Ήσουν το μεγαλύτερο μου λάθος

*46*

"Stay close to anything that makes you feel glad you are alive."

x x x x x x x x

"Θα κοιμηθείτε εδώ σήμερα;" ρώτησε με την ελπίδα στη φωνή του να είναι εμφανής και ο Αλέξης με κοίταξε στα μάτια.

"Η μα" πήγα να πω τις αμφιβολίες μου όμως με διέκοψε.

"Θα μιλήσω εγώ στην Αντιγόνη" είπε αόριστα και τον κοίταξα με ένα παρακαλητικό ύφος.

Δεν θέλω να δημιουργηθούν προβλήματα.

Δεν θέλω η μαμά να θυμώσει μαζί μου.

"Ωραία. Σταμάτα να το χαλάς Ανθή" φώναξε ενθουσιασμένα και σοβαρά μαζί ο μικρός και με τσίμπησε στο μπούτι.

"Μικρέ καλικάντζαρε" γρύλισα και τον έπιασα από το αυτί.

Έβγαλε μια κραυγή πόνου και χωρίς να προλάβω να πάρω εκδίκηση μου δάγκωσε το άλλο μου χέρι.

"Δεν θα κάνεις τίποτα για αυτό;" ρώτησα με νεύρο τον μπαμπά, ο οποίος μας κοιτούσε με λαχτάρα και χαρά και κούνησε το κεφάλι του αποδοκιμαστικά.

"Μικρέ τα κορίτσια δεν τα χτυπάμε ποτέ" τόνισε στον Αλέξη και έσκυψε στο ύψος του.

Εκείνος έγνεψε θετικά και με κοίταξε με ένα πονηρό και σατανικό χαμόγελο.

Η ζωή μου θα γίνει κόλαση.

"Και εσύ" είπε σοβαρός και με κοίταξε έντονα.

"Σε πήρε ένα αγόρι τηλέφωνο, αλλά ήσουν στο μπάνιο" με ενημέρωσε και αμέσως παραξενεύτηκα.

Εμένα, να με πάρει κάποιο αγόρι;

Από πού και ως π-

Ωω να πάρει ο Άλεξ.

Τον ξέχασα τελείως.

"Μου είπε ότι άργησες και σε περίμενε" συνέχισε σοβαρός και οι τύψεις γεννήθηκαν μέσα μου.

Να πάρει.

Πως γίνεται να ξέχασα τον Άλεξ;

"Μην αγχώνεσαι, του είπα πως έτυχε κάτι οικογενειακό και δεν βρίσκεσαι καν σπίτι" πέταξε ειρωνικά και μια ανάσα ανακούφισης βγήκε από το στόμα μου.

"Κοίτα πως ηρέμησε κατευθείαν. Κοίτα" με έδειξε με τη παλάμη του και χτύπησε με τα δάχτυλα του το τραπέζι κάνοντας έναν εκνευριστικό ήχο.

"Γιατί σήκωσες το κινητό μου;" ρώτησα ενοχλημένη και με κοίταξε με ένα ειρωνικό ύφος.

"Και πως αλλιώς θα μάθαινα ποιος είναι ο Αλέξ" χλεύασε και μου άναψαν τα λαμπάκια.