I Ran Away Pregnant(COMPLETED)

Chapter 5

HERA'S POV

Ngayon na alam na ni Kathena. Panu na kaya ako ngayon?

Haay! Nakaka-stress ang mga nangyayari sa akin.

Pinapanuod ko lang ang bawat kilos ng dalawa at kita ko ang kasiyahan sa mga mata ng anak ko pati na rin kay Jadeen.

Napabuntong hininga ako.

Am I really that selfish para ipagkait ko sa anak ko ang ama niya? Pati na rin ang karapatan ni Jaydeen para sa anak ko?

Hindi niyo ako masisisi.

Nagmahal lang ako at nasaktan sa huli. O mas tamang sabihin ay sinaktan.

Mali ba yun?

Nag-uumpisa ng tumulo ang mga luha ko kaya agad akong tumayo sa kinauupuan ko at nagsimulang maglakad papuntang kusina.

Kailangan kong kumalma. Kailangan kong magpakatatag.

Kumuha ako ng baso at nagsalin ng tubig at saka uminom.

Buti na lamang nakatulong ito sa pagpakalma sa akin.

Pagkatapos kong uminom ay nilagay ko sa lababo ang ginamit kong baso at saka hinugasan.

Naramdaman ko na parang may nagmamasid sakin kaya agad akong lumingon and there...

I saw my daughter's father leaning against our kitchen's doorframe.

He looks cool and handsome.

Noon, kapag nakikita ko siya agad na tumatalon ang puso ko.

Pero ngayon? Wala na akong maramdaman na kahit ano sa kanya.

Manhid na ata ako.

"What do you need?" I asked him coldly.

But he just stared at me blankly.

"Hindi ka ba magsasalita?" I asked him again.

Yumuko siya saglit at muling nag-angat ng tingin sa akin.

Kinakabahan ako sa sasabihin niya.

Kukunin ba niya ang anak ko? Ilalayo ba niya sa akin ang anak ko?

No! Hindi to pwede.

Napansin ko na nagbuntong hininga si Jadeen.

"What are you thinking right now?" Tanong niya sa akin habang nakatingin sa akin ng diretso.

"Ano?" Ano daw?

"Ano'ng mga nasa isip mo ngayon?" He asked again.

Ang iniisip ko ngayon?

"You. Taking my daughter away from me." I said honestly and nervously.

"Then? Papayag ka ba?" He asked with seriously.

"Of course not!!! May ina ba na gustong mawalay ang anak niya sa kanya?" Asik ko.

"Anak ko rin siya. At kailangan ko siya." He said sadly(?)

"Pwede mo rin naman siyang makita." I suggested.

"It's not enough. I also want to be with my daughter." He said.

"Eh ano bang gusto mo?" I asked.

"Come back to me." He shortly said.

Napatawa ako ng pagak dahil sa sinabi niya. Nilingon ko siya na may galit sa mukha.

"Ano?? I'm not that stupid para bumalik ulit sayo. Sabihin mo na kung anong gusto mo maliban lang sa bumalik sayo. Dahil hinding-hindi. As in hinding-hindi na ako babalik sayo. Pagkatapos ng ginawa niyo sakin? Ng lahat ng pasakit na pinaranas mo sa akin noon? There's no way na babalik pa ako sayo." I sarcastically said.

Nawalan ako bigla ng lakas dahil sa lahat ng sinabi ko. Akala ko nakalimutan ko na ang lahat ng yun. Pero hindi pa pala.

It scarred my heart. At hinding-hindi na ito mawawala pa.

Sunod-sunod na bumagsak ang mga luha ko.

Remembering the past is such a nightmare.

Lalapit sana si Jadeen sa akin ngunit pinigilan ko ito.

"NO!! DYAN KA LANG!! WAG KANG LUMAPIT SA AKIN!! KINAMUMUHIAN KITA!!!" Sigaw ko.

His expression became rigid then went to soft.

"H-hera please!!" Jadeen begged.

"I SAID NO!" I said firmly.

Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili.

"Kung gusto mong makita ang anak ko. Pwede ko siyang ipapunta sa inyo." I said calmly.

But was taken aback ng bigla itong nagsalita.

"No. I told you. It's not enough. I'm taking the full custody of my child whether you like it or not." He said with authority. Galit ang kanyang mga mata.

"How could you! Ang kapal talaga ng mukha mo Jadeen Dela Sena!" Dinuro ko siya.

"I've had given you a chance but you just waste it. Good bye Hera see you at the court." Jadeen said with finality then walked away.

Napatulala ako sa sinabi niya.

Hindi! Hindi to maaari.

Ayokong mawalay sa anak ko.

"Nay?" Tawag sa akin ng anak ko.

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.

"Anak! Wag mong iwan si nanay hah? Mahal na mahal kita anak ko." Iyak ko habang yakap-yakap si Kathena.

"Hindi kita iiwan nay. I love love love love you so much nay." Kathena said then kissed my cheeks.

"Salamat anak ko!" I cried.

---