BEBEK BAKICILIGI_ 1. Kitap

18

Keyifli okumalar :D

Tanrim bu kadin beni terk edip giden annem olamaz!

Beni terk eden annem boyle sefkatli ve boyle sicakkanli degildi!

Annem sirf benimle Kaganin ayrilmamasi icin Kaganlarin evinin karsinda bir villa satin almis.

Sanirim kendisini affettirmeye calisiyor. Fakat ben bu kadar buyuk acilar cekmisken ve hic anne sefkati gormemisken onu affetmem zor olacak. Denemeye calisacagim.

"Odani bilerek Kaganin odasiyla karsi karsiya yaptirdim kizim." Annemin sesini duyunca ona dondum. Yeni evimize gelmistik. Beni odama cikartiyordu annem. Onunla daha hic konusmadim sadece kafami salliyordum. Alisamadim henuz.

"Anne!" diye bir  oglan cocugu sesi duydugumda sasirmadim dogrusu. O gordugum cocuk Yavuz ile annemin cocuguymus. Bana gostermedigi sevgiyi bu cocuga gostermis. Deniz'e. Benim üvey kardesime.

Hos Denizi neden sucluyorsam. Sonucta hic bir seyden haberi olmayan biri. Onu kiskanmamin veya suclamamin ne kadar sacma oldugunu biliyorum. O masum biri. Belki onunla abla-kardes olabiliriz. Belki.

"Bak bu Mila." Annemin sesiyle dusuncelerimden arinip Denize gulumsedim. Elini bana uzatip kucuklugumden beri hep  duymak istedigim o lafi soyledi.

"Merhaba kardesim." dedi.
Kardesim.

Gozlerimin dolmasini umursamayarak ona elimi uzattim.

"Merhaba canim." dedim. Ellerimiz birbirini sıkarken onu hizla kendime cekip sarildim. Bir kardesim olmasini okadar cok istemistim ki suan onun ozlemini gideriyordum.Kokusu anneminkisi gibiydi.

"Abla-kardes olmaya ne dersin Küçugum."  dedim saclarini oksarken.

"Hep bir ablam olmasini istemisimdir Ablacim." dedi. Goz yaslarim  yanagimdan akarken ona daha da sıkı sarildim.

Geri cekildigimizde anneme baktim. Agliyordu.

Sanki icimden bir seyler kopuyormuscasina kalbim sıkısti biran. Onu boyle gormek bana aci veriyordu sanki. Yerimden kalkip odama girdim. Kapimi kilitleyip hickiriklarimi serbest  biraktim. Ben  boyle olsun istemezdim! Lanet olsun!! Neden yaptin boyle anne! Sana sarilmak istiyorum ama yapamiyorum!! Seni koklamak,opmek istiyorum ama yapamiyorum!! Anne neden?!!

Yastiga kafami gomup kendimi sakinlestirmeye calistim.

***

Aglarken uyuya kalmisim aptal  gibi. Hep boyle bir huyum vardir. Agladiktan sonra uyumak bana en huzur verici uykudur. Ama en huzur aldigim yer Kaganin kollari.

Siktir!

Kagan!

Onu aramadim.Hizla yataktan kalktigim gibi telefonumu elime aldim. Yuh!!

68 cevapsiz cagri  23 tane mesaj mi?!!

Kagan 56 kere  aramis, Ozan 7 kere, Gizem 5 kere aramis. 6 mesaj Ozandan 17 mesaj Kagandan.Tanrim ne bu boyle?!

Kaganin numarasini tusladigimda hemen acti.

"Bir daha o telefonu acmassan-" sozunu kesip ben konustum.

"Sakin ol Kagan. Sadece uyuyordum." dedim.

"Ne yaptin? İyi misin?" dedi.

"Ah evet İyi olmaya calisiyorum. Biliyor musun Denizle cok iyi anlastik." dedim heyecanla.

"Cok yakinlasma." dedi ciddi bir tonda.

"Neden?"

"Sen dedigimi yap." dedi. Kiskaniyor muydu? İste buna gulerim. Koca bir kahkaha attim.