Julian POV
2 hours before my wedding nandito na ako sa parking lot hindi sa excited ako para sa aking kasal kundi ayokong matanong ng mga taong nakapaligid sa akin kung bakit napakadali ng lahat. 1 month ago na-announce ang engagement namin ni Summer but after 1 month heto na kami ngayon, araw na ng kasal namin, maraming natutuwa, nagtataka, nalulungkot at nagugulat sa mga biglaang pangyayari. Life is so unpredictable hindi ko ito naplano, basta bigla na lang nangyari. Marami na rin reporter sa labas, lahat ng mga dumarating kinukunan nila ng camera o hindi kaya iniinterview. Wedding of the year nga raw kung maitatawag ang kasal namin ni Summer, Summer known internationally. Super model nga di ba? Kaya maraming nanghinayang ng talikuran niya ang career niya to be marriage to me. Ang hindi lang nila alam may malalim na dahilan kung bakit niya ito tatalikuran at magpapakasal sa akin. Sa mga oras na ito kung pwede lang sanang talikuran ang lahat. Gusto ko man sundin ang sinisigaw ng puso ko kailangan ko muna itong isang tabi para kay Summer. I still love her but as a friend, kasi iba na ang sinisigaw ng puso ko.
“Si Joyce.” Lumabas siya ng Taxi. Bigla akong nalungkot. Maisip ko pa lang na hindi ko na siya makakasama araw-araw, nagresign na siya bilang secretary ko, sa hindi malamang dahilan at ayoko na rin alamin kung bakit. Inaamin ko na, na siya na ang laman ng puso kong ito. Sa ginawa kong pag-iwas sa kanya ng isang buwan lalo lang akong nalulungkot. Lihim ko siyang tinitignan sa loob ng office ko, lihim akong nasasaktan sa pagsundo sa kanya ni Charles sa office . Lihim akong umiibig sa kanya. I’m in love with this girl na hindi ko alam kung ano ang meron sa kanya at napaibig ako ng ganito.
Dumating na rin sila Charles, JP and Patrick mga naka-Amerikana pa ang mga loko. They look so happy especially my Bestman Charles. But I’m here self-pity, I feel like dying.
Lumabas na ko ng kotse, para makasabay sa 3. Nagulat pa sila ng pagkakita sa akin.
“Hey Man! It’s your big day. Why you look haggard?” si JP
“Natatakot lang yan baka umatras si Summer sa kasal nila. Hahahaha” sabi naman ni Patrick. Kung alam lang nila.
“it’s okey Juls. Goodluck sa new chapter of your life.” Sabay tapik ni Charles sa balikat ko. Sa pagkaktaon na ito first kong magliham sa mga taong ito, sa mga tinuturing kong mga kapatid sa bestfriend ko. Alam ko na pati sila tututol kapag nalaman kung ano man ang dahilan ng pagpapakasal ko kay Summer.
THE WEDDING
Naglalakad na ako ngayon sa altar with my parents. Nasa labas na raw ang Bride and any moment from now magiging asawa ko na siya. Sobrang blanko ang isip ko ngayon. Para akong naglalakad na lumilipad ang isip, hindi ko makuhang ngumiti. Sa mga oras na ito isang tao lang ang gusto kong makita at walang iba kundi si JOYCE. Nilibot ko ang paningin ko sa lahat ng mga bisita. Alam ko na siya ang nakita ko kanina hindi ako pwedeng magkamali, bigla kasing tibok ng mabilis ng puso ko, katulad ng unang pagkakita ko sa kanya. Sa dinami-dami ng girls na nakasama ko sa kanya lang ako nagkaganito kahit na dati na patay na patay ako kay Summer hindi naman ganito katindi ang pagtibok nito.
Ayun sya nasa gilid with her cousin ata un. Nagtama ang tingin namin sa isa’t isa, She so pretty but the way she look at me, I feel the pain. How I wish she’s the girl I can marry right now?
Tears….. namamalikmata ba ako? Nakita ko ang pagbagsak ng tubig sa kanyang mga mata. Why she’s crying? I want to hug her, to comfort her, I don’t want her to cry. Why Joyce? Why are you crying? Gustuhin ko man itanong sa kanya ito ngayon hindi ko na magagawa? Is that tears of joy or what? In this moment, I feel like crying too. Para talaga akong namatayan. What should I do? Lord please help me. I’m so inlove to this girl.
----
A/N:
Next chapter updated next.. Thanks for continues reading.
-Zai
BINABASA MO ANG
MY ABSOLUTE BOYFRIEND 2.0
FanfictionBased on the manga Absolute Boyfriend/ Jue Dui Darling. Dahil sa sobrang affected ako sa nangyari sa ending gagawa ako ng sarili kong ending. My Absolute Boyfriend 2.0. Mabubuhay kaya si Nighty? Magkakaroon kaya ng katapusan ang kanilang naudlot na...