The MISCHIEVOUS Virgin (The Virgin Series 1) °[KathNiel] ✓COMPLETE

Chapter 52

Jed Damon's Point of View:

When I heard the tic-tac of Xantara's stilettos, I immediately got out of the room before she could disturb my sleeping beauty.

"Jed! What the fck! You left me there for two hours! Muntik na nga akong makatulog sa kahihintay sa'yo!"singhal niya sa'kin.

"Tara. Tara. Not here. Let's talk somewhere—"

"May itinatago ka ba sa'kin?"

"N—no. No—Damn!"

I was late because she was so quick. She already got in the room. Nang makapasok ako, nakatingin siya ng masama kay Cher na mahimbing paring natutulog.

"Gumising ka diyan!"

"Xantara!"I exclaimed and dragged her out of the room.

"Bitiwan mo 'ko! Baka nakakalimutan mo Jed na ikaw ang may kailangan sa'kin! Si Dyll parin ang mahal ko. Pero hindi ko rin matatanggap ang gaguhin mo 'ko ng ganito!"nanggagalaiting singhal niya sa'kin.

"Tara, let me explain. I didn't really know she's here—"

"Fuck you and your stupid lies, Jed. And fck that stupid bitch—"

"Don't call her that. Don't name her anything. Don't you dare. Leave!"

"Fck Jed! Ipinagtatanggol mo pa talaga ang babaeng—"

"Leave!!!"

Napasabunot ako ng buhok nang tuluyan na siyang makaalis sa harapan ko. Bumalik ako sa kwarto at nadatnan ko siyang nakatitig sa kawalan, umiiyak.

"Baby—"

"Fck you. Why won't you go to hell and rot there!? Kung sa bagay, demonyo ka nga pala, kaharian mo naman talaga 'yon."she angrily blared without looking at me. "Ang sama mong tao! Ba't mo 'ko pinaglalaruan? Bakit mo sinasabing mahal mo 'ko tapos iiwan mo din lang?"she asked, this time, gazing straight to my eyes.

"Cher... I don't want to leave you—"

"Then, why did you leave!? Bakit ka umalis? You promised me, maghihintay ka lang sa'kin no'n. Alam mo ba 'yong nararamdaman ko nang lumabas ako tapos hindi kita nakita? Hindi ako nagalit. Umasa ako na baka... sa susunod na araw, babalik ka. Pupuntahan mo 'ko. Katangahan ko lang pala lahat."

Lumapit ako at lumuhod sa harapan niya habang hinawakan ko ng mahigpit ang mga kamay niya.

"Baby, mahal kita. Mahal na mahal kita. Hindi rin madali sa'kin na iwan ka. Ang hirap, Cher. Wala akong ibang gusto kundi ang manatili sa tabi mo. Pero hindi pwede."

"Bakit hindi pwede??? Sabi ko naman sa'yo eh. Sabihin mo lang sa'kin. Ipaintindi mo lang sa'kin."

I shook my head and kissed her hands.

"Umamin ka nalang Damon. Gawin mong madali sa'kin ang lahat. Sabihin mo nalang na hindi mo naman talaga ako mahal. Sabihin mo nalang na hindi talaga ako 'yong tipo ng babaeng gusto mo!"

"Cher! Mahal na mahal kita."I muttered and I wasn't able to stop myself from crying. "Mahal na mahal kita. Ikaw lang ang babaeng gusto kong makasama habang buhay."

Humagulhol siya ng malakas at hindi ko napigilan ang sarili kong yakapin siya.

"Cher. Ayokong nasasaktan ka—"

"Ayaw mo'ng nasasaktan ako? Ikaw ang dahilan ng lahat ng 'to eh!"she cut me off. "Ikaw ang dahilan kung bakit ako umiiyak ngayon! Kung mahal mo 'ko, ba't mo dinala ang babaeng 'yon dito? Ginagawa mo rin ba sa kanya 'yong ginawa mo sa'kin ng dalhin mo 'ko rito?"she blared out and wept. "Bitiwan mo 'ko. Dahil bibitiw ka rin naman kung kailan mas kailangan kita eh. Tama na, Damon."