Pest Of My Life

Kabanata 3

"Bukas ah." inirapan ko naman si Chester.

It's Friday today. I always appreciate friday because it is the last day of a week of a student pero ngayon parang hindi lang bilang last day ang ipapasalamat ko tuwing friday kundi last day rin na hindi ko makita ang pagmumukha ng Chester Chavez na 'to.

"A deal is a deal, Zoe. Hanggang ngayon paasa ka pa rin." natatawang sabi niya.

I am thinking on ditching him! Ha!

"Anyways, why are you not replying? Wala ka bang load? Sabihin mo lang, ako maglo-load sa'yo." I rolled my eyes again.

Yabang talaga. May iyayabang naman kasi eh.

"You're not worth of my precious time." sagot ko habang bumababa ng floor kung saan ang classroom namin.

And here he goes again. Inakbayan niya na naman ako at may mga napapatingin naman sa aming dalawa.

"Ang sungit mo talaga, baby ko." malakas ko naman siyang hinampas! Parang tumatayo ang balahibo ko kapag tinatawag niya akong ganyan! Nakakadiri!

"Chester!" napalingon naman siya sa gilid na my tumawag sa kanya. Take note, nakaakbay pa rin ito sa akin.

"Gotta go, see you around my monkey." and he winked at me.

I don't know what to react. Run and punch him?

I ate my snacks peacefully. Mabuti at sa next two class ko ay hindi ko ka-klase si Chester.

I spent my whole vacant at the cafeteria reading a book and surfing on the net. Naalala ko naman kaagad ang sinabi ni Chester sa akin na hindi ko pa daw siya friend sa facebook.

I went to his account.

Chester Chavez

Hindi ko nga siya na accept! And I have no plan to accept him though.

All of his posts were public! He is so damn famous. Siyempre, ano ba ang dapat asahan?

Hindi ko talaga siya ia-accept. We are not friends!

I went to his instagram account and it is public too! Well, his instagram feeds are better than mine! Puros sapatos at laruan nga lang. Alam ko noong elementary at highschool pa lang kami ay marami siyng toy collection. Halos noong elementary ay binibilhan siya ng daddy niya. Tuwing P.E rin namin noon, paiba-iba rin ang sapatos niya. Meron rin siyang mga naguhit na naka frame. Merong si joker, batman, superman at marami pang iba.

After of killing the time I went out from the cafeteria and went to my next class. Napairap naman ako sa taong nasalubong ko. He was poker face but when he saw me ay napangisi ito.

"You're already 5 minutes late, Zoe." 

"Hanapin mo yung pake ko. Nawawala eh." pagtataray ko.

"Hanapin mo rin yung pake ko sa pake mong nawawala." napatigil ako sa paglakad at hinarap siya.

Nakakainis talaga kapag nanalo siya sa away naming dalawa! I want to win too and make him eat his words pero kasi sobrang bilis ng process ng isip niya!

"See you tomorrow Zoe. I'll text you."

"No need to remind me now, Chester. Magkatabi pa rin naman tayo mamaya sa klase! Nakakairita yung pag remind sakin!." pagkasabi ko nun ay naging seryoso kaagad ang mukha nito.

"I'll withdraw that though. I need to minimize my subjects." I rolled my eyes.

"I told you, hanapin mo ang pake ko." sabi ko at tinalikuran na siya. Hindi pa ako nakalayo at rinig na rinig ko pa ang tawa niya.