Ο Έρωτας Είναι Παιχνίδι Για Δύο (Ολοκληρωμένη✅)

💝11💝

"Αναρωτιέμαι αν κάποιοι άνθρωποι έρχονται στα όνειρα μας επειδή τους σκεφτόμαστε ή επειδή μας σκέφτονται αυτοί και θέλουν να το νιώσουμε"

***

Κέιλα

Ήταν βράδυ,ο άνεμος δυνατός και η βροχή στα φύλλα τον δένδρων έπεφτε καταρρακτωδώς.Περπατούσα μες την βροχή,ξυπόλητη φορώντας μόνο ένα άσπρο αέρινο φόρεμα , τα μαλλιά μου ανέμιζαν ανέμελα στον αέρα και παρ'όλο το κρύο το δέρμα μου ήταν ζεστό .Ξαφνικά μπροστά μου εξαπλώνεται μία έκταση γεμάτη δέντρα και πανέμορφα λουλούδια .Μέτα από λίγη ώρα περπατήματος η βροχή και ο αέρας σταματάνε και στην θέση τους εμφανίζεται ο φωτεινός και ζεστός ήλιος, χωρίς να το καταλάβω είχα φτάσει σε ένα λιβάδι με κάθε είδους φυτά και δέντρα και με πολύχρωμα πουλιά που κελαηδούσαν χαρούμενα .Ακούω έναν παράξενο ήχο και μετά από λίγη ώρα εμφανίζονται μπροστά μου 2 πολύ γνωστές μορφές:οι γονείς μου,πιο όμορφοι από ποτέ .Με κατάλευκα ρούχα σαν άγγελοι και με μια γαλήνια αύρα να τους περιτριγυρίζει .

"μαμά; μπαμπά;είστε στα αλήθεια εσείς;" ρωτάω με δάκρυα στα μάτια,μην πιστεύοντας μπροστά μου.

"ναι γλυκιά μου εμείς είμαστε " λέει η μαμά μου με ένα χαμόγελο.

"μας έλειψες τόσο πολύ αγάπη μου"συμπληρώνει ο μπαμπάς μου.Και έρχονται και οι δύο να με αγκαλιάσουν σφιχτά.

"και εσείς μου λείψατε δεν ξέρετε πόσο πολύ ...συγγνώμη που δεν μπόρεσα να σας σώσω ,για όλα εγώ φταίω"λέω κλαίγοντας με λυγμούς.

Αυτοί με έσφιξαν παραπάνω στην ζεστή τους αγκαλιά και με καθησύχασαν.

"αγάπη μου δεν φταίς εσύ, αλλά ούτε και το καημένο το παλικάρι το οποίο κατηγορούσες,ήταν ένα ατύχημα "

"δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι είστε εντάξει με όλα αυτά που συνέβησαν ; με τον θάνατό σας;" λέω θυμωμένη.

"ναι αγάπη μου...βρήκαμε γαλήνη εκεί που είμαστε και μας λείπεις πολύ αλλά κάποια πράγματα γίνονται για κάποιο λόγο και εμάς το μέλλον μας είναι στον παράδεισο τώρα.Ο χρόνος μας τελείωσε, πρέπει να επιστρέψουμε "λέει η μαμά μου.

"να επιστρέψετε; όχι μην με αφήνεται"λέω παρακαλώντας τους.

"πρέπει να φύγουμε αλλά μην ξεχάσεις αυτό που θα σου πω: ζήσε την ζωή σου πριν είναι πολύ αργά "και με αυτό,οι δύο μορφές αρχίζουν και εξαφανίζονται αφήνοντας με μόνη μου να κλαίω.