İzmir Kızı

Çok severim...-23.Bölüm

"Hangimiz sabahlara kadar hıçkırıklarımızı yutarak ağlamayı hak ettik?"

İyi okumalar...

"Defne' nin Ağzından"

Bazı anlar olur ya hani, hiçbi şey yapamazsınız. İtemezsiniz, karşınızdakini kendinizden uzaklaştırmak için hiçbi şey yapamayarak donup kalırsınız. Şuan tam olarak öyle bi durumdaydım.

Kaan, dudaklarını dudaklarımdan uzaklaştırdığında şaşkınca ona baktım. Tek bi kelime çıkmıyodu ikimizin ağzından da. Neydi bu yaptığı? Neden yapmıştı? Aniden benden uzaklaşarak elini ensesine attı ve "Ö-özür dilerim. B-ben... Özür dilerim cidden." deyip hızlıca eve doğru ilerledi ve arkasında öylece duran beni bıraktı.

'İkinci kez...' diye fısıldadı bilinçaltım. 'Seni ikinci kez öptü ve sen ikinci kez ona karşı koymadın...'

Başımı iki yana sallayarak bilinçaltımı yok saymaya çalıştım ve eve doğru ilerlemeye başladım. İçeri girdiğimde Kaan hariç herkesin ortada ki sehpanın etrafında dizildiğini gördüm. "Kaan nerde?" diye sorduğumda Hazan omuz silkerek "Sen gelmeden az önce işi olduğunu söyleyip çıktı. Kavga filan mı ettiniz yine?" diye sordu.

Dalgınca başımı sallayıp "Hayır, her neyse ben odama çıkıyorum. Başım ağrıyo, sizde kusura bakmayın çocuklar." deyip bi şey söylemelerine izin vermeden merdivenlere ilerleyip odama gittim. Kapıyı kapattığım gibi arkasına çöktüm. Yanaklarımın ıslandığını fark ettiğimde ellerim yanaklarıma gitmişti. Ağladığımı bile fark etmemiştim resmen.

Pişman olmadığını söyleyip ardından beni tekrar öpen çocuk ayrıldıktan hemen sonra özür dileyip gidiyordu. Bu muydu pişman olmamış hâli?

İki kez isteğim dışında öpmüştü beni ve ben burda oturmuş ağlayarak yaptığı şeyi düşünüyodum. Gerçekten salaktım.

Ayağa kalkarak çalışma masamın önüne gittim ve ara sıra yazdığım günlüğümü çıkararak boş bi sayfa açtım. Bugünün tarihini not alarak başladım yazmaya...

"Kaan' ın Ağzından"

Yatağımda uzanırken kapını açılmasıyla bakışlarım oraya döndü. Ecrin elinde tuttuğu oyunca ayısıyla görüş açıma girdiğinde gülümseyerek hafifçe doğruldum. Ecrin yatağıma doğru gelip elindeki oyuncak ayısıyla beraber yatağıma tırmandı.

Dizlerinin üstüne oturup uykulu gözlerle bana bakıp "Beraber uyuyalım mı abi?" diye sordu, tatlı bi ifadeyle. Gülerek başımı onaylar anlamda sallayıp kollarımı açtım. Anında minik bedenini kollarımın arasına bırakarak bana bakmaya başladı. O kadar sevimli gözüküyodu ki...

Daha fazla bu sevimliliğine dayanamayarak burnunu hafifçe sıktım. Yüzünü buruşturduktan sonra minik elini burnuma getirerek aynı benim gibi hafifçe sıktı.

Gülmem daha da büyürken "Söyle bakalım neden uyandın uykundan küçük hanım?" diye sordum. Omuz silkmeye çalışarak "Geldiğini duydum ve seni özlediğim için kalkıp geldim. Kaç gündür hiç uğramıyosun abi, neden?" diye hesap sordu.

Bak şuna ya, daha altı yaşında böyle hesap soruyo. Biraz daha büyüyünce ne olucak merak ediyorum açıkçası.

"İşlerim vardı güzelim." dedim. Kollarımın arasından çıkarak dizlerinin üzerine oturdu ve kaşlarını çatarak "Yoksa sen annemin dediği gibi birine âşık mı oldun abi?" diye sordu.

Âşık olmak mı? Ne?

Yatağımda dikleşerek ona baktım ve "Ne? Ne âşık olması?" diye sorduğumda hâlâ kaşları çatıkken cevap verdi. "Annemle babam geçen gün senin hakkında konuşuyodu. Annem 'Kaan bu aralar çok dalgın, kesin birine âşık. Ay gelinim olucak, yaşasın.' dedi. Abi ben seni kimseyle paylaşmak istemiyorum." dedi sonunda isyan ederek.