The BADBOY'S Tutor (Complete)

Chapter # 35 We have no Choice

Lyka's POV

Yey! Thanks aithor dahil tinupad mo yung request ko...hihihi....

Hi I'm Lyka Oriola, 15 years old. Mabait, friendly, minsan masungit, at makulit na rin. Half Japanese po ako. My mom is a Japanese and my dad is a filipino.

"Huy Lyka anong oras na! Uuwi na ako!" Reklamo ni Robin.

Aish panira talaga ito ng mood. "Edi umuwi ka na!" Inis na sabi ko sa kanya.

"Hindi mo man lang ako ihahatid?" Tanong niya.

"At bakit naman kita ihahatid?" Inis na sabi ko.

"Halika na nga" sabi niya sabay haltak sa akin pababa. Nasa bahay nga po pala namin kami.

Bumaba na kami ng hagdan at nasa pinto na sana kami ng bigla kong narinig ang boses ni Daddy.

"Lyka? Sino yang kasama mo?" Tanong ni daddy.

Paktay!

Humarap kami ni Robin kay daddy at kita ko naman ang nakakunot niyang noo.

"Ahm... Dad si Robin po. Classmate ko uuwi na po siya dad. May pinractice lang po kaming kanta para sa project namin. Bukas na po kasi yung dead line" paliwanag ko.

"Who are you?" Kunot noong tanong ni Daddy kay Robin.

Oh please dad don't make a scandal.

Limapit naman sa kanya si Robin. "Robin Liam Lee po. Nice to meet you sir" sabi ni Robin. At inalok ang kamay niya. I was expecting that dad wouldn't get his hamd but he did.

"You came from the Lee family?" Takang tanong ni daddy.

"Yes sir" pormal na sabi naman ni Robin.

Bigla namang nawala ang kunot at nakakatakot na ngiti ni daddy at napalitan ito ng ngiti.

"Well why didn't you say that earlier? Come ijo join us for dinner. Your parents will be here any minute" dad said and drag Robin to the dinning room.

Okay? What just happen?

Sinundan ko nalang sila at naupo na ako malapit kay robin at dad. Ang position namin ngayon ganito.

         Mom
         ---------------------------------
Dad |             TABLE            |
         ---------------------------------
         Me     Robin

"Ahm...sir? My parents are coming?" Tanong ni Robin kay daddy.

"Yes ijo" sabi naman ni Mommy.

"Business partner namin ang parents mo ijo. May best friend din kami ng papa mo. Pasensya na nga pala ijo kung napag medyo nasungitan kita kita kanina ha?" Sabu ni dad.

Okay OP. "Ayos lang po iyon. Pero bakit po pupunta dito sila mom and dad?" Tanong nanaman ni Robin.

"Kase ijo----------"

*ding dong*

"Oh... That must be yout parents... Manang! Paki open po yung pinto" sigaw ni daddy.

Why do i feel somethings not right?

"Good evening Leonardo and Naiomi. It's nice to see you again" sabi ng isang babae na pumasok dito sa amin.

Tumayo naman si Dad and mom para besohan sila. May kasama siyang isang matangkad na lalaki.

Ito ba ang parents ni Robin?

"Robin ijo? What are you doing here? Well its a good thing your here. We've been looking for you lately we search your school but your not there. Half dat lang pala kayo" sabi ng babae at niyakap si Robin. Aw... Mama's boy.

"Mom!" Reklamo naman ni Robin at kumawa lagad sa yakap ng mama niya.

So rude. "Sit down mr. and ms. Lee, please" dad said.

Agad namang umupo ang mag asawa malapit sa amin.

"Since nandito naman na tayo at ang mga bata maaari na siguro nating pagusapan ang engagement nila?" Daddy...

"What?!" Sabay naming tanong ni Robin.

"No, this is not posible. We're too young to be engage dad" sabi ko kay dad.

"Im sorry princess but it has been arrange" sabi ni dad sabay hawi ng buhok ko.

"Mom? What's going on? " takang tanong ni Robin sa mga magulang niya.

"It's alright ijo. Matagal pa ang kasal niyo. Mabuti lang na ipinaalam na namin sa inyo ng maaga para maging prepared na kayo" sabi ng mommy ni Robin.

"When is the marrige?!" Sabay nanaman naming tanong ni Robin.

"When you two rich 18" my mom said.

"But---"

"No buts lyka. It's settled and it is final"

Damn! I hate this!

Tumayo ako at tumakbo palayo. "Lyka!"rinig kong tawag nila ngunit hindi ko iyon pinakinggan at nagpunta nalang sa lugar nung saan ako dinala ng paa ko.

Robin's POV

Tumayo si Lyka at tumakbo palabas ng bahay, tinawag siya ng papa niya ngunit Hindi niya yung pinakinggan at patuloy ng lumabas ng bahay.

Sinundan ko naman agad siya. Takbo parin siya ng takbo. Hindi ko siya pwedeng pabayaan dahil delekado gabi na.

Huminto siya papasok sa isang park at at naupo sa isang swing. Sinundan ko naman agad siya.

"Lyka?" Tawag ko sa kanya at nakita kong umiiyak na siya.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya.

Bigla namang pumatak ang ulan.

"Oh shit! Lyka halika na. Umuwi ka na umuulan na oh" sabi ko sa kanya.

"Pumunta ka doon magisa mo. Gusto ko mapag isa so leave me alone" pagtataboy niya sa akin.

Hindi ko siya pinakinggan. Kahit na umuulan at basa na ang paligid tumuhod ako sa harapan niya at niyakap siya. "Hindi ko naman alam to eh. Kung alam ko lang na mangyayari Ito matagal ko na dapat pinigilan sila mommy. Kung ayaw mo naman pwede naman tayong mag back-out eh. Pwede kong sabihin sa kanila na ayaw natin" sabi ko sa kanya at iniharap siya sa akin.

Hindi ko alam kung hanggang ngayon ay umiiyak parin siya dahil sa pagkahalo ng tubig ulan sa mga luha niya.

Pinunan naman niya ng mukha niya gamit ang kamay niya at tumingin sa akin ng diretso.

"You don't need to do that. I know my parents well. They will do everything just to get us married. They always get what they want. Mapigilan mo man ang parents mo, it's still no use. My parents won't allow it. They always get what they want. Hindi ko na nga alam kung kelan ba yung araw na yung ako naman. Yung gusto ko naman ang masusunod. Sa school ko nga lang nga nailalabas ang totoong ako, kase kapag nasa bahay ako kailangan ang galaw ko perpekto. Wirh manners, may poise, and totally not some normal girl that I'm being at the school" tuloy tuloy niyang sabi.

Alam kong umiiyak parin siya hanggang ngayon. "So susunod ka nalang sa gusto nila?"

"Yes" she answer.

"You know, I understand if you don't what to marry me------"

"No, no, no. It's not that. I think you'll be a great husband but I didn't really expect that i will be your wife" she explained.

"So okay lang sayo?" Tanong ko.

Tumangon naman siya. Ngumiti nalangako sa kanya at pumunta na kami sa kanila.

We have no choice

~•<to be continued>•~