Dream And Life/ Park Jimin✔

22~ gelişme

Adımlarını Bayan Min'e çevirdi jimin. Neden bu daha önce aklına gelmemiştiki eğer bunu yazan hergün buraya geliyorsa Bayan Min onu tanıyor olmalıydı...
"Bayan Min?" dedi heycanını gizlemeye çalışarak. Kadın baktığı dosyadan kafasını kaldırıp jimine baktı. "Bir sorun mu var pofidik yanak?" kadın jiminin heycanını anlamıştı. Eee yılların tecrübesi vardı.
"Hayır Bayan Min. Sadece birşey soracaktım"
"Sor bakalım"
"Buraya gelen biri hakkında bilgi almak istiyorum" jimin buraya gelenlerin çok olmadığını görmüştü. Eğer oda jimin gibi hergün geliyorsa Bayan Min'nin dikkatini çekmiş olmalıydı. "Kim miş o?" dedi yaşlı kadın. Oda bilmiyordu ki.
"Öyle bir şey değil. Sadece benim gibi buraya hergün gelen biri var mı diye soracaktım" dedi. Kadın biraz durdu. Evet bir kaç kişinin gözüne takıldığını hatırlıyordu. Birtanesi uzun boylu yakışıklı bir çocuk. Bir tanesi uzun saçlı bir kız. Diğeride boyu gibi saçlarıda kısa güzel bir kızdı.
"Evet tatlım. Dikkatimi çeken üç kişi var. Ama sen niye bunu soruyorsun ki?" jimin şimdi ne diyecekti? Bir defter buldum ve biri içine tam olarak anlamlandıramadığım cümleler yazıyor ve bende onunla tanışmak istiyorum mu? Tabikide hayır.
"Şey.. Okuduğum bir kitap varda hergün yeri değişiyor. Sadece uyarmak için öğrenmek istemiştim" jimin yalanının inandırıcı olmasını umdu. "Ah bu manyak kuralları bilmiyor heralde" dedi kadın sinirle.
"Ee kim onlar peki Bayan Min?"
"Bir erkek ve iki kız bunları sürekli burda görüyorum"
"Peki adlarını yada okudukları bölümleri biliyor musun?"
"Deli misin çocuğum sen. Ne bileyim ben. Buraya gelen herkesle tanışmıtorum ya" jimin kadınada hak vermişti. Umutsuz bir vaka olarak teşekkür edip oradan ayrıldı..

~~~~~~~~~~~~~~~~

Jimin kütüphanenin kapısını sinirle açmıştı. Çocuklar ona haber vermeden gitmişlerdi. Onlarında haklı olduğunu biliyordu. Çünkü uzun zamandır onlar çağırdığı halde gitmiyordu. Ama yinede sinirlenmişti. En azından haber verebilirlerdi. Çantasını masaya sinirle fırlattı. Sinir ona zarardı. Bu yüzden sakin olmalıydı. Derince bir nefes aldı. Bu ona iyi gelmişti. Tekrar bir derin nefesten sonra masaya yaslandı. Şimdi gerçekten daha iyidi. Yavaş adımlarla defterin yanına geldi.

"Seni nezaman etrafta görmesem hep buradasın"
çocuk okul binasının çatında bulmuştu kızı. Ne zaman ortandan kaybolsa hep buraya geldiğini görüyordu kızın.
"Evet. Çünkü burayı seviyorum. Sanki gökyüzündeymişim ve ordanda insanları izliyormuşum gibi hissettiriyor. O yüzden sürekli burda olmak istiyorum." Çocuk anladığını belirten bir şekilde gülümseyip başını salldı.
"Benide alır mısın o gökyüzüne?" dedi çocuk. Kızın hayal dünyasında oda olmak istiyordu.
"Sen zaten ordasın. Çünkü sen benim umut dolu gökyüzümsün.. Tükenmişlik olan yeryüzüne karşı.."

Jimin defteri yerine koyup çantasını aldı. Yine yazılmıştı kısa bir hikaye..
Bir anda durdu jimin... Yazanları tekrar aklından geçirdi. Ne diyordu orda kız. Okulun çatı katını çok sevdiğini... Orda olma ihtimali vardı. Yalnız okulda 5 tane bina vardı. Hangisinde olabilirdi ki? Biri okul yöneticisinin olduğu binaydı orda olmazdı. Biride çatı katı yoktu. Birindede tadilat vardı ve öğrencilere tatil verilmişti. Geriye iki bina kalmıştı.

Ah tabi ya.. Mavi binada olmalıydı. Hem maviyi seviyordu hikayedeki kız. Ve bu binanın diğer tarafında park vardı. Bir tarafındada işleme masaları olan ahşap kafe. Kesin orda olmalıydı. Hızlıca kapıyı aralayıp koşmaya başladı jimin. Koştuğundan mı yoksa heycandan mı bimiyordu. Kalbi deli gibi atıyordu. Belkide çoktan ordan ayrılmıştı. Bir umut gidiyordu. Dümdüz ilerledikten sonra sağa saptı işte ordaydı mavi bina. Hızını dahada artırdı jimin.

Merdivenleri ikişer üçer çıkıyordu. Ikinci kat..
Üçüncü kat..
Dördüncü kat.. Ve gelmişti. Çatıya açılan kapı oradaydı. Önce bir soluklandı. Okadar hızlı koşmuştu ki. Kalbi yerinden çıkacaktı. Doğrulup kapıya yöneldi.

Şimdi çaktı katındaydı. Sağa sola bakındı jimin. Ama kimse yoktu. Kesin yanılmıştı. Oraya onları yazdığı için burada olacak değildi ya. Yavaş adımlarla binanın uç noktasına geldi. Gerçektende burası gökyüzündeymişsin gibi bir his veriyordu. Arkadan kapı açılma sesi gelmişti. Jimin arkasını döndü. Bu kişi o muydu?