Motoru hızlı sürmesi zevkliydi ama biraz korkmaya başlamıştım. Cidden şuan kaza yapsak kafam bir yere vücudum başka yere uçardı heralde.
Hem şuan ölemezdim daha Jimin ile öpüşmemiştim bile. Evet Jimin hala aklımın bir köşesindeydi gittiğini sanmıştım ama hala oradaydı.
"Biraz yavaşla."diye seslendim Taeyong'a
Gülerek"Ne?"dedi. Dediğimi anlamıştı bilerek duymamazlıktan geliyordu.
"Diyorum ki yavaşla!"diye bağırdığımda hızını arttırmaya başladı. Sanki daha da hızlı gidebilirmişiz gibi.
"Ya oha hayvan!"diyerek daha da bağırdım. Birbirimize bağırmak zorundaydık çünkü rüzgardan dolayı hiçbirşey duyulmuyordu.
Kahkaha atmaya başlamıştı.
"Yavaşla yoksa atlıycam!"diyerek onu yalandan tehdit ettim.
"Saçmalama!"diye benim sesime karşılık bağırdığında ellerimi belinden çektim.
Ellerimi belinden çektiğim anda dengemi kaybetmemek için motorsikletin kenarlarından tutundum.
"Yavaşlasana artık!"
Benim bağırmamla ani fren yapması bir olmuştu. O ani freniyle sırtına çarpmıştım. Kask başımda olduğu için bana birşey olmamıştı onunda pek etkilendiğini söyleyemezdim. Hızlıca motordan inip kaskını yere fırlattım.
"Yavaş ol, kaç para o senin haberin var mı?"
"Kaskını da, motorunu da al götüne sok!"diye atar yapıp yürümeye başladım.
"Hey!"diye bağırıp hızlıca yanıma gelmişti.
Ama onu umursamayıp hızlı yürümeme devam ettim. Bir anda kolumdan çekip beni kendisine çevirdi.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?!"
"Motora bin."
"Hayır?"diye sorguladım. Yani neden bir daha senin o salak motoruna bineyim ki?
"Burdan yürüyerek evine gidemezsin."
"He he."
Ama maalesef haklıydı çünkü ana yoldaydık. Ve burdan otobüs veya taksi geçmiyordu. Otostop çekicek halimde yoktu mecbur yürüyecektim.
Telefonumun çalınca Yoongi'nin aradığını görüp cevapladım.
"Nerdesin sen!"diye bağırdığında nefesimi bıkkınca dışarı verdim.
"Ne?"
"Annen seni sordu. Bende benimle beraber dedim. Her nerdeysen eve git."
"Gidebilseydim giderdim gerizekalı!"
"Rose birşey mi oldu?" Bir anda kızgın sesi değişmişti.
"Birşey yok beni idare ettiğin için sağol"diyip telefonu Yoongi'nin yüzüne kapattım.
Taeyong motoruna binmiş bir metre arkamdan çok yavaş bir şekilde bariz peşimden geliyordu.
Kaskını takmadığı için yüzünü görebiliyordum. Anlamsız bir ifadeyle bana bakıyordu. Telefonuma gelen mesajlara baktım. Annem elli milyon tane nerdesin mesajı atmıştı. Normalde akşama kadar çalışırlar ama ben dışarı çıktığım bir günde de erken gelirler hayattaki şansım işte...
Yürümeyi kesip etrafıma baktığımda Taeyong'da durmuştu. Yoldan araba bile geçmiyordu mecbur binmek zorundaydım.
Oflayıp motora bindim. Kaskı kafama geçirmemle gaza basması bir olmuştu.
