MY ABSOLUTE BOYFRIEND 2.0

CHAPTER 34 Part 2 - Beautiful in my eyes

CHAPTER 34 Part 2

- BEAUTIFUL IN MY EYES

-SUMMER POV-

 ♫ ♫ You're my piece of mind, in this crazy world

You're every thing I've tried to find

Your love is a pearl

You're my Mona Lisa

You're my rainbow skies

And my only prayer is that you realize

You'll always be beautiful in my eyes...  ♫ ♫ 

Ohh GOD! I really loved this man. Sorry for being so selfish I know he’s in love with someone else. I’m walking down the aisle but the way he look at me ang nagsasabing Summer can we stop now. Lord, sorry for loving this man so much. Please give me a sign to stop it  right now.

♫ ♫ The world will turn

And the seasons will change

And all the lessons we will learn

Will be beautiful and strange

We'll have our fell of tears

Our share of sight

My only prayer is that you realize

You'll always be beautiful in my eyes...  ♫ ♫ 

Siguro if i'm not leaving him and choose him towards my career hindi magkakaganito. Siguro hanggang ngayon he still loved me. And at this moment super perfect sana ang lahat, hindi katulad ngayon magpapakasal lang siya sa akin dahil sa isang dahilan. 

Hindi ko namalayan na malapit na pala ako sa tabi niya. Malapit ko na siyang maging asawa. Tinignan ko siya nakatingin sa bandang gilid ng simbahan sino kaya ang tinitignan niya. Isang babae, si Joyce ang babaeng mahal niya. Alam ko yun dahil inamin niya ito sa akin. Si Joyce na kanyang secretary ang babaeng mahal niya. Tinignan ko si Joyce, umalis na siya sa kanyang upuan sabay labas ng simbahan. Pinunasan ba niya ang mga mata niya? Malapit na ko kay Julian, nakayuko lang siya. Bakit hindi niya ako matignan man lamang. Katabi ko na siya ngayon, humarap na siya sa akin. Sabay nun ang pagpatak ng mga luha niya.

I feel guilty ngayon ko lang nakitang lumuha ng ganito si Julian. 

"Sorry" i wispered to his ear.

Kumunot ang noo niya. "For what?" bulong niya.

"Sorry for loving you." hindi ko na rin mapigilan ang pagtulo ng luha sa mga mata ko. Iisipin ng mga nakakakita sa amin ngayon na tears of joy ito kung alam lang talaga nila.

Hindi siya kumibo sa sinabi. " i have a special gift for you." sabi ko.

"What is it?" seryosong tanong nya.

At this moment of my life, may mga laban ka rin pala na kailangan sukuan. Hindi lahat ng gusto mo makukuha mo. Hindi lahat aayun sa mga plano mo. Hindi porke't minsan naging sayo ay pwede mo na uling mabawi. Hindi lahat tama. You need to give up kahit gaano pa man ito kahalaga sa'yo. Kailangan mo magpaubaya. Sabi nga nila mahahanap mo ang tunay na kaligayan kung handa kang magbigay,magparaya para sa taong pinakamamahal mo.

" If anyone here has any reasons as to why these two should not be joined in Holy Matrimony, let  him speak now or forever hold his peace" sabi ni father Scott ang paring nagkakasal sa amin.

Silence..... wala ni isang tumutol o nagsalita. Nilapit ko ang bibig ko sa tenga ni Julian.

" Thank you for the time that you love me. Here is my special gift for you." hindi ko na tinapos ang sasabihin ko kay Julian bagkus sa mic ko ito sinabi.

" Sorry father. I object for my wedding. Julian you are free now. Follow your heart. Thank you for this day, i will never forget you. I honestly love you, i really want to see you happy before i...." hindi ko na natuloy ang sasabihin  ko, dahil niyakap na ko ni Julian ng mahigpit sabay bulong na "thank you." we both cry. Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib mas nakahinga na ako ng maluwag. Gusto ko siyang makitang maging masaya kasama ang taong totoong mahal niya.

Kung ano man ang sinasabi ng mga tao ngayon sa loob ng simbahan wala na akong pakialam. Ang mahalaga naging matapang ako sa pagtanggap ng aking pagkatalo, sa laban na tinatawag nilang pag-ibig. Unti-unti ko ng nararamdaman na bumibigat ang talukap ng mga mata ko kasabay nun ang malakas na sigawan sa paligid ko na unti-unting nawawala kasabay mg pagdilim ng paningin ko.

-===========-

A/N:

Hmmmmm.... wala ako masabi. Hope inspired uli ako tomorrow to write a next chapter. Thank you sa lahat ng mga nag-abang sa update ko. Lapit na po matapos :) At last my matatapos din ako na kwento.

The last 2 chapter will be private. Special treat ko sa mga followers ko at readers na walang sawang pagsupport sa story ko hindi man kayo ganun karami na followers ko, i'm so thankful dahil naappreciate nyo ang ginawa ko.

Goodnight ^___^

Ciao,
Zai