BED MASTER (COMPLETED)

CHAPTER 67

JANNA'S POV

"He's still in critical condition. Yung ulo niya ang napuruhan." sabi ni Tom habang lumuluha. Nandito kami sa labas ng ICU. Hindi ko naman napigilan ang luha ko.

"Just pray Tom. He'll be fine." Pinapalakas ko ang loob niya. I know in this kind of situation, he needs someone beside him. Pagkagaling namin sa Batangas, I directly headed here.

"We're not ready Janna. We still need Dad." Ibinaon ni Tom ang mukha niya sa mga palad niya. Inilagay ko ang kamay ko sa likod niya para pakalmahin siya.

Nasasaktan ako seeing Tom cry. I know how close he is kay Mr. Lim. Totoong napakasaya kobsa Batangas dahil nagkaayos kami ni Drew. Pero hindi kumpleto ang saya ko dahil alam kong nasasaktan ang isa sa mga pinakamatalik kong kaibigan.

"What happened to the two of you?" Tanong niya referring to Drew and I. He still manages to check on me kahit na nasa hindi maganda siyang sitwasyon. Hindi ko alam ang isasagot. Alam kong kapag sinabi ko ang totoo, lalo siyang masasaktan.

I held his hand and smiled a little.

"Thank you Tom." Those are the only words I manage to say. Niyakap naman niya ko ng mahigpit. Alam kong alam niya na ang ibig kong sabihin.

"Buti naman. Pero Janna..." tumitig pulang pula niyang mata sa mga mata ko. Ngumiti siya ng bahagya.

.

.

.

.

.

"...sa susunod na saktan ka ulit niya, pwede bang akin ka na?"

***

DREW'S POV

After our Batangas trip, dumiretcho ako sa bahay ni Mommy. She said I have to come dahil may malaki siyang announcement. Hindi na ko nagabala pang pumunta sa ospital para sa tatay ni Theresa. Alam na alam niya kun gaano ko kaayaw maging miyembro ng pamilya niya. Tawag siya ng tawag pero I keep on rejecting her.

I parked my car sa tapat ng gate ng bahay namin. Napakatahimik. Wala atang tao.

I went inside. I saw Ate Dessa sitting on the couch.

"So, Mommy really wants a little reunion, doesn't she?" she said. Maybe she was informed na kailangan kaming kausapin ni Mommy. All I know, nag out of the country trip si Mommy. She relaxed herself siguro dahil stressed na siya dito sa demonyitang kaharap ko.

"How's your trip with your pathetic ex?" she asked. Salbahe talaga tong babaeng to. Di ko naman siya pinapansin. I just handed my phone and texted my girl.

To: Baby

Hi baby! I'm home. I'm waiting for Mom. How's Tom's Dad?

I sent the message. To divert my attention, I just played on my phone.

"Sobrang lakas din ng panalangin mo baby brother no? I'm pretty sure your wedding will be postponed dahil sa nangyari kay Mr. Rost." Natigilan ako. Tiningnan ko siya ng masama.

"Sana nga mamatay na para wala ng kasalan." sabi ko. Nagsmirk naman siya.

"Ang rude mo. Hindi pwedeng walang kasalan. Madedelay lang siguro pero tuloy padin." pangasar na sabi niya.

"Karma na yun sa Theresa na yun dahil sa pagpilit niya sakin. Hindi ka ba natatakot? Baka susunod ka na." Inirapan niya ko.

"Ikakasal ka kay Theresa whether you like it or not!" sumigaw siya.

"Hindi mo alam ang pwedeng mga mangyari. Think how karma works. Look what happened to that bitch. His Dad is dying. Later on, she'll pay for forcing me to marry her. Anytime pwedeng mamatay ang Mr. Rost na yun." Nakasmirk kong sabi. Napansin ko namang namutla siya.