"Zoe...." tawag ni Chester sa akin isang araw. Ito ang game kung nasaan kalaban niya ang University kung saan siya galing.
"Oh?" baling ko.
"Saan ka pupunta? Hintayin mo ako, magpapalit ako." sabi nito.
"You won, Ches. You beat your most rival team. You need to celebrate." sabi ko.
Kasama ko na kanina ang mga kaibigan ko pero ng natapos ang laro ay we separated ways na because of some errands.
"Chester!" may mga naka blue pa na bumati sa kanya at tumango naman siya at nag apir dito.
"Labas tayo mamaya!" aya ng number 16 na player ng kalaban nila Chester kanina.
"Pass muna. May pupuntahan kami ng girlfriend ko." my jaw dropped. Lumapit naman si Chester sakin at inakbayan ako. Kahit grabe ang pawis nito ang sobrang bango pa rin niya.
Tumawa naman ang nag-aya kay Chester. "Nice meeting you. I'm Zeo." sabi nito at nilahad ang kamay niya.
"Zoe." nakangiting sabi ko.
He smiled. "Wow. We almost have the same name! Baka ito yung tinatawag nilang destiny?" natatawang sabi niya. I laughed but of course sarcastic sana iyon pero parang hindi obvious. Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak ni Chester sakin.
"Kamao ko? Gusto mo?" the fuck, Chester?!
Zeo laughed harder. "Just kidding, bro." sabi nito.
"Well, I am not." napatingin naman ako sa kanya at seryoso talaga ang mukha nito.
Ano ba nangyayari sa kanya?
"Tara na, Chester." aya ko.
"Bro! I am just kidding." natatawang sabi pa rin ni Zeo at nilahad pa ang kamay niya para makapag apir kay Chester.
"Hindi magandang biro. Gago."
"Chester, ano ba." sabi ko dito at hinigit na siya.
Zeo smirked and shrugged. "Seloso mo naman."
"Ano?" sabi ni Chester at tinulak si Zeo.
"Chester!" tawag ko at tinulak rin siya.
Tinutulaktulak ko naman si Chester para malayo lang doon kay Zeo.
May ibang lumapit doon at nagtanong kung ano ang nangyayari.
"They don't know how to accept defeat? My goodness. Baka inggit kay Chester." I even heard one girl from our University said.
May ibang napatingin sa kanya- especially girls from Ateneo.
"Zeo... Chester..." the coach of Zeo's team came.
"What's the matter here?"
"Chester...." tawag ko dito. Nakahawak ako sa dibdib nito dahil sa tinutulak ko siya kanina. His eyes met mine. Parang natunaw ako sa titig na iyon.
"I just kidded Chester, coach. Di ko alam na pikon pa rin pala siya." mayabang na sabi ng Zeo.
"Zeo!" tawag sa kanya ng ibang teammates niya na former teammates rin ni Chester.
Chester smirked. "Di ko alam na sulutero ka pa rin eh? Kung sa ibang kaibigan mo ay pwede mo lang maging babae ang na babae nila, pwes sa akin hindi." Chester tried walking towards him again but I held him so that he can't go. May ibang lalaki rin humawak kay Chester.
Lumapit rin sila Kevin at Manny kay Chester.
"It's just a girl, Chester! We used to that bro!" sabay halakhak ni Zeo.
BINABASA MO ANG
Pest Of My Life
Teen FictionTOXIC LOVE SECOND GENERATION ------ She sees him as a pest of her life. She hates him to the core. She doesn't want him to exist. Can he turn that hate into love?