Dream And Life/ Park Jimin✔

30~ ben getiririm o mavilikleri küçük kuşa

Minji defteri açtığında yine bir kağıtla karşılaşmıştı. Hızlıca açıp okumaya başladı.

"Biliyormusun?" dedi çocuk kıza. Kız izlediği denizden başını kaldırıp güzel yüze baktı. "Neyi?" dedi merakla.
"Kurduğun bütün hayallerin bir gün gerçek olacağını"
Kız anlamamıştı. Nasıl olacaktı ki bu.
"Nasıl olacak?"
Çocuk kızın en sevdiği gülümsemeyi sundu kıza.
"Karanlığa boğulan hayallerini... Ansızın çıkan bir yıldız misali aydınlatacağım. Sonra onları tek tek elimle yapacağım. Bu sayede asla üzülmeyeceksin"

Jiminin yazdıklarını okuduktan sonra kağıdı katlayıp diğerinin yanına çantasına attı minji. Ne demek isteğini anlamamıştı. Yoksa onun yazdıklarına yardım olsun diye mi böyle şeyler yapıyordu. Bilemiyordu. Hızlıca kalemini alıp yazmaya başladı.

Kız salıncakta salanıyordu. Ama yorulmuştu ve ayaklarıyla kendini itemiyordu. Oflayarak yavaşça ittirdi ayağıyla. Salıncak gelip giderken bir kaç saniye içininda durmuştu. Oysa gökyüne dokunurcasına sallanmak istiyordu. Hızlıca sallanmak onun en büyük zevkleri arasındaydı.
"Duydum ki biri uçmak istiyormuş.. Bende kanatları olmaya geldim" arkasında olmasına rağmen kimin olduğunu anlamıştı kız.
"Ozaman başlayalım"
"Hazır mısın?"
"Evett"
Kızın onayını aldıktan sonra çocuk hızlıca sallamaya başladı. Her yükseldiğinde kız "dahada hızlı" diyordu.
Nekadar salladığı hakkında hiç bir fikri yoktu çocuğun yavaşlamıştı artık.
Kız başını ona çevirdi.
"Biliyor musun?" dedi çocuğa.
"Aslında ben zaten uçabiliyormuşum"
Çocuk anlamamıştı.
Kız tekrar konuştu.
"Ben yer yüzündeki gökyüzümü çoktan bulmuşum. O sensin. Benim uçsuz bucaksız gökyüzümsün"
"Hayır ben senin kanatlarınım. O maviliğe götüren kanatlar"

Jimin okuduklarıyla duygulanmıştı. Kalbine işliyordu her sözcük. Bu kız kanadı olmayan bir kuş gibiydi. Ve jimin çoktan kararını vermişti. Bu kuşu o özlediği maviliklere uçuracaktı.

"Biliyor musun?"
Dedi çocuk kıza. Kız sevdiği kediden dikkatini alıp çocuğa verdi.
"Eğer küçük kuş uçamıyorsa uçsuz buçaksız maviliklere... Ben getireceğim o mavilikleri küçük kuşa"

"Ooo bak sen bizim jimine ne romantiklikler varmışta bizim haberimiz yokmuş" dedi Hoseok. Sesli şekilde söylediği için çocuklar dahil herkes duymuştu. "Hyung kütüphanedeyiz azıcık sessiz ol. Evde devam ederiz bu işe" dedi Taehyung. jimin hızlıca kağıdı deftere koyup yerine koymaya gitmişti. Neden üyelerin yanında yazmıştı ki. Şimdi dillerinden kurtulamayacaktı.