Make it Real.. <3 [SamVon] -UNDER MAJOR HEAVY RECONSTRUCTION-

Chapter Six- [Twice the Irritation Part 2]

CHAPTER SIX- [TWICE THE IRRITATION PART 2]

[SANDER'S POV]

"Good Evening, Auntie, Uncle.." narinig ko yung pagbati nung babae sa mga magulang ko. Damn! Her voice is so soft.. parang boses ng anghel... "Good Evening, Sander."

Agad naman akong napabaling sa kanya. She's smiling at me....

Now I finally remember her... She's Hannah... My Chilhood Friend...

I rose from my seat and walked towards her, a smile pasted on my lips. Yeah.. It's been eleven straight years since I last saw this very beautiful girl. We used to play together when were still young, but unfortunately they moved to Spain. Since then, I've never heard anything about her.

Now, she's in front of me. She's still as beautiful as ever. Her smile is sweet and angelic. Her eyes twinkle like the stars. Her skin is like that of a porcelain doll. God, I missed this girl... She's like a YOUNGER SISTER to me already that's why she's really special to me.

"Hannah..." I'm soo happy to see her that I was not able to stop myself. I hugged her tightly, taking her aback. But it didn't take too long before she also hugged me back. "Kid, I missed you. How've you been? Wow, you're a big girl now!"

"I'm good, Sander. Yeah, I'm a big girl now so stop treating me as if I'm still a kid.." she said, pouting. I chuckled then patted her head.

"Okay, you two. Take a seat first, mamaya na ang lambingan.." nakangiti at iiling- iling pang sabi ng mom ko. Sumunod naman kami, naupo kami nang nakaharap sa isa't- isa. Nang magtama ang paningin namin ay nginitian namin ang isa't- isa.

Grabe! Ang laki na niya ngayon. Dati ang pandak pa niya eh. Ngayon, konti na lang at magiging kasingtangkad ko na siya. Ang tindi ng growth hormones niya ha? Gagawin pa siyang higante. Hehe..

Masaya talaga ako ngayong nagkita na ulit kami. Sobrang tagal talaga naming hindi nagkita, wala pa kaming communication kaya nga di ko siya agad nakilala. Nung umalis siya noon, sobra akong nalungkot. Pakiramdam ko kasi iniwan na ko ng kalaro at kapatid ko. Masyado akong naging attached sa kanya kasi magmula pa man nung mga sanggol kami ay magkasama na kami, kaya nga parang kapatid na ang turing ko sa kanya.

Silang dalawa lang naman ni Denver ang kaibigan ko kaya nung umalis siya ang laking kawalan saken. Oo, pareho ko silang best friend pero never pa silang nagkita na dalawa. Di pa naman kasi napunta masyado si Denver noon samin eh. Pati sobrang babata pa namin noon. Wala pang one year ang tanda ko kay Hannah, pero kung ituring ko siya, para niya na kong kuya at tatay. Ganun kasi talaga ko ka- protective sa kanya pati na sa iba ko pang mga kaibigan.

"So, talaga bang dito na mag- aaral si Hannah?" narinig kong tanong ni mom kay Tita Helen, siya yung mom ni Hannah. Ngayon ko lang naalala name niya kasi nga diba matagal ko silang di nakita natural na makalimutan ko yun.

"Oo. Sa Islington University na rin siya mag- aaral para naman magkasama sila nitong si Sander. Para may instant body guard tong unica hija ko." sagot naman ni tita saka tumawa. Pssh.. Gawin ba naman akong body guard? Ano tingin nila saken? Hehe.. Pero ayos lang, kahit naman di nila sabihin ay maga- ala- body guard ako rito kay Hannah eh. Mahirap na. Sa dami ng luko- loko sa Islington eh.. 

"Pati para naman magkausap na sila at magkaayos sa mga plano natin." dagdag pa ni mom dahilan para makisama sa tawanan ang iba pa, maliban samin ni Hannah. Napatingin kami sa isa't- isa. Alam kong naguguluhan rin siya sa sinasabi ng mga magulang namin.

Pero ano bang ibig sabihin nilang magkausap at magkaayos kami sa plano nila? Anong ibig nilang sabihin? Naku, pag di ko nagustuhan yang plano nila, yari sila saken. Sa lahat ng ayaw ko, yung pinangungunahan ako eh.

"Mom, what do you mean by magkausap at magkaayos kami ni Sander?" naguguluhan pang tanong ni Hannah sa mom niya. Napangiti naman ako. Ang cute kasi ng accent niya eh. Medyo hirap siya magsalita ng tagalog.

Ngumiti naman ng malapad yung dalawa- sina mom at Tita Helen. "We've decided na ipakasal kayong dalawa pag nakatapos na si Sander."

"WHAT?!?!" Parang nanlaki yung ulo ko sa narinig ko. Halos tumumba yung upuan ko dahil sa marahas kong pagtayo mula roon. Gulat na gulat ako sa sinabi nila at hindi ko yon nagustuhan. Shit lang! Ine- expect nilang pakasalan ko si Hannah? Lintik naman oh! Nakakakilabot na sila! Eh parang kapatid ko na si Hannah eh! Yes, I love her but not in the romantic kind of way!

Pero hindi lang yun ang dahilan kung bakit ganito ako mag- react eh! AYOS LANG BA SILA?! ANG BABATA PA KAYA NAMIN PARA MAGPAKASAL! Eh kung sarili ko nga di ko pa mabuhay, ang magiging asawa ko pa kaya- tapos si Hannah pa! Noodles nga lang di ko maluto ng ayos tapos kahit nga si Hannah sa tingin ko di marunong magluto eh! Sa tingin nila, paano namin mabubuhay ang isa't- isa?! Di kami mabubuhay ng pag- ibig no! Pati wala namang pag- ibig eh!!

Gusto nila kong magpakasal?! ASA!! Never! I love my freedom at walang kahit anong bagay o tao ang makakapag- utos o makakapag- force sakin na isuko yun! Girlfriend nga ayaw ko eh! ASAWA pa kaya!

"Sander, will you please sit down? You're attracting too much attention. Calm down and let us finish first." pag- uutos naman saken ni mom. Sina dad at Tito Fred naman, parang may sariling mundo tuloy lang sa pag- uusap. Haaayzz.. Dad, tulong naman oh! Alam kong napagdaanan mo rin to, wag mong hayaang maranasan ko to.

"Let you finish? Are you fvcking kidding me? Kahit naman patapusin ko kayo eh iisa pa rin naman ang hahantungan ng usapang to. Bahala kayo!" galit na sabi ko saka mabilis na umalis sa restaurant na yun. Pilit pa nga kong pinapabalik ni mom pero asa sila. Di ako babalik roon.

Bakit ba kailangan nilang gawin to? Sinusunod ko naman ang mga gusto nila ah? Nag- aaral akong mabuti kahit na minsan ay nagloloko ako. Kailanman ay di ko pinabayaan ang pag-aaral ko. Tapos ngayon ibubugaw lang nila ko?! Lintik lang!

Parang kapatid ko na nga kasi si Hannah!! Paano ko siya magagawang pakasalan? HA?! Pero kahit naman ibang babae ang ipakasal nila saken, di ko papakasalan yun. May sarili akong isip at katawan, gagawin ko kung anong gusto ko. Bahala sila sa mga buhay nila. Buhay ko to, walang pakialamanan...

"Ang sarap nitong ice cream. First time ko tong matikman. Thanks talaga!"

Nawala ako dun sa pagngingitngit ko nang marinig ko ang pamilyar na boses na yun. Hinanap ko kung saan nanggaling yun at pagtingin ko sa may likuran ko nakita ko siya.. Masaya habang hawak- hawak yung ice cream niya at naglalakad kasama ng lalaking yun...

Make it Twice the Irritation...

Teka nga, bakit ba ako nagkakaganito? Bigla na lang akong naaasar na ewan. Nung nakita ko rin sila noon, ganito rin naramdaman ko.. Haayzz... Nababaliw na ata ako..

Nang magkatinginan kami ni Demi este Little Monster, tiningnan ko lang siya ng masama. Nagulat lang siya ng bahagya pero hindi dahil dun sa expression ko.... tapos...... nilagpasan lang ako... Parang di man lang ako nakita... Tapos nagtawanan sila bigla....

Shet! Nakakainis!

A/N:

Done editing. Thanks for reading. :)

~AnneJade06