On iki yaşında, seksek oynarken kaderi ailesi tarafından yazılıp evlenme kararı verildi. Meryem , bilmedi, direndi, tükendi, ölmekte istedi, ama tüm sokaklar , tüm kapılar kapandı. Şimdi GÖZÜ YAŞLI MERYEMİN HİKAYESİNE VAR MISINIZ?
•HİKAYENİN TÜM TE...
Veeeee bomba , gerçekten de bomba gibi bir bölümle karşınızdayım. Aslında bu bölüm biraz geçiş bölümü gibi bir şey oldu. Asıl hikaye şimdi başlıyor. Aşkın ve acının aynı anda olduğu kalpte başlıyor. Ben aşşşşırrıııı heyecanlıyım. Lütfen yorumlarınızı yapın deli gibi merak ediyorum yaaa 😂😂
Bu arada keyifli okumalar ❣️
Yen'i Kitabım VURGUN a hepinizi bekliyorum. İnanılmaz entrikalı bir kitap oldu 😂😂
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saniyelerin dakikaları kovaladığı o saatlerde, sedyenin üzerinde nabzı düşük bir kız var. Hemşire her ne kadar tansiyonun düştüğünü ve anneyi kaybedeceğini söylese de doktor tecrübesine rağmen yenilmedi. Bebeği çıkarırken, acı haykırışı, kulaklarında çınladı. Oysa biz hep deriz ya, doktorlar biri ölünce üzülmez mi diye, Şimdi o doktorda gözü önünde bebeği anneden uzaklaştırırken, kalbi titredi.
"Bir daha yükselt! " hemşire parmaklarını cihaza yerleştirirken, elektro şokun cızırtılı sesi sinsice uğuldadı.
"Hocam, nabız..."
"Geri çekilin!" Duymak istemiyordu. Bugün Zaten ellerinin arasından küçük bir gelini kaybetmişti. Ailesine acı haberi verip odasında hıçkıra hıçkıra ağlarken, aynı şeyi yaşamak istemiyordu. Yine bir annenin ölmesini istemiyordu.
"Daha fazla! Daha fazla yükselt!"
Parmaklar bir kez daha cihaza dokunurken, hemşirenin sesiyle tekrar kalbi çalıştırmak istediler. Yine aynı ses....
"En yükseğe, en yükseğeee!" Son bir Umut. Eğer bir kez daha olmazsa, tamam bu kez söz veriyordu kendine , kapatacaktı çarşafı, odasına gidip ağlamayacaktı. Söz veriyordu işte.
"Neden durdun, hadi gel. Bak ben seni affettim."
"Bebeğim nerede?"
"Bebeğin yok, duydun mu beni. Sen benim elimi tuttuğun an, bebeğini feda ettin!"
"Hocam, daha fazla acı çektirmeyin!"
"Kes sesini! Yükselt diyor..."
"Abi!" Doktorun sözleri , hemşire olan kardeşinin sesiyle bölündü.
"Daha çok küçük. Daha ölmesi için çok erken. Biliyorum bunların hepsini biliyorum abi, ama olmuyor işte"
"Bana yalan mı söyledin, sen hangi Meryemsin?"
"Ben senin içinde öldürdüğün Meryem'im. Şimdi sıra bende , bende seni öldüreceğim"
"Son bir kez daha , ben senin hocanım! Gerekiyorsa emrediyorum" parmaklar bir kez daha cihaza dokunurken, cihazı birbirine sürttü ve kollarını kaldırdı.
