Just Friend?

23

Lauren POV

-Lauren wstawaj.- poczułam jak ktoś potrząsa mną. Otwieram oczy, widzę moją mamę. Spoglądam na bok, Ally jeszcze śpi. -Chciałaby z tobą porozmawiać. Ubierz się i przyjdź do salonu.- mówi i wychodzi z mojego pokoju. Niechętnie wstaję z łóżka. Wiem, że mama chce porozmawiać o tym co powiedziała Lucy, czuje to.

Szybko się ubieram i idę do mamy.

-Już jestem- mówię i siadam obok mojej rodzicielki na sofie.

-Wiesz o czym chce z tobą pogadać?- pyta.

-Tak, wiem- spuszczam głowę.

-Lauren, jestem taka szczęśliwa- powiedziała i uśmiechnęła się.

-Co?!- jestem zdziwiona.

-Cieszę się, że wreszcie kogoś sobie znalazłaś.-

-Ale jak to? Myślałam, że będziesz zła.-

-Niby na co miałabym być zła. Widać, że Lucy cię kocha. Miała odwagę powiedzieć to co czuje.-

-Masz rację.- przyznałam.

-Chodź do mnie- rozłożyła ręce. Przytuliłam się do niej.

-Idź obudź Ally. Zanim pójdę do pracy, zrobię wam śniadanie.- poinformowała mnie. Wstałam i poszłam obudzić dziewczynę.

-Ally...- powiedziałam, otwierając drzwi.

-Tak?- dziewczyna stała już ubrana.

-Mama, zrobi śniadanie.-

-Daj mi jeszcze chwilę - powiedziała i weszła do łazienki. Wzięłam mój telefon. Dostałam wiadomość.

Od: Mani

Gdzie ty jesteś?

Do: Mani

Jestem w domu.

Od: Mani

Jak to? A szkoła?

Do: Mani

Dzisiaj nie idę.

Od: Mani

Dlaczego? ☹

Do: Mani

Ally przyjechała.

Od: Mani

Dlaczego ja nic nie wiem?

Do: Mani

Nie pomyślałam, żeby napisać do ciebie i Camili.

Od: Mani

Ok. Co zamierzacie dzisiaj robić?

Do: Mani

Miałam ją gdzieś zabrać.

Od: Mani

W takim razie przyjdźcie do mnie o 17. Zrobimy Ally niespodziankę.

Do: Mani

Dobry pomyśl. Do zobaczenia wieczorem.

Odłożyłam telefon w tym momencie do pokoju wróciła Ally.

-Możemy już iść- powiedziała. Przytaknęłam jej i poszliśmy do jadalni. Na stole stało już jedzenie. Zajęliśmy swoje miejsca i zaczęliśmy jeść.

-Będę wieczorem- krzyknęła mój mama i wyszła z domu.

-Gdzie dzisiaj idziemy?-

-Niespodzianka - powiedziałam i zaczęłam jeść.