Pest Of My Life

Kabanata 9

Kinaumagaha, nagising ako na may sulat sa tabi ko. May tatak doon ng isang sikat na real estate sa siyudad.

It was a two letters. Ang una ay kong nakita doon ang proposal na pinasa ni Chester sa kanila. It was really formal. May date, may address, may greetings at kung ano talaga ang dapat na sa papel ay nandoon. I read it until the last part.

Thank you very much.

Sincerely,

Chavez, Chester Lewis S.

Mendoza, Zoe Kristina B.

At ang isang letter nandoon ay ang galing sa real estate na tinatanggap daw nila ang proposal namin ni Chester na dalawa and they are expecting us to be there and meet with them.

I hurriedly took my phone on the table beside and texted Chester.

To: Pest

I read the letter. So any plan?

Mabilis naman siya nag reply.

From: Pest

I already set an appointment with them. Dinner 6pm at the Le Cuisine. After your class, I'll fetch you. We will go there together.

Civilian day naman namin iyon kaya nag damit na lang ako ng semi-formal. I used a dress and a flats. Mag b-blazer na lang ako mamaya.

Pagdating sa school ay halos busy ang lahat sa mga gawain. Imagine, prelim pa lang inulanan na kami ng mga gawain. What more mag finals na?

2 subjects straight na kasama ko si Chester. Hindi niya naman ako bwinebwiset ng grabe dahil maraming gawain pero andiyan pa rin siya sa pagiging papansin niya minsan. Iyong nakaupo lang ako tapos kukunan niya ako ng litrato o ano pa diyan.

"Tumigil ka nga." naiinis kong sabi sa kanya. He leaned closer to me and placed his head on my shoulder. And guess what, bumilis na naman ang puso ko. Well, not so surprising.

"Nuod ka ng practice game mamaya?" aya niya.

"Prelim tapos practice game? Duh. You should study, you know." I said.

He smirked. "Okay." kumunot naman ang noo ko sa sagot niya.

After the two hours straight class together with Chester, naging tahimik na kaagad. Bago siya umalis as usual, nang-inis na naman siya.

"Ano ba, Chester! Tumigil ka nga!" naiinis kong sabi. We will go to our second class.

"Why did you wear dress anyway? Akala mo bagay sa'yo?" taas kilay niyang tanong.

I felt conscious.

"Leche! Bahala ka nga diyan!" sabi ko at nauna ng lumakad.

"Magpalit ka ng jeans, Zoe! Di bagay sa'yo!" puna pa niya.

"Wala kang pakialam sa susuotin ko!" naiinis kong sabi.

He shrugged. "Okay. Kapag may tumingin sa'yong lalaki susuntokin ko."

"Ano?"

"Baka mamboso sila." I don't get him!

"What?!"

"Mauna ka na po, kamahalan." sabi nito at nilahad pa ang kamay para makauna nga ako. Nakakunot lang ang noo kong nakatingin sa kanya.

I remembered something so I turned back pero tumatakbo si Chester palapit sa akin. My brows furrowed.

"Anong ginawa mo? Na sa likod lang naman kita?"

"Wala. Tara na, bilisan mo na. Pangit pa naman ng dress na suot mo." bwiset!