Beauty And Her Beast

Chapter 22

"Are you sure, you okay? You want me to go with you inside?" Tanong ni Adam nung nasa harap na kami ng bahay.

I gave him an assurance smile.

"No, this is my family so I need to handle it alone." Paliwanag ko.

"But I'm also your family." Anito.

Natawa ako.

"Of course, but let me do this, kay?"

Tumango siya bago ako halikan sa noo.

"Call me later." Utos nito.

Tumango ako bago lumabas ng sasakyan niya.

Pumasok ako sa gate at nakita sila mommy na nasa sala.

Silang lahat.

Tahimik ang buong bahay.

Naglakad ako palapit, nag-e-echo yung mga footstep ko.

"Hi, dad." Bati ko tsaka humalik dito.

"Anong kalokohan ang pinaggagawa mo, Lillie?" Natigilan ako sa tanong ni daddy.

Napabuntong-hininga ako.

"Dad, can I rest first. I'm tired." Ani ko tsaka tumalikod.

"Ayan ba ang tinuturo sayo ng Salvatore na iyon? Nilalason niya ang utak mo."

"Dad! Please.." saway ko.

Nakita ko ang pagkagulat nila.

"Lillie! You're being disrespectful to dad!" Sigaw ni kuya Liam.

"But you are being mean to me!" Sigaw ko din.

Mabilis na lumapit sa akin si mommy at malakas akong sinampal.

"You.." gigil nitong sabi.

Nasapo ko ang pisngi ko.

Mabilis na nag-init ang mga mata ko.

Isa-isa ko silang tinignan.

"Pagkatapos naming ibigay lahat ng gusto mo." Ani ni mommy.

Yumuko ako.

"What did you do in America? Why did you study there kung babalik ka din pala doon sa lalaking iyon? For what, Lillie!? For what?" Inalog ako nito.

"I don't know!" Sigaw ko tsaka tuluyang umiyak.

"I don't know.." halos pabulong kong sabi.

"I've tried. I really tried to forget him. He fooled me. He breaks my heart. I tried to hate him kahit nung nagkita kami sa Albay. But I can't fool myself. I forgave him even before I flew to America. Kahit ilang beses kong isaksak sa utak ko na niloko niya ako, tayo. Na hindi siya ang dahilan kung bakit naibalik ang company pero..." halos hindi ako makahinga dahil sa pag-iyak.

"..pero parehas lang kaming niloloko kayo tuwing sinasabi kong hindi ko na siya mahal." Ani ko sa kanila.

Nag-iba ng tingin sila kuya Liam.

Si dad naman ay napa-upo.

Umiiyak si mommy.

"I'm tired og running away. Tired of pretending. So if you want me to stop seeing Adam..I'm sorry. I am giving all my resources here. I'm all in. I'm sorry. You can't stop us." Ani ko tsaka umakyat sa taas.