Pest Of My Life

Kabanata 28

Chester gave his gift to mommy. Mom said she understood why Chester can't go. Sinabihan ko rin naman siya kahapon na hindi na makakasama si Chester so she contacted my cousin to drive us.

Chester bought a new phone.

"Sirain mo ulit kapag mag-away tayo." sabi ko. Tinawanan niya lang ako.

Hindi ako pinapakawalan ni Chester at yakap yakap niya lang ako. Na sa loob na si mommy ng sasakyan at ang pinsan ko ay inaayos ang mga gamit namin sa likod.

"Text me all the time." tinawanan ko naman siya.

"OA mo talaga. Dalawang araw lang naman tayo hindi magkikita." sabi ko.

"Kahit na. Matagal na yan para sakin." I made a face.

He kissed me how many times until he decided to let me go.

Binuksan pa niya ang front seat para sakin at hinalikan niya ako ulit sa labi. Smack lang naman.

"Text me."

"Yes sir."

"I love you, Zoe. Yung mga sinabi ko sa'yo ah."

"Opo."

Chester let me borrow his camera at parang gusto kong lumuha ng hugis puso kanina ng dinaanan namin iyon sa kanila. Hindi ko naman siya sinabihan na hihiramin ko, I can bring mine but his camera is more convenient and can capture the best shot. Ewan ko na lang kung hindi pa maganda 'to eh mahaba na ang lens nito.

Pest:

I'm home now. Nasaan na kayo? Always hold your phone, my monkey.

I texted Chester kung saan na kami. And the whole time, he never stop texting me. I found it cute though.

Pagkalabas namin ng sasakyan ay sobrang ginaw kaagad. Nag check in namin kami sa isang hotel doon.

"It's still early. We can stroll and eat outside." sabi ni mommy.

Wala naman iyon sa amin ng pinsan ko. Dalawang magkapatid lang naman sila ni mommy at dalawa rin naman kaming mag pinsan. He's already working at matanda siya sa akin ng tatlong taon.

Napag-isipan pa ni mommy bumili ng ukay-ukay doon dahil sobrang ito. I enjoyed it too at nakalimutan kong mag text kay Chester. Kaya ng binuksan ko ang cellphone ko umabot iyon sa isang daan na mensahe at fifty na missed calls.

Kapag na sa hotel niyo na ikaw mag skype tayo. I am missing you already.

Zoe...

Zoe!

Zoe! What are you doing now?! Diba sabi ko ipaalam mo sakin?!

Zoe Kristina!

ZOE.

FUCK.

ZOEEEEE!

Wtf.

Tigas ng ulo mo.

Zoe! Answer my damn calls!

Sobrang bilis naman ang mga kamay ko ng nag reply sa kanya.

Sorry! We are buying some stuffs! :(

Wala pa naka thirty seconds ay nag reply kaagad ito.

Don't. You. Dare. Go. On. A. Party. Nor. Meet. Some. Friends.

Napailing na lang ako. He is damn paranoid.

Nag skyp nga kami ng gabing iyon hanggang two am.

"Gusto pa ni mommy mag stay. Pa extend daw kami ng isang araw." I kidded.