I Ran Away Pregnant(COMPLETED)

Chapter 30

HERA'S POV

He let go of my lips and stared back at me like looking down to my soul.

It sent shivers down to my spine. Biglang nanghina ang mga tuhod ko dahil sa ginawa niya kaya naman napakapit ako sa kanyang mga malalakas na balikat.

Napatingin ako sa kanyang mukha na nakangisi pa rin.

Dapat na ba akong bumalik sa kanya?

But I must clear my name to his parents before ako babalik sa kanya.

Pero miss na miss ko na siya.

"Uh-uhmm." My only response to him.

Bigla siyang bumitaw sa akin.

"Why? You don't love me anymore? Sino gusto mo? Yung George na yun na ha?" He said grimly.

Napakunot naman ang noo ko at saka tinulak siya palayo sa akin.

"Ano? Hoy Mr. Dela Sena! Kaibigan ko yun at kaibigan MO rin yun! Pinagsasabi mo ha?" Inis na wika ko sa kanya.

"He hugged you. I don't like it." He said.

"Yun lang? It's just a comforting hug. Ano ka ba?" Inis pa rin na saad ko.

"Ano ako? Gwapo!" Simpleng sabi niya.

Wow! I can't believe it!

Hambog!

"Grabeh! Yabang ah!" Pangbabara ko sa kanya.

"Why? It's true tho."

Pisti! Yabang talaga! After a year? Yabang ang na gain niya?

"Ano na? Babalik ka sa akin o babalik ka na sa akin? I want your decision right now!" Tanong niya.

"May choice ba ako? Wala naman akong mapagpipilian eh!!" I said while glaring at him.

"Wala nga. Kaya bumalik ka na sa akin, babe! Come! Where's my princess?" He said habang hinila niya ako palapit sa kanya at saka inakbayan ako.

"She's with my parents. D'you want to meet them?" Tanong ko.

"At saka tanggalin mo nga yang braso mo sa balikat ko! Mabigat! And you're acting like a teenager eh hindi na naman!" Wika ko habang pilit na tinatanggal ang braso niya sa balikat ko.

"Babe! I look like a teenager tho." Sabi niya confidently.

"Alam mo? Ang yabang-yabang mo na! Laki na ng bilib mo sa sarili ah. In short, GGSS." I said.

Napatigil naman siya sa paglalakad at saka humarap sa akin.

"It's just a surface babe. It's my way to approach you without you feeling awkward. It's been a year of separation with you. I want us to feel comfortable despite of the distance. I want us to start anew. Forget those pain in the past. I want to have a happy family with you. Will you let me?" He said with sincerity.

Napatawa naman ako sa sinabi niya kaya napakunot ang kanyang noo sa akto ko.

"Why are you laughing? I am serious here." Sabi niya na may halong pagtatampo.

"Hahahaha, it's not that. It's just. Sasama ba ako sa'yo ngayon kung hindi ko gustong magsimula ng bagong buhay kasama ka?" I said.

"Reall---" Naputol ang dapat sana sasabihin ni Jadeen ng biglang ---

"Tatay? Is that you?"

---ng biglang dumating sina Kathena at ang mga magulang ko.

Nilapitan ni Jadeen si Kathena at saka niyakap.

"Yes princess. I'm here." Mangiyak-ngiyak na wika ni Jadeen sa anak namin.

"Kukunin mo na ba kami ulit? Hindi na ba aawayin nila lolo at lola si nanay ko?" She said na ikinagulat ko kaya naman lumapit ko sa kanya. Bumitaw naman sa pagkakayakap si Jadeen kay Kathena atsaka tumingin sa akin.

"Uhm. Anak ko? What do you mean by that?" Tanong ko sa kanya.

"Nanay, sorry for eavesdropping while you're having a conversation with lola Athena (Hera's mother). I heard you saying that the reason why you runaway from tatay is because..."

Hindi matuloy-tuloy ni Kathena ang sasabihin niya kaya ay niyakap ko siya.

"Anak ko!" Tanging wika ko lang.

I can't seem to speak. Walang lumalabas na salita sa bibig ko.

"Princess, I'm sorry. It's my fault. Hindi ko kayo ma-protektahan! I'm so sorry!" Yumakap naman si Jadeen sa amin.

"Nanay, tatay. It's okay lang po. I'm not angry naman po sa kanila. They're still my grandparents after all." She said while hugging us back.

Napaiyak ako sa sinabi ng anak ko. At the very young age. Nararanasan na niya ang mga bagay na ito na dapat for adults lang.

Bakit ba ang mature mag-isip ng anak ko.

---

"Good evening po. I apologize for not introducing myself awhile ago. My name is Jadeen Dela Sena." Pagpapakilala naman ni Jadeen sa mga magulang ko.

We are currently eating our lunch sa isang restaurant that my parents' owned.

Nagutom kasi si Kathena sa drama namin kanina.

"It's okay hijo. It's been a year na rin kasi kayong hindi nagkikita. Thanks to my daughter." Bigla naman tumingin sa akin si mama.

"Mama!" Reklamo ko naman na ikinatawa niya.

Naka-ilang ulit na ba akong na-lecturan ni mama dahil daw sa katangahan na nagawa ko.

Dapat daw ay hindi ako lumayo bagkus ay magkasama naming hinarap ni Jadeen yun.

Haay! She's right tho.

"I'm Athena Santiago. Hera's mother. And beside me is my handsome husband na napakatahimik pero iba rin kapag magalit, Mr. Alejandro Santiago. Hahahaha!" Mama laughed.

"Hahahaha! Mama! Apir!" Pakikisabay ko naman kay mama sa pang-iinis kay papa.

"Sige lang Athena! Mamaya ka lang!" Banta naman ni papa na ikinatahimik agad ni mama.

Kaya naman napahagalpak ulit ako ng tawa.

"Wala ka pala ma eh! Hahahaha!" Tawa ko kay mama.

"Hmp!" Mama.

"Nanay ko? Lolo? Bakit po? Ano pong mangyayari mamaya kay lola?" Inosenteng tanong naman ni Kathena.

"Hahaha, anak ko! Wala lang yun. It's just a joke." Explain ko naman sa anak ko.

"So Jadeen." Simula ni papa kay Jadeen.

"Yes sir." Sagot naman ni Jadeen.

"What are you going to do to clear my daughter's name?" Tanong ni papa kay Jadeen kaya naman ay napalingon siya sa akin.

"Right. And how are you're parents now? Sinisisi pa ba nila ang anak namin sa pagkawala ng kapatid mo?" Tanong naman ni mama kay Jadeen.

Oh no! Nagsimula na ang Athena-Alex tandem.

Walang katapusang tanungan to 'pag baka sakaling hindi masagot ni Jadeen na makaka-sa-satisfy sa kanila.

"To clear Hera's name. I already have a plan. And my parents? They're still the same. Hindi pa rin po sila naka-move on sa nangyari. Hindi pa rin nila matanggap ang kanilang pagkukulang sa amin lalo na sa kapatid ko kaya sa iba nila ibinabaling ito para mabawasan ang kanilang guilt which is actually hindi naman nababawasan."

"Then what will you do?" Papa asked.

----