YENİ BİR GÜN YENİ MUTLULUKLAR (ZeyKer)

32.Bölüm

Z: (alayla) Kızım senin adın ne?
X: Esra.
Z: Bak Esracım! Şimdi ne yapıyorsun biliyor musun? Tıpış tıpış buradan gidiyorsun ve bir dahada gelmiyorsun.
E: Hamileyim diyorum. Anlamıyor musunuz?
Z: Kızım elinde daha kanıtın bile yok. Sana neden inanalım ki?
E: O zaman ben kanıt getirene kadar bekleyin. O zaman anlayacaksınız bakalım.
Z: (ciddileşerek) Hadi kızım ikile artık. Senin yalanlarına karnımız tok.
E: Tekrar görüşücez.
Esra büyük bir hızla Keremlerin evinden çıkar.
K: Zeynep?
Z: Kerem, Esra'nın dedikleri doğru değil. Dimi?
K: Iıı şey..
Z: Sakın bana doğru deme!
K: Zeynep benim senden önce tek gecelik ilişkilerim oldu ama seninle sevgili olmaya başladıktan sonra asla devam etmedim.
Z: Kaç ay öncesinden bahsediyorsun?
K: 3-4 ay önce.
Z: Ben anlayacığımı anladım ya. Sen resmen bana kapalı yolla Esra'nın dedikleri doğru diyosun.
K: Zeynep saçmalama.
Z: Ben anlayacağımı anladım Kerem. Bana o çocuğun senden olmadığını kanıtlayana kadar seninle konuşmasak daha iyi.
K: Ama Zeynep?
Z: Görüşürüz Kerem.
Zeynep, Kerem'in birşey demesine izin vermeden evden çıkar. Bir taksiye atlar ve evine doğru yol alır. Kerem ise sinirlidir. Zeynep'in, Esra'ya konuştuğu farklı, kendisine konuştuğu farklıdır. Neden ona inanmadığı konusunda da oldukça sinirlidir. Ama bir yandan da Zeynep'e hak veriyordur. Kim olsa içine bir şüphe düşerdi.

Zeynep ağlamamak için kendisini zor tutuyordu. Taksiciye ücreti ödediği gibi eve girer ve kendisini odasına kapatır. Hüngür hüngür ağlamaya başlar. Senin çıktığı kadar ağlar. Bir yanı Kerem'in asla ona ihanet etmeyeceğini söylerken bir yanı da o Kerem Sayer. Ondan herşey beklenir diyordu. Zeynep sevgilisine herşeyden herkesden çok güveniyordu ama düşünceleri onu daha da derine sürüklüyordu. Zeynep artık düşünmekten yorulmuştu. Yeni bir günün ona mutluluklar getireceğini dilerek bu günlük gözlerini kapattı.

1 Hafta Sonra
Zeynep bu gece uyuyamamıştı. Çünkü Kerem'i çok merak ediyordur. 1 haftadır tamı tamına bir haftadır Kerem'i göremiyordur. Ne kadar merak etse de onu arayamamıştır. Çünkü Kerem'in onu terslemesinden korkuyordur. Zeynep zor da olsa yeni bir sabaha açtı gözlerini. İlk önce esneyerek camının önüne gitti ve perdesini açtı. Daha sonra adımlarını banyoya doğru yönlendirerek esnemeye devam etti. Büyük bir isteksizlikle yüzünü yıkadı ve kendine geldi. Daha sonra yavaş hareketlerle odasına dönerek okul formalarını giydi. Normalde 15 dakikada hazırlanan Zeynep, bu sabah 30 dakika da hazırlanmıştı. Bu duruma kendisi de oldukça şaşkındı.

Okul
Zeynep her zamanki gibi okulun bahçesinde oturmuş gelen gideni izliyordu. Daha doğrusu Kerem'i bekliyor desek daha doğru olur. Zilin çalmasından 5 dakika geçmesine rağmen Kerem okula gelmemişti. Zeynep'in kafasındaki sorular giderek artıyordu. Büyük bir sinirle sınıfa doğru yol aldı Zeynep. Kahretsin ders Matematikti. Sanki bir gün matematik olmasa olmaz. Dünyanın sonu gelir. Aklındakilerden kurtularak sınıfa girdi.
(Hocanın adı Mustafa)
H: Oo Zeynep hanımlarda teşvik etmişler. Geçmez miydiniz Zeynep Hanım?
Z: Hocam dalga geçmeyin ya. Zaten sinirim bozuk.
H: (gülerek) Hayırdır aşığını mı kaybettin?
Bütün sınıf güler.
Z: Hocam gerçekten hiç havamda değilim.
H: Tamam tamam. Hadi artık derse geçelim.
Ve bir sıkıcı matematik dersi daha. Zeynep derin düşüncelere dalmışken telefonunun titremesiyle bir anda irkildi. Telefonunun kilidini açarak içinden mesajı okudu.
'Spor salonunda seni bekliyoruz.'
Mesaj Kerem'dendi. Zeynep 'bekliyoruz' diyince anladı ki kesin Esra'da gelmişti. Mustafa Hocadan tuvalete diye izin alarak sınıftan çıktı. Ağır ve ürkek adımlarla spor salonuna doğru ilerledi.
BÖLÜM SONU

Not: Bölüm geciktiği için özür dilerim ama sınavlarım başladığı için oldukça yoğunum. Fırsat bulduğum ilk fırsatta ve vote+yorumları beğenirsem yeni bölümü yüklerim.