Ήσουν το μεγαλύτερο μου λάθος

*35*

"Να γίνουν τα απωθημένα έρωτες και οι φαντασιώσεις πράξεις.!"

x x x x x x

"Μαμά" είπα και μπήκα μέσα στο δωμάτιο.

"Ανθή μου. Έλα εδώ" είπα χαρούμενη και χτύπησε το στρώμα δίπλα της.

Δεν κουνήθηκα καθόλου και έμεινα να την κοιτάω.

Τα λόγια του Στέφανου με ταρακούνησαν και είπα να ακολουθήσω τη συμβουλή του.

"Μαμά" είπα για άλλη μια φορά και έπεσα με φόρα μέσα στην αγκαλιά της.

"Αγάπη μου τι έγινε;" ρώτησε ταραγμένη και προσπαθούσε να δει το πρόσωπο μου.

"Μαμά, συγγνώμη" είπα και την έσφιξα λίγο πιο πολύ πάνω μου.

"Ανθή με τρομάζεις; Τι έγινε;" ρώτησε αναστατωμένη και απλά συνέχιζα να την κρατάω στην αγκαλιά μου.

"Ησύχασε κοριτσάκι μου, όλα καλά θα πάνε" είπε και άρχισε να χαϊδεύει τη πλάτη μου.

"Μαμά σε αγαπάω" είπα και αποτραβήχτηκα από κοντά της.

"Μωρό μου" είπε και με κοίταξε γλυκά.

"Και εγώ σε αγαπάω μικρό μου κοριτσάκι" με κοίταξε στα μάτια και με έβαλε ξανά στην αγκαλιά της.

"Μαμά, δεν με πείραξε που έδωσες τη κηδεμονία στον μπαμπά" την ενημέρωσα και τα μάτια μου άρχισαν να βουρκώνουν.

"Εγώ θέλω να ξέρεις πως σε αγαπάω" είπα και τα χέρια της σκούπισαν τα μάγουλα μου που πλέον είχαν γεμίσει δάκρυα.

"Το ξέρω αγάπη μου και σε ευχαριστώ που με συγχώρεσες τόσο γρήγορα" είπε γλυκά και με κοίταξε με αυτό το στοργικό βλέμμα που μου είχε λείψει.

"Θα πάω για ύπνο. Καλό βράδυ μαμά μου" την καληνύχτισα με ένα φιλί στο μάγουλο και χτύπησε ελαφρά το κωλαράκι μου, κάνοντας με να αναπηδήσω.

"Μαμά" είπα σοβαρή και χασκογέλασε σηκώνοντας πάνω τα χέρια της, σε στυλ παραδίνομαι.

Χαμογέλασα με τη συμπεριφορά της και πήγα στο δωμάτιο μου για να ξαπλώσω και να ξεκουραστώ.

Αύριο σχολείο και πάλι το βασανιστήριο θα αρχίσει.

Πάλι θα γίνω ο στόχος και τώρα ειδικά που πάχυνα θα είναι πολύ χειρότερα.

Ξάπλωσα και κουκουλώθηκα με τα ζεστά μου σκεπάσματα αλλά το καταραμένο κινητό άρχισε να χτυπά σαν μανιακό.