BEBEK BAKICILIGI_ 1. Kitap

26

Keyifli okumalar :D

"Agghhh!! Seni Zombi kılikli ucube!! Yavas yapsana sunu!!" diye bagiriyordum. Tanrim sandigimdan da aci vericiydi.

"Alex biraz daha yavas yap." dedi Kagan goguslerimi kapamaya calisirken. Tanrim kabul ettigimde bir koltuga oturtmuslardi beni. Kalbimin ustune yapacagi icin tisortumu cikarmak zorunda kaldik. Sadece sudyenle durdugum icin Kagan elleriyle goguslerimi kapatiyordu. Elinden gelse beni carsafla gezdirirdi sanirim. Alex son harfi yaziyordu.

"Sakin ol ufaklik. Ayrica zombi kilikli ucube mi? Metalcileri sevdigini saniyordum?" dedi gulerek. Arapca kivrimli harfler oldugu icin canim daha cok aciyordu.

"Evet metalcileri seviyorum ama canimi acitan metalcilere karsi fobim var!" dedim sinirle. Eli agirdi yada ben ilk defa dovme yaptirdigim icin bu kadar aci cekiyordum.

"Dostum kızini sustur. Konsantre olamiyorum." dedi kafasini yana yatirip dovmeye baktiginda.

"Bebegim sakin ol. Bitti zaten. Biraz daha dayan. Hem ismimi yazdiriyorsun sevinmen gerek. " dedi dudak buzerek. İste bunu yapmayacaktin Kagan. Elimle Kaganin boynundan tutup dudaklarina yapistim. Iıım muhtesem..

"Bitti. Sizinde sevismeniz bittiyse seni alalim koltuga dostum." dedi Alex muzipce.Utancimdan kirmizilasirken Kagan gulup dovmeme bakti. Bende merak ediyordum. Kagan elini dövmenin ustunde gezdirirken gulumsuyordu. Fakat dövme yeni oldugu icin canimi acitmisti. Aciyla inledigimde elini cekip dudagima buse kondurdu.

"Muhtesem." dedi buyulenmiscesine. Kafami egip dovmeme baktigimda gozlerim parladi. Arapca yazisiyla Kagan yaziyordu. Tanrim muhtesemdi!

"Cok guzel." diye mirildandim. Kaganin gozlerinin ici parliyordu. Ah birde sabahki olayda kalbimizin oralara bicakla iz birakmistik. Kagan tisortumu giydirip beni kaldirdi koltuktan. Ardinan kucagina cekti.

"Yanimda dur. Aciyi sevmem." dedi yalandan. Ona gulumseyip Alex'e dondum. Alex hemen isine koyuldu. Kaganin yuzunde tek kas oynamiyordu.

"Acimiyor mu?" dedim saskinca.Kagan birden yuz ifadesini degistirdi. Alex aptal aptal siritiyordu.

"Mila ah cok aciyor. Yardim et." diye inlemeye basladi Kagan. Saskinliktan ona dik dik bakmaya basladim. Ardindan Alexe dondum.

"Yavas yap sunu!" diye bagirdim.

"Ah ufaklik sus ve koca bebegini sakinlestir." dedi siritarak.

"Ne yapabilirim ki?" diye sordum Kagana bakip.

"Öp beni. Hic olmadigin kadar sert." dedi acik ve net bir sekilde. Hizla dudagina yapisip sertce öpmeye basladim. Hatta okadar sert öpuyordum ki dislerimi gecirmistim. Alex kahkaha attiginda Kaganda guldu. Dudaklarindan cekilip Kagana dik dik baktim.

"Ah bu cok iyiydi bebegim. Her gun aci mi ceksem?" dedi Alexle beslik cakarken. Oyun oynamisti!!

"Seni adi pic kurusu!! Ne halin varsa gor." dedim ve kucagindan kalktim.

Kagan bana goz kirpip muzipce bakarken Alex ona sessizce bir seyler soyledi. Biraz daha yanasip dinlemeye basladim.

"Ensendeki dövmeyi sildirelim mi?" diye sordu Alex.

Kaganin ensesinde dövme mi vardi?

"Hayir kalsin." dedi Kagan birden ciddileserek. Alex,Kagana daha yaklasip fisildadi.

"Unuttun mu?" dedi Alex.

"Unuttum. Bitti o mesele ama dövme dursun." dedi.

"Neden?" diye sordu Alex.