Long update para next chap kay Zoe na. Hehe. #WPMissC (Twitter, IG and FB)
------------------------------
Tumagal ng isang linggo iyon. The graduates already posted on the bulletin board of our University. I looked for Zoe's name but she wasn't listed.
"Ches? Pupunta ka ba sa kanila ni Zoe ngayon? Pabigay mo nga 'to, kay Lora yan." sabi ni Kevin sabay lahad ng paper bag sa akin.
Tumango at nagpaalam naman ako sa kanya.
Ng dumating ako sa kanila ay ngumiti naman si tita Kristy sa akin.
"Hindi pa rin lumalabas." tumango naman ako sa kanya.
This is like a torture to me! Bakit ba kasi hinayaan ko mangyari ang bagay na yun? Bakit kasi pinakita ko kay Zoe na kaya ko na wala siya?
I knock on her door.
"Zoe..." I called and like usual hindi sumasagot.
"May binigay si Lora sa'yo dito..." dagdag ko.
I wanted to break her door but I just can't do it without thinking of her feelings. Paano kung masaktan ko siya lalo?
Umuwi ako ng gabing iyon na hindi pa rin siya nakakakita.
That entire night I just looked at our picture together. Parang pinupunit ang puso ko sa mga oras na iyon, parang hindi ko alam ang gagawin ko. Gusto kong tumakbo kay Zoe ngayon at humingi ng tawad sa kanya.
I don't know what to do until crying into my mother's shoulder was the choice I had.
"Chester...." naiiyak na tawag ni mommy sa akin.
It was three in the morning when I entered their room and told her to spare some minute with me. Tulog na si daddy at mukhang pagod siya sa trabaho.
"I can't do this anymore... I need Zoe in my life."
"Chester... Listen to me..." mommy held my face but I don't want her to see me this mess. Si Zoe pa lang nakakita sa akin noon umiyak sa ganitong edad.
"Chester, it doesn't mean that your relationship ended the feelings did too. Zoe loves you and she needs some time. She's depressed and let her buy her time." she explained.
"I just can't let this go without trying mom. I already lost her and I don't want to fully lose her. That would be the end of my life." it is a good thing that I am very open to my mother and father.
Hindi ako pumupunta sa practice ng graduation. Kulang na lang hatakin ako nila Kevin doon para makapunta lang. I want to see Zoe right now. Kahit siya lumalabas ng kwarto niya, gusto ko lang siyang puntahan.
Pagkadating ko sa harap ng kwarto niya ay umupo ako doon sa sahig. Eto lang ginagawa ko simula ng pinupuntahan ko siya. Umuupo sa sahig, sumasandal sa pinto niya at nagsasalita ng kung ano ano.
"Babe, mom sent you your favorite dish...."
"Alam mo bang hindi nila ako kinakausap sa bahay? Mas gusto ka pa daw nila makita kesa sa akin eh." I chuckled.
"Miss na miss na kita, Zoe...." tumingala naman ako at pinikit ang mga mata ko para wag ng umiyak.
Hanggang alas diyes ng gabi ay nagsalita lang ako doon, umuwi lang ako ng sinabihan ako ni tita Kristy.
"Sir Chester may padala po pala kanina dito para sa'yo, si Kyleen tumanggap." tumango naman ako at dumiretso sa kwarto ni Kyleen. Kinatok ko naman siya at binuksan niya lang ang pinto pagkatapos bumalik sa kama niya.
BINABASA MO ANG
Pest Of My Life
Fiksi RemajaTOXIC LOVE SECOND GENERATION ------ She sees him as a pest of her life. She hates him to the core. She doesn't want him to exist. Can he turn that hate into love?