BEBEK BAKICILIGI_ 1. Kitap

4

Kaganin agzindan;

Ahh bu kiz tam bir aptal! Beni  delirtiyor! Bana karsi cıkmalari, laf sokmalari, kokusu, teni, vucudu ahh!

Mertle odasinda oyun oynarken yataga uzanmisti. Mert onu gidikliyordu. Tisortu gogsune kadar sıyrilmisti ve esmer teni ortaya çıkmış cok tahrik edici gorunuyordu. C-cok guzel bir kizdı... Bilmiyordum ama ona çekiliyordum.

Ama kadinlara guven olmaz. Artik hic bir kadina güvenim yoktu. Olmayacakta.

Mert Milanin saclarini koklayip tokayi actiginda ve Milanin kokusu odayi doldurdugunda o kokunun bagımlısı olacagımı hissettim bir an.

Zar zor kendime gelmistim. Yemege inmemis tavani izliyordum.

En son ne zaman bir kiza karsi bunlari düsunur oldum? Yada en son hangi kizi masum gordum?

Hic bir zaman. Kimseyi.

Ama simdi cok farkliydi. Masum, 18 yasinda, hayati zorluklarla dolu guzel bir kız. Hizla yataktan kalktim ve Milanin odasina daldim. Kapiyi acar acmaz tisortunu cikardigini gormem bir oldu. Ciglik atip bagirmaya basladi.

"Ne yapiyorsun sen! Cik odamdan!" Südyeniyle kaldigi icin kollariyla gogsunu kapamaya calisiyordu. Gögüsleri... Dolgun ve avcumu doldurmalıktı. Düsüncelerimin yonu erotik bir hal alırken hizla yanina gidip kolunu sertce tuttum.

"Bana bak! Bu evde benimle bu sekilde konusamazssin! Hatta hic bir yerde benimle bu sekilde konusmayacaksin! Haddini bileceksin!" dedim ve kolunu saha fazla sıktım. Bir sey demeyisi beni iyice dellendirirken hızla odasından ciktim. Zaten buraya neden geldigimi bile bilmiyordum!

Kendi odama girip hemen bi sigara yaktim. Neden  boyle davrandigimi bilmiyordum. Ben konusurken gözleri dolmustu. Ona inanma! Güzelligine kapilma! Masumluguna kapilma! Sigarami bitirmeden külluge bastirip telefonumu cikardim ve Cem'i aradim.

"Cem eve hemen kiz getir!" dedim. Evet, rahatlamaya ihtiyacim vardı.

Milanin agzindan;

Hayvan herif! Bütun duygularimi mahvetti. Kalbimi kirdi. Hic bukadar aşşagalandigimi hatirlamiyordum. Gozlerim aglamaktan acimisti. Yavasca yerden kalkip banyoya girdim ve yuzume su cirpip kendime geldim. Bugun Demet Hanim ve Yavuz Bey yurt disina cikacaklardi. Odamdan cikip mutfaga girdim. Ayse Teyzeyi durdurup

"Demet Hanimlar gitti mi?" diye sordum.

"Gittiler yavrum. Merte iyi bakmani soylediler. Ha bu arada Kagan Bey de eve kiz getirmeyecekmis. Kesin emirleri var. Mila halletsin dedi bize." Ayşe Teyze mahcupca gulumsedi. Bir de basima Kagan'in fahiseleri cikmisti. Biliyordum kizlarla yattigini ama eve getirip yattigini  bilmiyordum. Bu igrencti!

Hemen ust kata cikip Mertin Odasina girdim. Misil misil uyuyordu. Odadan cikip kendi odama girdim ve dolaptan sort ve askili ince pijamami giyip saclarimi serbest biraktim. Gece sicak oluyordu buyuk ihtimal. Yataga girip bugunu yok saymaya calistim. Fakat olmuyordu. Guzel degil miydim? Acaba beni begenmediginden mi boyle davraniyor? Ahh deli olacaktım! Hem bir dakika neden bunlari dusunuyorsum?! Dusunme Mila Dusunme!

Zilin sesiyle irkildim. Yataktan kalkip kapima gittim ve disaridaki sesleri dinlemeye basladim. Umarım eve atılan bir kadın degildir! Ugrasamazdım.

"Ahh Kagan özlettin kendini" diye yılisik bir ses. Kadın sesi. Hayir, lutfen! Kagan eve kiz atamamis ol lutfen! Hizla odamdan cikinca onlarda Kaganin odasina giriyorlardi. Hemen yanlarina gittim. Kizi kolundan tutup,

"Cik bu evden!" dedim. Ah ne yapiyordum ben?! Deli cesaretime de bakın hele.

"Pardon?" dedi kiz agzini yamultarak. Sürtuk!

"Anlamiyor  musun sen?! Cik  bu evden!!" diye tekrar bagirdim. Kagan saskinlikla bana bakiyordu. Konusamiyirdu bile.

"Neden cıkacak misim?" Kadinin agzina vurmak istiyordum.

"Cünku.... C-cünku... Cünku o bu gece benim. Beni unutmus olmali. Simdi git." Bunu dedigime inanamıyordum! Yuzumun kizardigina emindim. Kendimi Fahise gibi hissediyordum. Kiz Kagana bakip omuz silktikten sonra asagi inip evden cikti. Bende bir sey demeden odama yurumeye basladim ki Kaganin kolu bunu engelledi.

"Sen ne yaptigini saniyorsun ha?!" Üstüme kukremesiyle irkilerek gözlerimi kirpistirdim.

"A-annenler eve kiz almamani s-soylediler bana. B-ben ondan oyle yaptim " Kekelemeyi kes Mila!

"Sen benim bakicim degilsin! Benimle ugrasma! Aptal! Aptal! Aptal! Kendini surtuk gibi gosterdin! Ki bu benim umrumda degil! Zaten bir surtuksun!!" Ne?! Bana... Bana surtuk mu dedi? Sinirlerim tavan yapmisti. Sinirle yuzune sert bir tokat indirdim ve avazim ciktigi kadar bagirmaya basladim.

"Aptal olan sensin! Bencil, egoist, Ökuz herifin tekisin! Senin ne yaptigin benim zerre kadar umrumda degil!  Kiminle yatarsan  yat bir gram takmiyorun seni! Ama eger benim kaldigim evde ustelik 3 yasindaki bir cocugun bulundugu evde boyle bir igrenc hareket de bulunursan  bu beni ilgilendirir! Senin fahisenin inleme seslerini mi yoksa benin okuyacagim masal kitabinin hikayesini mi dinlemek zorunda?! Bence sen karar ver!" Bagirisim ve sarfettigim cumlelere kendim bile inanamıyordum. Bu cüret de neyin nesiydi! Kovulursam zerre umurumda olmazdı. Cunku bu herif beni cildirtiyordu!
****************
Begenmeniz dilegiyle...
Vote ve yorumlarinizi esirgemeyin lütfen, oldukca motive oluyorum :)
Seviliyorsunuz <3