Dream And Life/ Park Jimin✔

özel bölüm 5

"Ne oldu?" merakla sordu jimin Taehyunga. Derin bir nefes alarak yoongi ve Namjoonun arasındaki boşluğa oturdu. "Reddedildim" herkes şaşkınca Taehyunga bakıyordu.
"Oysa kabul eder sanmıştık. Hem o zamanda senin söylemeni isterim felan diyince..." sözünü tamamlayamadı jungkook.
"Demek ki hayatın mutlu olmasını istemediği kişi benmişim" kimse bir şey diyememişti Taehyunga. Jin ayağa kalkıp Taehyungun önünde durdu. Kollarını açıp "gel buraya" dedi. Taehyung hızlıca kollarını hyunguna sardı. Hoseokta ayağa kalkıp onlara sarıldı. Sonra tektek diğerleri de onlara katıldı.
"Hyung sana kız mı yok? Üzülme" jungkook kafasına yediği şaplakla acı içinde bağırdı. Yoongi sinirle ona bakıp "boşboğazlık yapma yine!" diye uyardı. Teahyung azda olsa onların haline gülümsedi. Arkadaşları yanında olduğu sürece yaraları çabucak iyi oluyordu.
"Yeter bu kadar sulu gözlülük! Hadi gidip eğlenelim" Namjoonun gür sesiyle herkesten sevinç nidaları yükseliyordu.
"Siz önden gidin ben size yetişirim" jimin konuşunca itiraz sesleri yükseldi bir grup gençten.
"Iyk.. Buda başımıza aşk böceği kesildi iyice. İyi git hadi. Geç kalma yoksa kötü olur" yoongi yürümeye başlamıştı söylendikten sonra. Jimin güldü. Onları gerçekten seviyordu.
Hızlıca okulun yantarafında bulunan parka gitti. Minji yine aynı yerde oturmuş elindeki deftere bir şeyler yazıyordu. Jimin yanına kendini atınca korkudan sıçradı minji.
"Ah. Korkuttum mu?"
"Biraz. Dalmışım.." defteri kapatıp Jimine döndü.
"Taehyung ne oldu?" merakla sordu jimine.
"Reddedilmiş.. Belli etmemeye çalışsada çok üzgündü."
"Ah.. Üzgüldüm ama biliyorum ki.. Öyle güzel kalbe sahip olanlar eninde sonunda mutlu olacaktır. Ya şimdi.. Ya sonra.." jimin minjinin dedikleriyle gülümsedi.
"Sen ne yazıyordun? Baka bilirmiyim?" minji başıyla onaylayıp defteri uzattı jimine.

"Seni seviyorum
Kalbimin her yeriyle...
Gökyüzünün her köşesinde..
Yer yüzündeki açan çiçekler gibi...
Bir gün solacaklar olsa dahi güneşi bekledikleri gibi..
Rüzgarın okaşadığı yapraklar gibi..
Okyonusun üzerinde yürüyormuşum gibi.
Bunu okuyanı okadar seviyorum ki
Bana getirdiği gökyüzüne uçmam için kanatlarım oldu.
Tüm samimiyetimle seni seviyorum JİMİN"

Jimin yavaşça defteri kapatıp kıza döndü.
"Biliyorsun konuşmakta pek iyi değilim. Bende yazarak kendimi ifade etmek istedim"
"Bu hissettiklerini tek bir şekilde kabul ederim"
"Ne?"
"Bana bir öpücük verirsen" jimin kıkırdayarak kıza yaklaşmıştı.
Cebindeki telefondan yükselen melodi ve titreşim sesiyle derin bir nefes aldı jimin. Eline alıp ismi okudu.
Jungkook...
"Ne var yine velet!!!" sinirle yanıtladı telefonu.
"Ups yine yanlış zamanlama heralde." telefondan gelen hışırtı sesiyle jimin yüzünü buruşturdu. Her seferinde nasıl beceriyordu bunlar anlamıyordu.
"Nerdesin sen! Hani hemen gelecektin!" Hoseokun bağırarak konuşunca telefonu kendinden uzaklaştırdı jimin.
"Gelicem dedim ya hyung!"
"Oh böyle sinirli olduğuna göre yine yanlış zamanlama.. Tamam tamam sen işine dönebilirsin. Ama kısa kes. Seni bekliyoruz" diyip telefonu kapattı. Jimin derince tekrardan nefes aldı. Minji haline gülüyordu. Jiminin yanağına öpücük kondurup geri çekildi.
"Hadi bekletme onları. Bende zaten Minsu ile buluşacağım. Jungkooka söz verdim." jimin ne dediğini gayet iyi anlamıştı.
"Ayarlama o uyuz velede. İstemiyorum vaz geçtim!" omuz silkerek  konuştu. Ne zaman minjiye yaklaşsa bir şekilde bölmeyi başarıyordu onları.
Minji jiminin saçlarını karıştırıp ayağa kalktı. "Gel buraya koca bebek" dedi ve jiminin ona sarılmasını bekledi. Jimin hılıca ayağa kalkıp ona sarıldı. Geri çekilip minjinin alnını öptü.
"Neyse bizde düğünümüze saklarız. Ordada bölerse o velet cidden çin işkencesi uygularım!"

Ve özel bölümün sonuncusu...
Bazen hayat acı ve tatlı süprizler yapar.. Ağlarken bir bakmışsınız gülüyorsunuz.. Umarım siz hep gülen tarafta olursunuz.
Bu hikayeye destek veren okuyan herkese teşekkür ederim. Acemice karaladığım hikayelerden biriydi..
Her neyse uzatmayayım.

Bunu okuyan kişi umarım hep mutlu olursun.. Kendine iyi bak🙆💕