The MISCHIEVOUS Virgin (The Virgin Series 1) °[KathNiel] ✓COMPLETE

Chapter 51

Zylanne Cher's Point of View:

I was busy hitting my head with my knuckles as I imagined the disappointed look on Kuya Vince's face. Bakit ba ang tanga-tanga ko? Nakakaasar! Kung tatalon nalang kaya ako rito sa dagat? Right. Mukhang hindi pa naman nakalayo 'tong yate.

"Be honest. You're surprised."narinig kong anas ng isang babae.

Without hesitation, I ran towards a room which I found out was the galley of the ship. I peeked and saw a pair of stilettos. I slowly looked up and I saw clearly Damon's face. Nakangiti siya sa kasama niyang babae na nakatalikod sa'kin.

Parang dinudurog 'yong puso ko habang pinapanood ko sila. Bakit pa kasi ako nagpunta rito? Sana eh, tumigil na ako noon pa. Ang sakit-sakit. Habang tumatagal and pag-iyak ko ng tahimik, lalong sumisikip ang dibdib ko. Nahihirapan na nga akong huminga.

"Hija? Anong—"

Kahit umiiyak, nagawa ko siyang senyasan na 'wag maingay. Tumango naman 'yong babae. Tantiya ko, nasa early thirties palang siya. Dahan-dahan na lumapit siya sa'kin at isinara ang pinto.

"I remember you. Ikaw 'yong babeng pinalitan ko ng damit the last time you were in this yacht."ani niyang lalong nagpaiyak sa'kin.

She mentioned about the first time I was here. Ayokong balikan 'yon dahil ang pangyayaring 'yon ang dahilan kung bakit parang pinapatay ako sa sakit na nararamdaman ko ngayon. Kung hindi lang sana ako sumama sa kanya noon. Kung hindi lang sana ako nagpadala sa nararamdaman ko... Sana hindi nalang talaga siya dumating sa buhay ko.

"Pasensiya na po kayo."Napahagulhol na ako ng tulluyan nang hawakan niya ang balikat ko. "Hindi po kasi ako dapat nandito eh."

"Hija. Tumahan ka na. Kakausapin ko si Sir Jed. I'll inform him that you're here—"

Napadiin ang paghawak ko sa braso niya. Napailing ako ng paulit-ulit.

"Wag po. Wag na po. Pagkabalik po agad natin sa marina, bababa din po ako agad."Napahikbi ako sa balikat niya nang yakapin niya ako.

Ang sakit-sakit. Bakit pa niya ipinangalan sa'kin 'tong yate na 'to kung may isasama rin naman siyang iba rito? Hindi ko talaga maintindihan. Hindi ko na alam kung ano talaga ang totoo. Dahil kung mahal niya ako, gaya ng sinabi niya noon, then he shouldn't be seeing other woman.

"Umupo ka muna. Ikukuha kita ng tubig."anang Cook na nagmamadaling kumuha ng baso at nilagyan ito ng tubig. "Uminom ka, hija."

Nang mapagod ako sa kakaiyak, lutang ang utak na nakapangalumbaba ako habang pinapanood ko siyang magluto. Ang sarap lagyan ng lason ng niluluto niya at nang sabay na mamatay ang letseng manloloko na 'yon at ang pesteng babae na kasama niya.

"Gutom ka na ba, hija? Ipaghahanda kita."

"Hindi naman po. Okay lang po ako."

"Hija? Ano nga 'yong pangalan mo?"

"Cher, po."

Kita ko ang pagbabago ng ekspresyon ng mukha niya. Matagal rin siyang napatulala at nakatitig lang sa'kin saka ibinalik ang atensiyon sa pagluluto.

"Okay lang po kayo? May problema po ba?"usisa ko nang tumahimik na siya at hindi na niya ako tinitingnan. "Ate, may problema po ba?"pangungulit ko nang hindi niya parin ako pansinin. Akmang lalapit na ako sa kanya nang harapin niya ako.

"Cher. We are not allowed to talk to you. That's one of Sir Jed's rules. Don't worry, you can stay here for the meanwhile. I will just serve the foods to them. Just stay here."sabi nito at saka iniwan akong naiiyak na naman na para bang nasisiraan na ng ulo.

---

Jed Damon's Point of View:

After serving the food, Ate Fiona hurriedly went off her way and it's something strange for her to do. She's the most formal cook among the ones I've hired. Palaging organized at plantsadong-plantsado ang galaw niya.

"Excuse me."paalam ko sa kasama ko at tumakbo para habulin si ate Fiona. "Ate Fiona? May problema ba?"

Bigla siyang namutla sa tanong ko na lalong ipinagtaka ko. I knew this. Something's going on and whatever that is, I have to know.

"Tell me, what is it?"

"Si—sir Jed... Ah.. ano—si—Ahh..."

"Just tell me what it is!"naiinip na utos ko.
"Si Miss Cher po. Nandito po siya."mabilis na tugon niya.

"Ano'ng sinabi mo? Si Cher?"

Tumango siya ng paulit-ulit. Cher? How on earth will Cher be in this ship?

"Are you fooling around ate Fiona? With all due respect, I will not hesitate to fire you once I find out you're not telling me the truth—"

"It's the truth sir Jed. She's really here. She's in the galley and she's crying."sagot niyang nagpalakas ng pintig ng puso ko.

Walang pagdadalawang isip na tumakbo ako pababa sa lower deck at dumiretso sa galley. Parang tinakasan ng kulay 'yong mukha ko nang makita ko siyang nakatulog, nakapilig ang ulo sa counter.

"Sir Jed..."

"You can leave, Fiona. Ako na ang bahala rito."

Kahit nang makalabas na siya at naiwan akong kasama si Cher, hindi ako nakagalaw. Nakatitig lang ako sa napakaamong mukha niya. When she suddenly snuffled, I quickly drew closer to her.

"Ang tagal kitang gustong lapitan ng ganito kalapit, Cher."naibulong ko nalang nang haplusin ang napakagandang mukha niya. "I miss you so much, my babylove."

Dahan-dahan na binuhat ko siya papunta sa suite ko. Hindi siya nagising kahit nang ilapag ko siya nang maingat sa kama. Gusto kong suntukin ang sarili ko kung bakit nakaya ko siyang layuan... kung bakit nagawa ko siyang layuan... kung bakit hindi ko naisip na ipaglaban nalang siya sa halip na matakot.
Everyone sees me as the tough Jed Damon. I really am. After losing my sister, hindi na ako nakakaramdam ng takot. Hindi na ako naduduwag sa kahit na ano... not until I met her. Sa tuwing hawak ko ang kamay niya, natatakot ako. Natatakot ako na bumitaw siya. Everytime I watch her bewitching lips, I cowardly thrust myself away from kissing her. Naduduwag ako. I'm afraid that when I do, I can't stop myself but she'd let go.

Everytime I look into her eyes, she made me see that she's worth not an island but the world. I was ready to give her the universe. I was ready until the galaxy stopped me and parted us. I was willing to risk my life for her. But I was never ready to fight against the man who's helped me with everything I have become.

Cher is everything I can ask from this world. Kahit siya lang. Kahit mawala na sana ang lahat, huwag lang siya. But life wasn't on my course. Fate wasn't a friend. They gave me everything but not her.