The BADBOY'S Tutor (Complete)

Chapter # 12 I will never let you Change

*Shane's POV*

"Hi, Mom" bati ko sa kanya.

"Hello my Dear" bati niya naman saakin at nilapitan niya ako at niyakap. "I was so worried about what happen to you. Na-bully ka nanaman daw" alalang sambit niya sa akin.

"I'm fine, Mom. Thank you for the consern" sabi ko sa kanya t niyakap. Agad din naman ako bumitiw sa pagkakayakap ko sa kanya.

"Sabi ko naman kasi sa into ng kuya mo na sasabihin ko na anak ko kayo. Pero ayaw niyo" alalang sabi niya.

Matagal na kasing gusto ni Mommy na ipaalam sa lahat na anak niya kami. Perk hindi ako pumayag. Hindi rin gusto ni kuya dahil ayaw ko daw.

"Mom, sabi ko naman sayo na gusto ko lang mamuhay ng normal. Ayoko maging popular sa school" sabi ko kay mommy.

"Normal? Sabihin na maging oo. Oo nga't namumuhay ka ng normal,  pero ano naman ang nangyayari sayo sa pagiging normal mo? You always get bullied. Lagi ka nalang nasasaktan. Ayaw mo naman na parusahan ko sila. I want you to grow happy my dear. Inalagaan kits for a long time. Iningtan kita, and for what? For them to hurt you? " mangiyak ngiyak na sabi ni mommy.

Kitangkita ko ang pag aalala sa mga mata niya.

"I'm fine, Mom. Don't worry. I'll protect my self"

"*sign* Okay fine. As long as you promise me to take care of your self " sabi niya sa akin.

"Okay Mom. I will" sabi ko at niyakap si mommy.

"I love you so much, baby. I don't want my baby to get hurt"

Natawa naman ako sa sinabi niya. "Mom, I'm a big girl now. I'm not a baby anymore" sabi ko sa kanya.

Tumawa nalang siya. "Okay then. You can go now. Baka hindi ka pa kumakain. Kumain ka ng marami hah? Namamayat ka na oh? " bilin niya sa akin.

"I will, Mom" sabi ko at ngumiti.

"Bye, Mom"

Lumabas na ako ng office niya. Agad akong pumunta sa canteen para hanapin si Lyka.

"Shane! "

Lumingon ako para makita king sink ang tumawag sa akin. Nakita ko si Lyka na nakangiti at kumakaway sakin.

Kasama niya sila kuya. Mabuti nalang at hindi siya kumain ng mag isa.

"Tara dito!" Sigaw niya sa akin. Tumango nalang ako at ngumiti at dumiretso na sa table nila.

"Buti hindi ka mag-isa kumain dito" sabi ko sa kanya.

"Actually mag-isa lang akong kumain. Kadadating lang nila kanina. Nakita daw nila akong nag iisa. Hinanap ka nila sa akin" pag papaliwanag niya.

"Bakit niyo naman ako hinahanap?" Tanong ko sa lima.

"Ako lang naghahanap sayo" sabi ni kuya.

Ah ...ok

"Dito ka nga sa tabi ko!" Utos sa akin ni kuya.

Agad ko naman siyang sinunod at tumabi ako sa kanya. Alam ko kasi na galit siya.

Nang makaupo na ako sa tabi niya ay agad niyang hinawakan ang mukaha ko at tinignan ang bawat parte ng mukha ko.

Nakita ko ang pagbugtong hinininga niya. "Mamaya sa bahay lagyan mo ng gamot yang mga pasa mo. Baka mamaga" sabi niya. At himarap mili kila Roby

Natahimik naman ako sa sinabi niya. "Alam mo na?" Tanong ko.

Tumingin siya sa akin. "Alam mo naman siguro dito sa school natin. Lahat ng chismis mabilis kumalat. Parang virus lang" sabi niya.

Ngumiti naman ako sa kanya.

"Shane?" Mahinang tawag sa akin ni kuya.

Tumingin ako sa kanya. "Bakit kuya?" Nakita ko naman ang pag-aalala sa mga mata niya.

"May balak ka bang bumalik sa dati?" Tanong niya na ikinagulat ko. Alam ko kung ano ang tinutikoy niya.

"Kuya...."

"Answer my question..."

"Sa totoo lang hindi ko alam... Hindi ko alam kung babalik ba ako sa dati. Hindi ko na rin kasi alam kung kaya ko pang kontrolin ang sarili ko. Lalong lali na kung galit ako. Hindi ko kayang pigilan ang sarili ko" sa puntong ito naramdaman ko nalang ang pagpatak ng tuha ko. "Natatakot ako kuya... Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Hindi ko na kayang kontrolin ang sarili ko. Baka kung ano ang magawa ko na hindi ko alam kung ano ang kalalabasan" sabi ko sa kanya.

Niyakap nalang ako ni kuya. "Don't worry I'm here. Tutulungan kita" sabi ni kuya. Yumakap nalang rin ako sa kanya.

***
*Justine's POV*

Ramdam ko ang pagyakap niya sa akin. Ramdam ko rin ang hirap na pinag dadaanan niya. Alam ko rin na hindi niya pa nakakalimutan ang ginawa ni papa. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya dahil ganon din ako.

"Ehem!" Rinig naming tawag sa amin ni Shane.

"Baka nakakalimutan niyo na asama niyo kami" sabi ni Joshua.

"Masyado kayong sweet minsan nakakasuka na" sabi naman ni Gino.

Kahit kelan talaga tong dalawang to,  panira ng moment. Sinamaan ko nalang sila ng tingin. Tumingim naman sila sa ibang direksyon.

Bumitaw na kami ni Shane sa yakap at humarap na sa kanila.

"Kayo talagang mag kapatid para kayong Magkasintahan" sabi ni Joshua.

"Alam mo Jojo, manahimik ka nalang" sabi ni Shane sa kanya. Napailing nalang ako.

"Pero alam mo dre... I agree. Kung lahat siguro ng istudyante dito ay nakita kayo na ganyan ka sweet..... Malamang inisip na nila na magkasintahan nga kayo" sabi naman ni Roby.

"Wala kayong pakialam, pwede ba?" Sigaw nami ni Shane.

"Haha....o.... Easy lang kayong dalawa. BM na yung magkapatid o" sabi ni Joshua.

"Manahimik ka kung hindi makakatikim ka sakin" banta ni Shane.

"Ng ano?" Sarcastic na sabi ni Joshua.

(-_-)

*bughs*

Binatukan ko nga ang ugok.

"Aray!" Sigaw niya. "Napaka violent naman ng dalawang toh. Yung isa nag banta, yung isa naman bang batok. Ang sakit nun ha? " sabi niya.

Natawa naman kami sa naging reaction niya. Kahit kaila. Talaga itong ugok na to napaka drama. Dineeg pa ang babae. Mas ma drama at mas maarte pa sa kapatid ko. Kaya minsan iniisip ko kung lalaki ba talaga toh.

Umiling nalang ako.

"Isa ka pa. Para ka ding babae. Napaka arte mo" sabi ni Shane.

"Boom!" Sigaw naman namin.

"Anong bakla? Halikan kita diyan eh. Gusto mo? " hamon niya na naglakunot sa boo ko.

"Subukan mo at makakatimim ka sa akin" banta ko sa kanya.

Ngumiti naman siya sa akin at nag peace sign. "Biro lang. Napaka init agad ng ulo mo dre eh. Pwede na ata magpakulo ng tubig diyan eh" biro niya.

Nagtawanan nalanv kami. Kahit kelan talaga baliw to.

"Tara na kuya baka ma late na tayo" sabi niya.

"Sige... At Shane?" Tawag ko sa kanya.

"Hmm?"

"Promice me you'll never change"

"I can't promice that kuya, cause promice are ment to be broken. But I will do my best not to change. For me, for you, and for mom" sagot niya.

Ngumiti naman ako sa kanya at naglakad na kami papunta ng classroom namin.

Don't worry Shane. I'll make sure that you wouldn't change. I will never live your sight. 'I will never let you changes'

~•❤ — ❤•~

Thanks for reading
Byebye