"Bayan Min. Bu sizin için" dedi jimin elinde dumanı tüten kahveyi kadının önüne uzatarak. Kadın kahveyi alıp önüne koydu. Kocaman bir şekilde gülümseyip "teşekkürler pofidik yanak"dedi. Jimin dudaklarını büzüp "Bayan Min Lütfen ama" dedi sitemle. Kadın küçük bir kahkaha atıp "ama öyle. Gel buraya birkere sıkayım şunları" dedi iki elinide jimine uzatarak. "Bayan Min ben çocuk değilim" kadın yine bir kahkaha atmıştı. "Bende sana çocuksun demedim ki! Gel hadi" jimin oflayarak kadına yaklaştı. Kadın hızlaca iki eliyle jiminin yanaklarını sıktı. Hoşuna gidiyordu o yanaklarla oynamak. "Şimdi gidebilirsin. İşim var. Kahve için tekrar teşekkür ederim" dedi kadın elindeki kahveyi havaya kaldırarak. Jimin başıyla selam verdikten sonra yine o bilindik yere gelmişti. Hemen defteri aldı eline.
Kızın uzun saçlarını bir kısmını aldı. Sonra dudaklarıyla burnu arasına yerleştirdi.
"Aman tanrım bıyıkların ne kadar uzun" dedi kız gülerek. Çocukta ona katılmıştı bir müddet sonra. Okuduğu okulun çatı katına çıkmışlardı. Aşağıda ki geçip giden insanları izlemeyi seviyordu kız.
"Baksana sanki karınca kolanisi gibi değil mi?" dedi eliyle aşağı işaret ederken çocuk.
"Evet. Birbirlerini umursamayan karınca kolonisi" dedi kız. Bir müddet sessizlik olmuştu. İkiside yalnızca geçip giden insanları izliyorlardı. Gözlerini aşağıdan çekip kızla birleştirdi. Sıkılmıştı. Onlar yerine kızı izleyecekti.
"Biliyor musun?" dedi yine çocuk. Kızda artık ona bakıyordu. Kızın elini alıp tam kalbinin üzerine koydu.
"Hissediyor musun? Senin için olan hislerimi" çocuğun heyacanlandığı hızlanan kalbinden belli oluyordu.
"Elimi oraya koymana gerek yoktu. Bana olan hislerini sen uzakta olsanda sanki yanındaymışım gibi hissedebiliyorum. Peki sen? Sen benim sana olan bu büyük sevgimi göre biliyor musun ?" diye merakla sordu kız.
Çocuk kafasını gökyüzüne çevirdi.
"Oraya baktığımda okadar net bir şekilde görüyorum ki. Onun kadar büyük ve huzurlu" dedi kızın kelimelerini kullanarak çocuk.
Jimin defteri yerine koyup çantasını alarak dışarı çıktı. Kafasını gökyüzüne kaldırıp uçsuz bucaksız maviliğe baktı.
Bunu yazan kişi kesinlikle gökyüzünü seviyor olmalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dream And Life/ Park Jimin✔
FanfictionDüzenlenecek... "Eğer uçmak istiyorsan. Ben senin kanatların olacağım" * "Eğer küçük kuş uçamıyorsa uçsuz buçaksız maviliklere... Ben getireceğim o mavilikleri küçük kuşa" ...
