Dream And Life/ Park Jimin✔

10~ söz

Jimin bu gün dersleri ekmişti. Kararlıydı bugün tüm gün bekleyecekti. Bunları yazan kişiyle tanışmak istiyordu. Sabah o kadar erken uyanmıştı ki sürekli esnemek zorunda kalıyordu. Uykusu vardı. Gecede ödevini bitirmek için geç uyumuştu zaten.

Geçen bir saatin ardından kimse gelmemişti. Gerçekten kimse gelmemişti... Ayağa kalkıp raflar arasında gezindi. En azından bir kitap okuyabilirdi. Bu sayede canı sıkılmazdı. Kapağı dikkat çeken bir kitap aldı. Tekrar masasına geçti.
Bir kaç sayfa okumuştu ama hiç birşey anlamıyordu. Kitabı kapatıp önüne koydu. Kafasınınıda üzerine. Gözleri kapanıyordu.

"Pofidik yanak kalkmalısın artık" birinin kolunu dürtmesiyle gözlerini açtı jimin. Boynu tutulmuştu. Uyuduğuna inanamıyordu. Çoktan zaman geçmiş akşam beş olnuştu.
"Üzgünüm Bayan Min. Gece ders çalışmaktan uyuyamadım. Kafamı masaya koyduğum gibi uyumuşum" jimin sitemle konuştu. Yaşlı kadın sıcacık bir gülümseme sundu jimine.
"Sorun değil tatlım. Ama bir ara horlamaya başlayıp garip sesler çıkarınca... Olaya el atayım dedim" diyerek güldü.
"Üzgünüm" dedi jimin de ona katılarak.

Defteri eline almıştı. Uyuya kaldığı için yakalayamamıştı onu. Hızlıca son sayfayı açtı jimin.

"Zorlandığında.. Canın yandığında.. Ölmek isteyip ağladığında.. Hep yanında olup göz yaşlarını sileceğim" çocuk kıza sarılarak konuştu. Bir anda nerden çıkmıştı bu? Diye düşündü kız.. Görmüş olamazdı değil mi? Dedi içinden.
"Ağladığını gördüm" aklından geçen sorunun yanıtını almıştı resmen kız. İçini mi okumuştu.. Bilmiyordu.
"Sakın bir daha benim olmadığım yerde ağlama. Ağlacaksan eğer yanında ben olmalı ve akan yaşların hepsini tek tek silmeliyim" kız gülümsedi duyduklarıyla.
"Beni anladın değil mi? Söz ver şimdi!" dedi kesin tonla çıkan bir sesle çocuk. Kız başıyla onayladı..
"Söz"

"Tanrım. Bende böyle bir sevgi istiyorum. Lütfen benide gör." dedi kendi kendine jimin. Gerçekten bunları okudukça bu istek dahada artıyordu.
"Lütfen. Lütfen. Lütfen.." dedi arkasından. Çünkü oda böyle sevmek ve sevilmek istiyordu.