Epilogue

993 28 20
  • Dedicated kay ALL SAMVON BUBBLES! ♥
                                    

EPILOGUE

[SANDER'S POV]

Narito na kami sa pinakahihintay na parte ng seremonya ng kasal, the exchange of vows. Ako ang mauuna dahil ako ang lalaki. Wala nang atrasan... Narito na ko sa sitwasyong ito, there's no room for backing out. Paninindigan ko ang desisyon kong ito....

"Sander, do you take Hannah as your lawful wife, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?" iyan ang tanong sa akin ng pari. Kahit na gaano ko kagustong sabihing ayaw ko.... Di na pwede......

"I do...."

"Hannah, do you take Sander as your lawful husband, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?" this time, si Hannah naman ang tinanong niya. Nilingon ko si Hannah upang makita ang kanyang reaksyon at nabigla naman ako ng makita kong umiiyak siya.

Ilang sandali ang lumipas pero tahimik lang si Hannah, hindi siya nagsasalita. Tanging ang tunog lamang ng tahimik niyang pag- iyak ang aking naririnig.

"Hannah, do you take Sander as your lawful husband, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?" pag- uulit naman ni Father.

Wala pa ring response..... kaya naman hinarap ko na siya tiningnan sa mga mata. "Han, what's the matter? Why are you crying?"

"Sander.... I can't..... Let's just stop this... We don't really love each other... Why get married? Y- you love her don't you? a- and you're doing this to protect her from pain.... but Sander, think again.... You're not protecting her... you're hurting her by doing this.... Open your eyes Sander.. Open you heart...." tuloy pa rin siya sa pag- iyak habang sinasabi niya iyon.

"Even if I want to go after her, I can't... She's gone for sure... Don't worry Han----"

"No!" napalakas masyado ang boses niya kaya't natahimik ang lahat. "Sander, don't do this.. You're just hurting yourself! You don't love me, I don't love you either... We love each other but only as siblings! Go after her! You don't deserve an ending like this... Go after her.... Follow her... Don't worry, I'll take care of everything...."

Pilit siyang ngumiti saken kahit na umiiyak siya. Sandali naman kong natahimik pero agad rin naman akong ngumiti sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. "Thanks Hannah. I promise I'll fix everything... Thank You so much.."

"Go now...." she said then smiled.......

Agad naman akong tumakbo paalis. Nadaanan ko pa ang mga magulang ko.... Ngumiti lang sila saken. They even mouthed: GO

Masaya naman akong lumabas ng simbahan at sumakay sa sasakyan ko. Pinaharurot ko iyon patungong airport.

*AIRPORT*

Sa wakas ay nakarating na rin ako. Dali- dali akong tumakbo papasok, nakasalubong ko pa sina Denver. Papaalis na sila, nakangiti pa pero nagulat sila ng makita ako.

"Sander?"

"Denver, please! Don't take her away from me... Mahal ko talaga siya..." hingal na hingal ko pang sabi. "Where is she?!"

"I thought-----"

"Umalis na siya. Nagpunta siya sa-------"

"NO!" di ko na pinatapos si Quen sa sasabihin niya. Agad na kong nagmadaling makapasok pero hinarang naman ako ng mga guards. Hindi pwede.... Di siya pwedeng mawala saken..... Not when everything's going right....

Make it Real.. <3 [SamVon] -UNDER MAJOR HEAVY RECONSTRUCTION-Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon