"I could not tell you if I loved you the first moment I saw you, or if it was the second or third or fourth. But I remember the first moment I looked at you walking toward me and realized that somehow the rest of the world seemed to vanish when I was with you."
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Chapter 14- Blushing Overload
(Joyce POV)
Bakit ba ang saya-saya ko? The way he mention my name makes my heart beat so fast. Hindi na tama ito, hindi siya si Night para magkaganito ako. Kasalukuyan ko ng piniprepare yung documents na kailangan nyang pag-aralan pero yung diwa ko nasa loob pa rin. Gusto ko uli siya makita. Bumukas ang pinto ng room nya katulad ng inaasahan ko tumalon bigla ang puso ko waaahhh masyadong exaggerated naman iyon pero parang yun talaga ang naramdaman ko, siyeteng puso ito ayaw makisama..
"Hi, ako na lumabas may istorbo kasi sa loob?" ^___^ sabi niya with matching smile... waaahhh kinikilig ako pati ba naman smile pareho sila ni Night ko. Pakshet hindi tama ito, nagkakasala ako kay Night... T__T
"ahhh.. " hindi ko alam ang sasabihin ko wala ako maiisip na isasagot. Inayos ko na ung ibibigay ko dapat sa kanya sa loob.
Lumapit siya sa table ko parang siya yung visitor nasa harap ko na siya ngayon, mas makikita ko siya ng malapitan, bakit ba ang init????
"Ms. Joyce, are you sick?" waaahhhh nakakahiya wala ako sakit namumula ako kasi nagblublush ako..... samantalang siya comfortable lang nakaupo sa harap ko. Ako lang ang nagpapanick sa presensiya nya, kasi naman bakit ba sa dinami-dami ng tao na pwede kong maging Boss, sa kamukha pa talaga ako ni Night napunta. But wait hindi lang talaga kamukha parehong-pareho sila, lahat ng angle ni Night ko same as Mr. Saavedra.
"Alam ko gwapo ako matagal na. And do you have a tissue, natulo na kasi laway mo." Waaahhhh ano daw?? Pakshet talaga nawala ako sa sarili ko nakatitig na pala ako sa kanya, lupa please kainin mo na ko, kakahiyaaa....
"Can you please stop staring at me?" wapak yun ang the best in your face talaga, feeling ko mas lalo akong namula sa sinabi nya. Natakpan ko ang mukha ko ng di oras. Joyce ano ba kasi iniisip mo at ginagawa, talagang sa harap ka pa nya nag-daydreaming.
"HAHAHAHAHA. You're so funny! Just kidding!!" tawa siya ng tawa, ano daw binibiro lang nya ako. Sinilip ko sya sa isang butas sa daliri ko. Nakakamiss yung ganung ngiti bakit ba si Night ang nakikita ko sa kanya.
"Seriously let's start are discussion. Don't worry sanay na akong matitigan, it's not a big deal. Siguro nastar-struck ka sa akin." Is that part of his joke again, coz he smiles so sweetly right now. Dahil sa sobrang pagkapahiya ko, naabot ko sa kanya ang mga documents ng pabaligtad. Timang lang talaga ako kung minsan, siya naman kasi ipahiya ba naman ako sa mismong harap niya.
-===-=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-==-=-=-=-=-=-=
(J.A. POV)
Itong si Charles super kulit talaga parang bata panay tanong ng oras bakit daw ang tagal mag-lunchbreak idadate nya daw kasi si Joyce may wrist watch naman siya para tignan kung anong oras na sa akin pa talaga panay tanong. Ngayon ko lang siya nakitang nagkaganyan mukhang seryoso na talaga siya kaya lang.... haistt basta hindi tama ito at alam kong mali.
Pano pa kaya kung papasok dito si Joyce loob ei may asungot na manggugulo sa trabaho namin. "Tol, wag kang susunod dun kami magmemeeting sa labas. Baka kapag nandito kami sa loob makaistorbo ka pa, ei mukha pa naman mahiyain ang secretary KO." Pakshet ewan bakit gusto kong I note ang KO na intense pa ang pagkakasabi.
"Tol, dito na lang, promise hindi ako mangugulo." Pa-awa effect pa ang face. "Naku, sobrang labo yang sinasabi mo ngayon pa lang para kang tanga na nakasilip dyan sa labas, kulang na lang langgamin ung tao sa titig mo."
"Okey fine, basta mamayang lunchbreak wag kang epal. Hindi kita sasama kasi date namin yun bhee :P" dumila pa ang loko, nagiging immature ba kapag inlove. Yuck kadiri kaya ayoko talagang mainlove.
"Okey, pahiram ko sayo Personal Secretary KO mamaya but this time sa akin muna siya." Sa akin muna siya.... Did I say it ba talaga, ano yun nanghiram lang ako.... Kakasakit ng ulo crazy mind layuan mo ako.
"Sure!! SIge na lumabas ka na bago pa kita pigilan. Remember rule #1 !!!!" V('___')V nag rocker sign pa siya.
"Rule #1 talaga, kaya ba bantay sarado ka sa secretary KO." Nagkunot ang noo nya.
"Can you please stop emphasize that KO thing, I fire mo na lang siya. Para maihired KO na siya sa puso KO." Nahalata na nya the way I emphasize that word KO, malay ko ba kasi feeling ko pagmamay-ari ko naman talaga siya.
" Letse ka nilalanggam na ako. Makalabas na nga lang." iniwan ko siya sa loob na natatawa siguro namamaisan sa sarili nya.
------
"Hi, ako na lumabas may istorbo kasi sa loob?" ^___^ I smile to her kahit na pakiramdam ko na nginig pala ang labi ko. Bakit ba kapag nakikita ko siya parang sumasaya pakiramdam ko.
"ahhh.. " yun lang ang nasabi nya nagulat siguro sa paglabas ko, mero kasing epalogs sa loob baka mahiya pa siya kapag pumasok siya dun, mukhang tinamaan na ni kupido, dapat matuwa pa nga ako kasi yung friend ko mukhang magseseryoso na this time pero this feeling again of something ang nakakalito sa akin.
I walking slowly in front of her. Dun ako naupo sa harap ng table nya, why her face turn into red.
"Ms. Joyce, are you sick?" why, oh why bakit ako nagwoworry sa babaeng ito. Parang may sakit talaga siya ung mukha nya pulang-pula then her hands parang shaky.
Hindi siya sumagot, nakatitig lang talaga siya sa akin, yung titig na para kang tutunawin, ano nakikita nya sa mukha ko bakit hindi siya nagsasalita. Nahihiya ako sa mga titig nya,,, waaahhh para akong babae gusto ko rin ata magblush... Ohh, come on.. hindi kaya nagblublush siya sa presensiya ko ngayon sa harap nya. So awkward na titigan ka ng isang babae ng harap-harapan, ako ang nahihiya sa kanya.
"Alam ko gwapo ako matagal na. And do you have a tissue, natulo na kasi laway mo." Wapak panira ko sa daydreaming nya, I know ang yabang ng dating ko. Nahihiya din kasi ako ei. Bigla ata siyang natauhan at nilagay nya ang dalawa niyang kamay sa mukha niya, mas lalo pa ata siyang namula. "Can you please stop staring at me?" I know I'm rude this time. Pero joke ko lang yun titignan ko reaction nya.
"HAHAHAHAHA. You're so funny! Just kidding!!" grabe hindi ko na mapigilan ang tawa ko Sobra ko ata siya napahiya sa harap ko. Ako din kaya nahihiya kasi ba naman ung puso ko ayaw tumigil sa malakas na pagtibok nito, ito lang naisip ko para hindi masyado awkward na magkasama kami ngayon dito. Unti-unti nyang tinanggal ang isang daliri nya sinilip siguro ang reaction ko.
"Seriously let's start are discussion. Don't worry sanay na akong matitigan, it's not a big deal. Siguro nastar-struck ka sa akin." Here me again, another yabang words, inabot na niya sa akin ung folder, kakatuwa talaga itong babaeng ito, mag-aabot na nga lang ng folder baligtad pa.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
A/N:
Waaahhhh... ako na kinikilig kasi naman bakit ganun ung moment nila.... Sige na sila na nagblublush.. Aigoo ang cute!!
Update uli bukas, Goodnight daw sabi ni J.A ------> (picture at the side)
Ciao,
Ms. A
BINABASA MO ANG
MY ABSOLUTE BOYFRIEND 2.0
FanficBased on the manga Absolute Boyfriend/ Jue Dui Darling. Dahil sa sobrang affected ako sa nangyari sa ending gagawa ako ng sarili kong ending. My Absolute Boyfriend 2.0. Mabubuhay kaya si Nighty? Magkakaroon kaya ng katapusan ang kanilang naudlot na...