I Ran Away Pregnant(COMPLETED)

Chapter 18

Hera's POV

"My parents are arriving tomorrow here in Manila. Dideretso sila dito sa bahay." Ani Jadeen.

Kasalukuyan kaming kumakain ng agahan ng biglang nagsalita si Jadeen regarding to his parents arrival.

"Really tatay? I can met them na?" Excited naman na tanong ni Kathena sa ama.

"Yes anak." Sagot naman ni Jadeen ng nakangiti.

Kinabahan ako bigla.

What if hindi nila ko mapatawad?

What if ako pa rin hanggang ngayon ang sinisisi nila?

What if magalit sila sa amin ni Kathena then palayasin kami or palayuin kami kay Jadeen?

Hindi ko namalayan na nakatingin na pala sa akin si Jadeen na may pag-alala.

Pagkatapos naming kumain ay agad kong inasikaso si Kathena upang maghanda para sa skwela pagkatapos ay inihatid na ito sa driver niya.

Hindi na ako sumama kasi parang masama ang pakiramdam ko.

Dumiretso nalamang ako sa garden upang doon ay magpahinga. Umupo ako sa may duyan at bahagya itong inugoy.

Nabigla ako ng biglang may yumakap sa akin. Hindi na ako nagtaka kung sino dahil amoy pa lamang ay alam ko ng si Jadeen ito.

Nilingon ko siya at nakita kong nag-aalala pa rin ito.

"Bakit hindi kapa nakahanda? Wala ka bang trabaho ngayon?" Tanong ko sabay tanggal sa kanyang braso na nakapalibot sa balikat ko.

Lumipat naman siya sa aking harap at parang nag squat sa aking harapan.

"I can't go to work with your state like that. Are you okay, hon?" Tanong niya sa akin sabay hawi sa mga hibla ng aking buhok na nakaharang sa mukha ko.

Tumango naman ako ng marahan sa tanong niya.

"If it's about my parents. Don't stress yourself about it. Ako na ang bahala, okay? Just trust me." Aniya.

Napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi niya.

Trust?

I don't think I can trust him fully right now lalo na at kaka-reconcile pa lamang namin. Hindi naman ako may amnesia na nakalimutan na ang nakaraan agad.

Mabuti pa nga sana kung nagka-amnesia nalamang ako para hindi ko na maalala ang nakaraan pa.

"I'm fine, Jadeen. Pumasok ka na sa trabaho mo. CEO kapa naman tapos hindi napasok sa trabaho. Ano'ng klase!" Pagbibiro ko na ikinatawa naman niya.

"That's how my business works, my wife." He said then winked at me na ikinairap ko lang.

"O siya! Oo na! Kaya pumasok ka na! Kung ano-ano pang sinasabi eh." Sabi ko sabay tayo at hila naman sa kanya patayo rin.

Tawa lang siya ng tawa kaya napapatawa na rin ako.

Never thought that, that happy day ay may katumbas pala na mangyayari.

Kasalukuyan akong nagdidilig ng halaman sa garden ng bahay ng biglang may nagsalita sa siyang ikinatigil ko sa aking ginagawa.

"At ang kapal naman talaga ng mukha para magpakita dito pagkatapos ng kagagahang ginawa mo ano?" Wika ng isang pamilyar na boses.

Napalingon agad ako at hinanap kung saan nanggaling ang boses.

"Mrs. Dela Sena." Gulat na wika ko sa kararating na ina ni Jadeen kasama ang asawa nito na si Mr. Dela Sena.

"Yes dear. The one and only." Sarkastikong saad nito sa akin.

"N-nandito na po pala kayo. Akala ko bukas pa po ang dating niyo." Nakayuko na wika ko sa kanila.

Hindi ko lang kayang makipagtitigan sa mapanghusga nilang mga tingin.

"We did it on purpose para ikaw talaga ang una naming makita. I need to talk to you." Wika nito na ikana-angat ng tingin ko sa kanila.

"Bakit po?" Tanong ko.

"Follow us." Malamig na utos ng ama ni Jadeen at nagsimula na silang maglakad.

Sumunod naman ako agad.

Makalipas ang ilang minuto nakarating kami sa opisina ni Jadeen at doon pumasok ang mag-asawa. Kahit nalilito ay sumunod pa rin ako sa kanila.

Naupo si Mrs. Dela Sena sa swivel chair sa opisina ni Jadeen habang ang asawa naman ay dumiretso sa isang sofa upang umupo at nagsimulang magbasa ng isang magazine na kanyang kinuha sa lagayan ng mga magazine. Habang ako naman ay nakatayo sa harap ni Mrs. Dela Sena.

Tahimik lang sandali si Mrs. Dela Sena habang nakatitig sa akin ng malalim na parang may malaki talaga itong sasabihin sa akin.

"Mrs. Dela Sena, bakit po?" Tanong ko sa kanya nanatiling nakatayo pa rin.

Lumipas ang dalawang minuto at nanatili pa rin itong tahimik. Hindi rin naman ako makapagsalita dahil sa takot ako sa mga magulang ni Jadeen.

Para kasing nangangain ng buhay eh!

"Stay away from my son!" Mrs. Dela Sena commanded and all I did was sigh.

"Bakit po? Ako pa rin po ba ang sinisisi niyo sa pagkamatay ng bunsong anak niyo? Kung tutuusin may kasalanan rin kayo sa nangyari. Kaya bakit sa akin niyo sinisisi lahat?"

Tumayo si Mr. Dela Sena at naglakad palapit sa akin.

*PAAAAKKK*

"Shut up or else your daughter will die. I don't care if she's my granddaughter." Malamig na pagkasabi ni Mr. Dela Sena na ikinatayo ng mga balahibo ko.

MONSTERS!!

SARILI NILANG APO? MAGAGAWA NILA YUN?

Umangat ang tingin ko sa kanila at tinignan sila ng masama.

"What are you glaring at huh?" galit na saad ni Mr. Dela Sena but I don't care dahil kung galit sila mas galit ako.

"hah! ang kapal talaga ng mukha ng babaeng ito!" wika naman ni Mrs. Dela Sena.

"subukan niyo lang saktan ang anak ko or else--"

"or else what? you talk too much. aalis ka sa buhay ng anak ko o gagawa ako ng paraan para maalis kayo sa buhay niya? you don't deserve my son. my son don't deserve a murderer like you!" sigaw ni Mrs. Dela Sena.

"Aalis kami. Pero asahan niyong hindi pa tayo tapos!"wika ko at nagsimula nang maglakad paakyat sa kwarto namin at agad nag-impake.

pagkatapos kong mag-impake ay dumiretso na ako sa paaralan ni Kathena at sinundo siya.

babalik ako! babalikan ko ka'yo! lilinisin ko ang pangalan ko.

wag kang mag-alala Jadeen. magiging masaya rin tayo ng tuluyan. sa ngayon ay iiwan muna kita para sa kapakanan ng anak natin. pero asahan mong babalik ako. babalik ako sayo.

mahal na mahal kita...

---