Not My Story

Chapter 2

Chapter 2 

"Written on this walls,

Are the colors that I can't change,

I leave my heart open,

But it stays right here empty for days."

*Tick tock Tick tock*

I lay wide awake here in my bed while staring at the ceiling painted with yellow which was the color I hated the most.

I admit, hindi ito magandang tignan lalo na't alam kong yun ang pinakahindi ko gustong kulay. And well, pati ang kulay nang comforter ko ay yellow din.

Gusto ko sanang papalitan ito at sabihin kay Daddy kaso..

Parang nag-iiba na siya, palagi na nga lang siyang wala.

Palagi na lang family business namin ang kanyang inaatupag. Wala na siyang oras para sa akin. Ni pagkamusta nga hindi na niya nagagawa. Oo,nasa iisang bubong kami pero bakit hindi niya nagagawa yun? Sa totoo lang, hindi ko alam ang rason kung bakit.

Minsan nga pag maaga siyang mauwi galing sa trabaho tapos  naghihintay ako sakanya, binabati ko naman siya pero ni ngiti o tingin man lang sa akin ay hindi niya pa rin nagagawa. Ano ba talaga ang dahilan? Nagkaganito na kasi siya simula nung, nawala na si Mommy. Nagiging strict na nga siya. At ang pinakauna niyang utos ay, mag-aral ako para sa BUSINESS NAMIN.

Haay! Klase na naman. Nakakapagod naman tong buhay na ito.

I hate school!

I NEVER LIKE SCHOOL!

Bakit pa ba kasi nag-exist ang pag-aaral?