Ο Έρωτας Είναι Παιχνίδι Για Δύο (Ολοκληρωμένη✅)

💟28💟

"Μην ανησυχείς, εγώ δεν θα σε αφήσω ποτέ.Δεν είμαι άνθρωπος..."

-Χάτσικο 1923

***

Κέιλα

Σήμερα δεν πήγα στην εταιρία, νομίζω καταλάβατε γιατί και το ξέρω ότι όλοι νομίζεται ότι είμαι δειλή και ότι πρέπει να αντιμετωπίσω τα προβλήματα μου αλλά δεν είμαι έτοιμη ακόμα...άμα τον δω θα κάνω δύο πράγματα: ή θα ξεσπάσω σε κλάματα ή θα τον πλακώσω στο ξύλο επειδή με αφήνει πίσω, οπότε αποφάσισα να κάνω την άρρωστη και να καθίσω σπίτι τρώγοντας ότι βρω μπροστά μου, βλέποντας ρομαντικές ταινίες και κλαίγοντας την μοίρα μου γενικά...αλλά αυτό κράτησε μόνο για μια ωρίτσα διότι το κουδούνι διέκοψε την ηρεμία μου.Με αργά βήματα σηκώνομαι για να ανοίξω.

"τι κάνετε εσείς εδώ;"ρωτάω παραξενεμένη.

"ήρθαμε για υποστήριξη και εμψύχωση" απαντάει η Σύνθια μπαίνοντας μέσα με την Ολίβια από πίσω.

"σαν το σπίτι σας" λέω ειρωνικά και τις ακολουθώ στο σαλόνι.

"πως είσαι γλυκιά μου;" ρωτάει η Λίβ.

"εσύ πως λες να είναι ρε Λίβ...σκατά αλλά η Κέιλα είναι ένα από τα πιο δυνατά άτομα που έχω γνωρίσει και πιστεύω ότι θα το ξεπεράσει και αυτό" λέει δίνοντας μου μία σφικτή αγκαλιά.

"ευχαριστώ κορίτσια, δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσάς" λέω με ένα χαμόγελο "ας μιλήσουμε για πιο χαρούμενα πράγματα...Λίβ για πες πως τα πάτε με τον Φίλιππο;" ρωτάω κουνώντας τα φρύδια μου πάνω κάτω.

"τέλεια....αχ! κορίτσια είναι υπέροχος, ένας σωστός τζέντλεμαν.Δεν βιάζεται και έχει υπομονή μαζί μου...σοβαρά δεν μπορούσα να ζητήσω κάτι καλύτερο" λέει χαμογελώντας πλατιά.

"αχ πόσο χαίρομαι...είστε υπέροχοι ο ένας για τον άλλο"παραδέχομαι και συνεχίζουμε την συζήτηση μας.

~*~

Η βδομάδα πέρασε γρηγορότερα από ότι ήθελα, στην εταιρία τα πράγματα ήταν τελείως αμήχανα μεταξύ εμένα και του Τζέιμς.Έχουμε ανταλλάξει το πολύ τρεις λέξεις από τότε που έγινε το 'συμβάν' και αύριο φεύγει για Ρώμη...

"Κέιλα τα χαρτιά για το λογιστήριο είναι έτοιμα;"ρωτάει ο Στέφανος μπουκάροντας στο γραφείο μου.

αναστενάζω και του τα δίνω.

"ε είσαι καλά;"ρωτάει.

"την παλεύω" λέω στέλνοντάς του ένα λυπημένο χαμόγελο.