Ήσουν το μεγαλύτερο μου λάθος

*25*

Χίλια προβλήματα παίζουν μάγκα τριγύρω και εγώ βρίζω ακατάπαυστα κάθε τι που δεν αγγίζω.

x x x x

"Νομίζω πως θα ήταν καλύτερο να πας στη μητέρα σου για λίγο καιρό" ξεστόμισε και γούρλωσα τα μάτια μου, καθώς το στόμα μου πιστεύω ότι μπορούσε να φτάσει στο πάτωμα.

Τι στο.

Τι στο διάολο συμβαίνει;

Απομάκρυνα χωρίς δεύτερη σκέψη το χέρι μου από το δικό του και σηκώθηκα όρθια μη μπορώντας να πιστέψω τι είπε.

"Τι λες;" ρώτησα με νεύρο προσπαθώντας να μην φωνάξω, ενώ τα χέρια μου έτρεμαν από τα νεύρα.

"Ανθή κάτσε κάτω σε παρακαλώ" είπε ήρεμα και έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου αλλά απομακρύνθηκα προς τα πίσω.

"Να κάτσω κάτω; Καταλαβαίνεις τι λες;" άρχισα να φωνάζω και να κουνάω τα χέρια μου δεξιά και αριστερά.

Μου τη σπάει που το παίζει χαλαρός.

Είμαι σίγουρη πως το πρόσωπο μου έχει αυτή τη στιγμή έχει γίνει πιο κόκκινο και από ντομάτα.

"Σε παρακαλώ αγάπη μου μη φωνάζεις" είπε ήρεμα και προσπάθησε να με καθησυχάσει όμως δεν ήξερε ένα πράγμα.

Ότι αυτό απλά δεν μπορούσε να το καταφέρει ούτε σε χίλια χρόνια.

"Τι φωνές είναι αυτές ρε σεις;" ρώτησε χαλαρά ο Στέφανος που μπήκε στο σαλόνι και έμεινε να μας κοιτά με προσοχή.

Το βλέμμα μου έπεσα πάνω του μόλις μίλησε, όμως ξαναγύρισα τη προσοχή μου στον υποτιθέμενο πατέρα μου που για δεύτερη φορά θέλει να με πετάξει από τη ζωή του.

"Μην με ξαναπείς αγάπη σου" γρύλισα έντονα και τον κοιτούσα με μάτια που καίνε.

Και αυτή τη στιγμή πραγματικά θα ήθελα να μπορούσα να τον κάψω και να μην τον δω ποτέ ξανά στη ζωή μου.

"Ρε συ Βασίλη τι συμβαίνει;" ρώτησε από περιέργεια το μουλάρι το όρθια και μας πλησίασε με γρήγορα βήματα.

Στάθηκε δίπλα του και κοίταζε μία εμένα μία εκείνον περιμένοντας μια απάντηση.

"Μείνε έξω από αυτό και μην ανακατεύεσαι" φώναξα καθώς γύρισα το βλέμμα μου προς τη μεριά του και τότε είδα το σαγόνι του να σφίγγεται και τη φλέβα στο μέτωπο του να έχει κάνει την εμφάνιση της.

Προσπαθούσε να συγκρατηθεί και να μην μου πει καμία κακία μπροστά στο φιλαράκι του.