I Ran Away Pregnant(COMPLETED)

Chapter 26

THIRD PERSON'S POINT OF VIEW

'I want to kill her!'

'I want to punish her'

'Pagbabayaran niya ang ginawa niya sa kapatid ko!!'

Mga laman sa utak ni Jadeen habang ito'y nagpapakalunod sa alak sa loob ng isang bar.

Pero ang tinde nga naman ng pagkakataon dahil ang pinapatay na niya sa kanyang isipan ay nandito sa kanyang harapan na nakayuko na parang maamong tupa.

"J-jadeen." Tawag ni Hera sa kanya.

Mas lalong nag-init at nagdilim ang paningin ni Jadeen dahil nito.

Marahas na tumayo si Jadeen dahilan para matumba ang kanyang inuupuan na siyang ikinagulat ni Hera.

Nagsimulang maglakad si Jadeen palapit kay Hera.

"Follow me." Utos ng lalaki sa nanginginig na babae.

Napadaing naman si Hera dahil sa marahas rin na pagkaladkad sa kanya ni Jadeen. Nasasaktan ang kanyang palapulsuhan.

'This will leave a mark for sure.' Wika ni Hera sa kanyang isipan. Ngunit hindi nalamang siya nagreklamo. Ayaw niyang ipakita kay Jadeen na nasasaktan siya.

Pagdating nila sa isang parking lot ng bar ay agad na itinungo nila ang sasakyan ng lalaki. Pagbukas na pagbukas ng pinto ay marahas niya na ipinapasok si Hera sa loob.

Napansin ni Jadeen na nasaktan si Hera. But when he noticed na pinipigilan ni Hera na mapansin niya iyon ay mas lalong nag-init ang  dugo sa babae.

'Tignan natin kung hanggang saan mo makakaya ang ipaparanas ko sa'yo.' Wika sa isip ni Jadeen habang nakatingin kay Hera.

He was driving furiously. At halata na sa mukha ni Hera na natatakot na ito but still pilit niya pa rin na linulunok na mas lalong ikinainis ni Jadeen.

Napahinga naman ng malalim si Hera  ng huminto na ng tuluyan ang kotse. Napalingon siya sa kanyang paligid at napagtanto na nasa bahay na pala sila ni Jadeen.

"B-bakit t-tayo nandito?" Utal na tanong ni Hera kay Jadeen at puno ng pagtataka.

Kinakabahan na rin si Hera sa mga nangyayari.

"Kung hindi ka maparusahan ng batas. Pwes, ako ang paparusa sa'yo." Matalim na wika ni Jadeen at saka lumabas ng tuluyan sa kotse.

Agad naman niyang tinungo ang pintuan sa frontseat at saka marahas na kinaladkad si Hera sa paglalakad.

HERA'S POV

Ano bang gagawin ni Jadeen sa akin? Ganun na ba talaga ka tinde ang galit niya sa akin kaya umabot sa punto na ito?

Gusto ko maiyak sa trato ni Jadeen sa akin.

Hindi ko namalayan na andito na pala kami sa guestroom kung saan ako lagi natutulog.

I think I get what Jadeen meant about punishing me.

This is indeed the worst punishment.

"Aray!" Daing ko ng bigla nalang niya akong ibinalibag pahiga sa kama.

Napatingin ako sa kanyang mukha and all I saw is a demon. Walang Jadeen na minsan akong inalagaan.

"J-jadeen please. Stop this." Pagmamakaawa ko sa lalaki na dahan-dahan ng tinatanggal ang sariling kasuotan.

He's not saying anything. Blanko ang kanyang utak. Ayaw niyang makinig.

"Okay. Kung sa ganitong paraan mawawala ang galit mo sa akin. Sige. Pagbibigyan kita." Maluha-luha kong wika sa kanya.

-
-
-
-
-
-

Madaling araw na ng magising ako. Napatingin ako sa aking tabi at nakita ko doon si Jadeen na mahimbing ang tulog...

Habang nakayakap sa akin.

Mas lalo akong nasaktan. I feel cared kasi. Dahil sa pwesto kasi namin ngayon, I feel so secure. Na parang mahal niya ako. Pero tulog si Jadeen. Baka hindi niya namalayan na nakayakap na pala siya sa akin.

Dahan-dahan kong inalis ang pagkakayakap niya, dahan-dahan din akong bumangon kahit na nararamdaman ang sobrang sakit sa aking kaselanan ay hindi ko na pinansin.

Last night is really a punishment.

Kailanman hindi siya naging gentle sa akin. But last night is worst.

Naglakad ako papunta sa CR pero bago yun ay hinanap ko muna ang aking mga damit.

Nang mahanap ko na ay bigla akong nanlumo. Paano ako lalabas nito. My clothes are all damaged.

Hindi na pwede pang masuot. Tinungo ko ang closet at nagbabakasakali na may damit. Pagbukas ko ay parang nakaramdam ako ng relief and sadness at the same time.

Relief, dahil may isang dress. It's a casual black dress, with long sleeves.

And sadness, dahil hindi ito sa kanya. Perhaps pagmamay-ari ito ni Chelsea. Isipin ko lang na may nangyari sa kanila dito sa kwartong ito ay nasasaktan ako ng lubusan.

Pumunta ako sa CR ng kwarto at napatingin sa salamin.

Pasa.

Maraming pasa ang nasa katawan ko.

I touched it and cried hard.

"Hindi na ito muli mangyayari. Hindi na ako magpapakatanga pa sa'yo Jadeen."

Agad kong sinuot ang damit at saka dali-daling umalis sa mansyon.

Dumiretso ako sa aking tinitirhan na condo at doon naligo. Trying to erase Jadeen's touch in my body.

Pagkatapos kong maligo ay nag-impake ako sa aking mga gamit. I have decided na aalis na ako sa lugar na ito. Kung saan hindi ako makikita ni Jadeen at mahahanap.

Paalis na ako ng maalala ko si Sam.

'I need to explain. Ayokong malayo kami ng ganito.'

Bumalik ako sa kwarto at saka nagsulat. Sulat na lang ang ibibigay ko sa kanya. Dahil alam ko na hindi yun makikinig sa akin.

I am done writing.

Kanino ko naman ito ipapaki-usap na ipabigay kay Sam.

I guess I should atleast meet her.

Ako nalang ang magbibigay nito sa kanya.

I am driving now to Samantha's house. It's already 6:45 in the morning and I'm sure gising na yun since she's a morning person.

Pagdating ko sa bahay ay agad akong nag-door bell.

Good thing si Sam ang nagbukas.

"You! What are you doing here!" Galit na singhal niya sa akin.

"Sam. You need to listen to me." Pakiki-usap ko.

"Ayokong marinig ang nga kasinungalingan mo." She said.

Nasaktan ako sa mga sinasabi niya.

"I thought you're my bestfriend." Mahinang wika ko.

Nagulat si Sam sa sinabi ko.

"Okay. Kung ayaw mong makinig sa akin. Here, basahin mo nalang ang explanation ko kung ready kana makinig." Wika ko at saka ibinigay ang sulat ko sa kanya.

Hindi niya ito tinanggap kaya nilapag ko nalang ito sa harap niya.

I started walking away.

SAMANTHA'S POV

"Yaya! Itapon mo nga itong pirasong papel dito sa gate." Utos ko sa yaya ko na agad naman sinunod.

I was just looking at the letter pero galit lamang ang nararamdaman ko.

I was devastated when I heard the news that Jennica was killed by Hera.

Hindi ako naniwala na pinatay ni Hera si Jennica. Kilala ko ang kaibigan kong yun. Pero, nang malaman ko na naroon siya, sinisisi ko si Hera dahil hindi niya nagawang iligtas si Jen.

END OF THE PAST