olur. Ama Mert meselesini ben hala anlamadım.
Z: Ben sana sonra anlatırım CANIM.
Kerem, Zeynep'in elinden telefonunu alır ve duvara fırlatır.
K: Ne Mert'i Zeynep? Amacın ne senin?
Z: Sana demiştim. Beni kızdırma Sayer.
K: Benim sana kızmam gerekiyor asıl.
Z: Tamam tamam. Benim kıskanç sevgilim. Sana şaka yaptım. Aradığım kişi Yağmur'du.
K: Sen ne dedin?
Z: Aradığım kişi Yağmur'du dedim.
K: (sırıtarak) Ondan önce.
Z: Şaka yaptım dedim.
K: Ondan da önce.
Z: Kıskanç olduğunu söyledim.
K: Ben yanlış duydum o zaman.
Z: Hayır duymadın sevgilim.
K: Sevgilim?
Z: Sevgilim değil misin yoksa? Yoksa oyun muydu bunlar? Beni sevmiyor musun?
K: Hayır sevmiyorum. Çünkü sana aşığım.
BÖLÜM SONU

Not: Haydi gelsin voteler ve uzun yorumlar :)