Pest Of My Life

Kabanata 40

Zoe's not that possessive type of girlfriend. Parang ako nga lang ang baliw sa amin dalawa eh. Tsk tsk.

Her good vibes was took suddenly. Kapag kasi nagiging tahimik siya o sinusumpong ay apat na rason lang yan, gutom siya, naiinis sa akin, pagod o di kaya ay parating na ang monthly period nito. She's a monster when it's her time of the month.

"Zoe." I visited her in their house.

Nakahiga ito sa couch nila at nanunuod lang ng movie. Ng naramdaman niya ang presensya ko ay tumingin lang ito.

What? She used to run and hug me so tight.

"Umalis ka diyan!" sigaw nito sa akin dahil nakaharang ako sa pinapanuod niya.

"Where's my hug?" I asked her. Binato niya naman ako ng unan sa mukha.

"Sabing umalis ka diyan! Leche." what? Fifteen minutes ago she was very sweet and very excited to see me.

Tumayo naman ito at naapakan ang isang Ruffles na nakakalat sa sahig.

"Leche." mura niya at sinipa ito. Nakatingin naman ako sa kanya. She is every weird but I love her so much though.

May nakita naman akong stain sa likod nito.

"Zoe." I called her.

"What?!" sigaw niya.

Meron na akong tinatakotan ngayon. The-Monster-Zoe-Mendoza-When-She-Has-Her-Period.

"Nako, excited lang yan para sa Friday. Mag-iimpake lang yan ng mga dadalhin sa Baguio." napatingin naman ako kay Zoe ng narinig ko iyon.

And something popped into my mind. It's tita Kristy's birthday on Saturday too!

Pumasok naman si Zoe ng dire-diretso lang.

"Ingat Chester." sabi ng mommy nito at sumunod kay Zoe.

Hindi naman ako nakasagot. Nanatili lang ang titig ko sa gate kahit nakasara na ito. I am damn sure she will get mad at me or be upset.

I hurriedly took my phone inside the my car and called Zoe but she didn't answer it.

Me:

Zoe, answer my call please.

Zoe... I am still here, lumabas ka muna.

Baby...

Baby :(

Gusto kong pumasok na lang sa bahay nila kaso nahihiya ako sa mommy ni Zoe. I insisted to be with them on Friday and Saturday pero nakalimutan ko iyon.

I waited at Zoe outside for more than thirty minutes. Hindi ko pinigilan ang pag tawag sa kanya pero hindi niya talaga sinasagot ito.

Napauwi na lang ako ng patay na ang ilaw niya sa kwarto niya.

Me:

Sunduin kita bukas ng maaga. I'll go now. Goodnight, I love you so much. I'm sorry, I forgot.

"Oh? Asan si Zoe?" tanong ni Kevin ng pinuntahan ko sila sa cafe kung saan sila madalas nagpapatay ng oras.

"Bahay nila." tamad kong sabi.

"Hindi mo sinundo? Walang profs ngayon. Ma bo-bored yun doon." sabi naman ni Lora.

She doesn't want to talk to me then fine!

I took my phone out and put it on the table. I waited on her text for an couple of hours!

"Chester, tumingin ka naman!" sabi ni Lora. Hindi pa rin ako tumingin doon at nakatingin pa ako sa phone ko. Why is she not texting me?!